Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

пикенчӗ (тĕпĕ: пикен) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Шкапран ҫапӑнса алӑк сиксе чӗриклетрӗ те майӗпен хӑех хупӑнма пикенчӗ.

Дверь, стукнувшись о шкап, отскочила, начав медленно закрываться сама.

XXVI сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Ҫав вӑхӑтра маска каллех пуҫне сулларӗ, хальхинче — ӳпкевлӗн, унтан хӑйне кӑкӑрӗнчен чышкаласа тутине пӳрнипе ҫапкалама пикенчӗ: мана тӑнлантарать.

Между тем маска вновь покачала головой, на этот раз укоризненно, и, указав на себя в грудь, стала бить по губам пальцем, желая вразумить меня этим.

XXIII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Вӑл пӑшӑлтатма пикенчӗ, анчах эпӗ илтетӗп:

Она начала шептать, но я слышал:

XXIII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Хӗрарӑм усалланса кайса стена ҫинче ҫакӑнса таракан рамӑсене вӗҫертме пикенчӗ.

Помоги переводом

XIV // Юлия Силэм. Силэм Ю. Юр ҫинчи кӑвайт: повесть. — Шупашкар: КПСС Чӑваш обкомӗн издательстви. 1990 — 64 с.

Кӑштах вӑхӑт иртрӗ; ҫав самантсенче эпӗ хам ӑҫтине тата мӗн тунине ӑнкараймастӑп; унтан ҫакнашкал ӑн татӑкӑн-хӗсӗкӗн килкелеме пикенчӗ.

Прошло некоторое время, в течение которого я не осознавал, что делаю и где нахожусь; затем такое сознание стало появляться отрывками.

XVII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Вӑл хунарпа аппаланнӑ хушӑра эпӗ хунарӑн тимӗр кӑшкарне тата ҫинҫе алӑ куратӑп; кӗҫех хунарта ҫулӑм чӗтреме пикенчӗ.

Пока она это делала, я видел тонкую руку и железный переплет фонаря, оживающий внутри ярким огнем; тени, колеблясь, перебежали в лодке.

XVII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Бутлер хӑйӗн атти пуҫӗ ҫине пӑхма пикенчӗ.

Бутлер стал смотреть на носок своего сапога.

XIII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Эпӗ авӑк, мӑнаҫлӑ йынӑшу, ӗсӗклевпе йыхрав илтетӗп; темиҫе мӑкӑртату, хапӑл кулӑ, иртнӗлӗх пирки кулянакан ҫемӗ, — унтан Гез сӗрме купӑсне хул пуҫҫинчен вӗҫертрӗ, салхуллӑн ӗнӗрме пикенчӗ, вара ларчӗ те ман ҫине ыйтуллӑн тинкерчӗ.

Я услышал резкие и гордые стоны, жалобу и призыв; затем несколько ворчаний, улыбок, смолкающий напев о былом — Гез, отняв скрипку, стал сумрачно ее настраивать, причем сел, вопросительно взглядывая на меня.

ХII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Синкрайт кирлӗ мар ҫӗртенех суян ахӑлтатса кулма пикенчӗ, ҫакӑн хыҫҫӑн манӑн ӑна хул пуҫҫинчен ҫапса ҫапларах калас килчӗ:

Синкрайт ненатурально и без нужды захохотал, вызвав тем у меня желание хлопнуть его по плечу, сказав:

XI сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Акӑ вӑл матроссенчен кашнине тӗплӗн тата вак-тӗвеклӗн ятласа тухрӗ, эпӗ ыйтман пулин те мана пурин пирки те ӑнлантарма пикенчӗ.

Так, он подробно, мелочно ругал каждого из матросов, обращаясь ко мне с разъяснениями, которых я не спрашивал.

XI сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Эпӗ палуба ҫинчине курать, анчах хӑйне мана асӑрхаманла тытать, акӑ ҫаврӑнса тӑчӗ те рульҫӑпа калаҫма пикенчӗ.

Увидев меня, он сделал вид, что не заметил, и отвернулся, говоря с рулевым.

XI сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Вӑл чӗлхипе ҫатлаттарать, пуҫне суллакалать, ӑна хул пуҫҫисен хушшине чикрӗ те ахӑлтатма пикенчӗ.

Он щелкнул языком, покачал головой, увел ее в плечи и стал хохотать.

IX сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Мана курсан Бутлер сӑпайлӑн пуҫ тайрӗ, Гез вара пуҫне мӑн кӑмӑллӑнраххӑн сӗлтрӗ те ҫаврӑнса тӑчӗ, Синкрайта аллинчен тытса унпа калаҫма пикенчӗ.

Увидев меня, Бутлер вежливо поклонился, а Гез, небрежно кивнув, отвернулся, взял под руку Синкрайта и стал говорить с ним.

IX сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Акӑ маншӑн тӗлӗнмелле пысӑк савӑнӑҫ: Гез тӳлев ҫинчен калаҫма пикенчӗ; тӳлев вара — арпашӑнчӑк мӗн пур лару-тӑрӑвӑн чи лайӑх майлаштаруҫисенчен пӗри.

К великому моему удовольствию, он заговорил о плате, одном из наилучших регуляторов всех запутанных положений.

IX сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Матросӑн, ахӑртнех, Гез капитан майлӑ каламалли татах нумайччӗ, анчах вал аллине сулчӗ те вӗҫлерӗ, Гезӑн тилӗрчӗк хӑртуҫине тӳсӗмсӗр ырламанлӑхпа итлеме пикенчӗ.

Кончив, но, видимо, имея еще много чего сказать в пользу капитана Геза, матрос осмотрел всех присутствующих, махнул рукой и, с выражением терпеливого неодобрения, стал слушать взбешенного хулителя Геза.

VII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Матрос шӑпланчӗ, ҫӑварне уҫнӑ хальлӗнех тӑнӑ та стаканне ҫилленчӗк аптӑравпа тӗсет — хӑй курайман капитана ҫавӑнта курать тейӗн; унтан эрехне шалтах пушатрӗ те чӗлӗмне вӗчӗххӗн тултарма пикенчӗ.

Он умолк, оставшись с открытым ртом и смотря на свой стакан в злобном недоумении, как будто видел там ненавистного капитана; потом разом осушил стакан и стал сердито набивать трубку.

VII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Вӑл мана хул пуҫҫинчен перӗнчӗ те аллипе ҫурма тытӑнкӑллӑн хӑлаҫланать; унтан аллине антарчӗ, пӳлӗмре уткалама пикенчӗ, сӗтел ҫумӗнче чарӑнчӗ, саланкӑрлӑн тӗмсӗлчӗ те аллисене пӗр-пӗринпе сӑтӑркаларӗ ҫӗрелле.

Он сделал рукой полуудерживающий жест, коснувшись моего плеча; медленно отвел руку, начал ходить по комнате, остановился у стола, рассеянно опустил взгляд и потер руки.

VI сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

— Дипломатин ҫак тӗрӗссӗрлӗхӗ е, кӗскен каласан, сиенсӗр суя, пӗлтерӗшлех мар-тӑр тетӗп? — ыйтрӗ Филатр; унтан малалла ҫырма та вулама пикенчӗ:

— Эта дипломатическая неточность или, короче говоря, безвредная ложь, надеюсь, не имеет значения? — спросил Филатр; затем продолжал писать и читать:

VI сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Тарӑн сывлав — тӗлӗнӗвӗн ҫеҫ мар, капашсӑр пысӑк, кӑткӑсран та кӑткӑс туйӑмӑн сывлавӗ, — манра чӗрем таппине чарчӗ те ӑна хыттӑн калаҫтарма пикенчӗ.

Вздох — не одного изумления, — большего, сложнейшего чувства, — задержал во мне биение громко затем заговорившего сердца.

V сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Филатр каллех кантӑк ҫинчи ҫурӑк темине аталантарма пикенчӗ, унтан Вайторн натуралистпа пулса иртнӗ тӗслӗх ҫине куҫрӗ: хайхискер садра ларса пыл хурчӗсен юррине илтнӗ-мӗн.

Филатр стал снова развивать тему о трещине на стекле, затем перешел к случаю с натуралистом Вайторном, который, сидя в саду, услышал разговор пчел.

IV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней