Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ашшӗн (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл, ашшӗн вирлӗ сӑмахӗсене тӑнласа, шухӑша кайнӑ.

Она задумалась, слушая его внушительную речь.

X // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Пур — Гордеевӑн характер тени… ашшӗн чӑрсӑрлӑхӗ пур…

Есть у Гордеева характерец… есть в нем отцово дерзновение…

X // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Унӑн аллинче ашшӗн пурлӑхӗ…

У него отцовы средства…

X // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Унӑн куҫӗсем ҫине куҫҫуль килнӗ; ашшӗн, ҫавна асӑрхасан, пит-куҫӗ туртӑнса илнӗ.

У нее на глазах появились слезы; отец заметил их, и лицо его вздрогнуло.

X // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ашшӗн ҫивӗч симӗс куҫӗсем тунсӑхлӑ та ӗшеннӗн пӑхнине курсан, Люба ӑна хӗрхенсе кайнӑ, каярах вара, ашшӗ апат сӗтелӗ хушшине кӗрсе ларсан, вӑл старик патне сасартӑк пынӑ та, унӑн хулпуҫҫийӗсем ҫине аллисене хурса, питрен сӑнаса пӑхса, ҫемҫен те шиклӗхлӗн: — Атте! Эсир чирленӗ пуль — калӑр! — тесе ыйтнӑ.

Ей стало жалко отца, когда она увидала, как тоскливо и уныло смотрят острые, зеленые глаза; и, когда он сел за обеденный стол, порывисто подошла к нему, положила руки на плечи ему и, заглядывая в лицо, ласково и тревожно спросила: — Папаша! Вам нездоровится — скажите!

X // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Анчах ашшӗ усаллӑн савӑнса кулни унӑн чӗрине чӑрмаланӑ, ашшӗн пичӗ тӑрӑх тӗксӗм ҫӗлен чӗпписем пек шуса ҫӳрекен пӗркеленчӗксем ӑна хӑратнӑ, вара вӑл, хӑйне ашшӗ таҫталла, ӗмӗтре ахаллӗн те ҫуттӑн курӑнакан тӗлтен аяккалла, пӑрнине туйнӑ.

Но злорадный, торжествующий смех отца царапал ей сердце, и эти морщины, что ползали по лицу его, как маленькие, темные змейки, внушали ей боязнь за себя пред ним, она чувствовала, что отец поворачивает ее куда-то в сторону от того, что в мечтах казалось ей таким простым и светлым.

IX // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ашшӗн пичӗ ҫине тинкерсе пӑхса, вӑл унӑн сӑмахӗсенче хӑй валли тӗрек шыранӑ, чӑнах та, вӗсенче ӑна кӗнекесем ҫинче вуласа пӗлнипе пӗр евӗрли, хӑйне чӑн-чӑн тӗрӗслӗх пек туйӑнаканни илтӗннӗ.

Глядя в лицо отца напряженным взглядом, она искала опоры для себя в словах его и слышала в них что-то общее с тем, о чем она читала в книгах и что казалось ей настоящей правдой.

IX // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Любовь, акаци турачӗпе вылякаласа, ашшӗн сӑмахӗсене чӗмсӗррӗн тӑнласа тӑнӑ, вӑл унӑн хирӗҫсе кайнӑ чӗтревлӗ питне тимлӗн, тинкерӳллӗн пӑха-пӑха илнӗ.

Играя веткой акации, Любовь молча слушала речь отца, внимательно и пытливо поглядывая на его возмущенное, дрожащее лицо.

IX // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ашшӗн «манӑн килес, ҫӳреҫҫӗ-и?» тенине илтсен, пичӗ-куҫӗ кӑвар пек пӗҫерсе кайрӗ унӑн, темшӗн шыв куркине ярса тытнӑскерӗн, шӗлтӗр-р пӗтсе килчӗ вӑйӗ, унтан Мукуҫ мучин «хӑна килчӗ, сӗтел ҫине хатӗрле-ха, Нинук» тесе хушнине янтӑласан, сӗлкӗшне те, вӑйӗ пӗтсе килнине те манса, чупса-вӗтеленсе хутлама тапратрӗ сӗтелӗн-тӗпел кукрин.

Помоги переводом

10 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Ыран ашшӗн пурлӑхне катӗртме ыйтса ҫырнӑ заявление Нина райцентра, халӑх судне, «леҫме» каять.

Помоги переводом

10 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Вӑл ашшӗн тискер, хӑрушӑ вилӗмне те манман.

Не забыл он и лютой смерти отца.

IX // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Атте! — вилнӗ ашшӗн кӑкӑрӗ ҫине выртса, уласа йӗнӗ ача.

Отец! — рыдал мальчик, припав к груди мертвеца.

IX // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Ли Цин-шаньпа аслӑ тарҫӑ пӳрте пырса кӗнӗ чухне Го Цюань-хай вилекен ашшӗн кӑкӑрне сӑтӑрса тӑнӑ.

Когда Ли Цин-шань и старший батрак ворвались в лачугу, Го Цюань-хай растирал грудь умирающего.

IX // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Анчах унӑн ывӑлӗ йӗмен ӗнтӗ: ашшӗн тӑртанса кайнӑ ҫӗр сӑнлӑ пичӗ ӑна сехӗрлетсе янӑ, ҫак сехӗрлетӳ унӑн чунне, ҫылӑхлӑ ҫыншӑн йӗрекен чиркӗвӗн салхуллӑ музыкӗпе шӑварӑннӑскерне, кӑштах урӑлтарнӑ.

Но его сын уже не плакал: ужас возбудило в нем черное, вспухшее лицо отца, и этот ужас несколько отрезвил его душу, упоенную тоскливой музыкой плача церкви о грешном сыне ее.

IV // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Фома ашшӗн ҫамки ҫумне тутисемпе сӗртӗннӗ те, сехӗрленсе кайса, ҫавӑнтах тупӑк патӗнчен каялла ярса пуснӑ.

Фома прикоснулся губами ко лбу отца и с ужасом отпрянул от гроба.

IV // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Фомана хыҫалтан та, айӑксенчен те тӗрткеленӗ, вӑл ашшӗн кӑвак пуҫӗ ҫинчен куҫне илмесӗр утнӑ, унсӑр пуҫне нимӗн те курман.

Фому толкали и сзади и с боков; он шел, ничего не видя, кроме седой головы отца.

IV // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ашшӗн пичӗ тӗксӗм те хусканусӑр пулнӑ, сарлакан уҫӑлса кайнӑ куҫӗсем нимӗн ҫинчен те пӗлтермен: ыратни те, хӑрани те, савӑнни те палӑрман вӗсенче…

Лицо отца было темное, неподвижное, и широко открытые глаза на нем не выражали ничего: ни боли, ни страха, ни радости…

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Фома ҫӳҫенсе илнӗ, пуҫне ҫӗклесен, ашшӗн ухмаха ернӗ пек хӑраса алчӑранӑ куҫӗсемпе тӗл пулнӑ.

Фома вздрогнул, вскинул голову и встретился с испуганным, почти безумным взглядом отца.

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ашшӗн ҫак сӑмахӗсем Фомана тарӑн шухӑша янӑ.

Эти слова отца заставили Фому глубоко задуматься.

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Мӗншӗн эс ҫилленетӗн мана? — ӑнланаймасӑр ыйтнӑ Фома пӗрре, ашшӗн кӑмӑлӗ лайӑх чухне.

— За что ты сердишься на меня? — недоуменно спросил Фома отца, когда тот был в добром настроении…

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней