Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

айван сăмах пирĕн базăра пур.
айван (тĕпĕ: айван) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Унӑн ашшӗпе амӑшӗ хӗрне ҫирӗп тытаҫҫӗ, турра хытӑ ӗненеҫҫӗ, ҫавӑнпа та эпир хамӑрӑн айван чуп тӑвусене ҫывӑхри катасенче вӑрлатпӑр.

У нее были очень строгие, нравственные родители, поэтому мы воровали свои невинные поцелуи в ближайших рощах.

II. Юрату // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 397–404 с.

Вӑт халӗ эсир мана итлесе пӗтеретӗр те килӗре тулли ӗненӳпе таврӑнатӑр: Пенкаль ҫинчен юмах-халап шухӑшласа кӑларма та, Пенкаль вӑрманта суя укҫа ҫапать е вӑл хулара виҫӗ еркӗнпе асса пурӑнать тесе унӑн час ӗненекен, айван арӑмӗн кӑмӑлне пӑсма та кирлӗ пулман иккен…

Вот вы выслушаете меня и придете домой в полной уверенности, что совсем нечего было выдумывать о Пенкале легенды и расстраивать его глупую, еще доверчивую жену россказнями о том, что Пенкаль фабрикует в лесу фальшивые монеты или что он завел в городе трех любовниц…

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 360–374 с.

Вӑл шӑпланчӗ; унӑн хевтесӗррӗн уҫӑлнӑ ҫӑварӗнче тата тӳррӗн пӑхакан куҫӗсенче айван хӑрав сисӗнет.

Она умолкла; в ее беспомощно раскрытом рту и прямом взгляде сказывался наивный испуг.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 360–374 с.

— Ҫав тери хӑрушӑскер мӗн тӗлленчӗ-ши вара? — айван шанӑҫпа ыйтрӗ вӑл; ӑсран тайӑлнисенчен нумайӑшӗ хӑйне ҫапларах тытать.

— Что же такое страшное могло мне присниться? — с наивной доверчивостью, свойственной многим сумасшедшим, сказал он.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 331–337 с.

Старик, эсӗ кӗленче тунӑ, асамлӑх пулӑшнипе шутласа кӑларайми пуянлӑх пухатӑп тесе шухӑшланӑ айван та ӑссӑр ӗмӗтӳнте…

Старик — ты делал стекло, в наивной и безумной мечте представляя, что помощью волшебства создашь несметное состояние!

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 174–191 с.

Август Эсборн урама айван мистификаци усалӗ хаваслӑн куҫ хӗссе хушнипе тухрӗ.

Когда Август Эсборн вышел на улицу, то он вышел по подмигивающему веселому приказанию беса невинной мистификации.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 153–160 с.

Вӑл «хӗрарӑмра» айван ҫитменлӗхсене курчӗ, хӑй питех тӑрӑшманнине асӑрхарӗ; хӑйне хытӑ тиркесе чӑн-чӑн илем сахаллине ӗненчӗ.

Он всмотрелся в наивные недочеты, в плохо скрытое старание, которым хотел возместить отсутствие точного художественного видения.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 147–152 с.

Айван, сапаланчӑк, тискер ученӑй, пӑхсам тимлӗрех!

— Глупый, рассеянный, ученый дикарь, да посмотри же внимательнее!

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 74–80 с.

— Енчен те айван ыйтусене юратмастӑп тӑк — ҫаплах-тӑр.

— Должно быть, если не люблю глупых вопросов.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 49–57 с.

Старик ачан айван сассине илтнӗн хӑмлатрӗ.

Старик хмыкнул, как на лепет ребенка.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 49–57 с.

— Битт-Бой, ухмах эсӗ, айван сӳпӗлти!

 — Битт-Бой, ты дурак, глупый болтунишка!

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 347–370 с.

Ҫак чун ыйтни айван та поэзи евӗр: туллилӗх, вӗҫленнӗлӗх, хӑнӑхса ҫитнин ытараймилӗхӗ, — унта илемлӗ ӗмӗтсене пурӑнма питех те меллӗ; вӗсем вӑл е ку самант чӑркӑшӑвне пӑхӑнмаҫҫӗ.

Ее требования наивны и поэтичны: цельность, законченность, обаяние привычного, где так ясно и удобно живется грезам, свободным от придирок момента.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 347–370 с.

— Манӑн ҫывӑрма юрамасть, — терӗ Нок, — ыйха путас тӑк ыран мана, йӑлтах вӑйран кайнӑскере, мундир тӑхӑннӑ патвар арҫын ҫеҫ мар, айван кушак та пӑркӑчлаять.

— Я не должен спать, — сказал Нок, — если засну, то завтра, совсем обессилевшего, меня может поймать не только здоровенный мужчина в мундире, а простая кошка.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Полладиу шкипер, комплимент ӑсти, хӗр пахалӑхӗсене сасӑпах мухтама пикенчӗ, ҫакӑн хыҫҫӑн чиперкке палӑрмаллах хӑюлланчӗ, шкипер ҫине мӑйӑр пек хуп-хура, эрнери чӑх чӗппи пек айван пӗр куҫӗпе пӑхса илме кӑмӑл турӗ.

Шкипер Полладиу, мастер на комплименты, стал громко восхвалять ее качества, отчего она заметно приободрилась и соблаговолила посмотреть на него одним глазом, черным, как орех, и наивным, как недельный цыпленок.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 211–227 с.

Пире уҫӑ сывлӑшра, ҫут ҫанталӑк сӑпкинче ҫитӗннӗ тӗреклӗ ҫынсем, ытлӑх-ҫитлӗхе пӗлмен, ҫурма тискер, тӳрӗ те айван ҫынсем ялӗпех пӗрлехи темӗнле трагедие лекнӗ тесе ӗнентересшӗн.

Нас хотят уверить, что целая деревня здоровых, выросших на лоне природы, не знавших излишеств, непосредственных, полудиких людей обрела какую-то общую трагедию.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 211–227 с.

Арҫын ача пачах нимӗн те пӗлтереймерӗ, мӗншӗн тесен калаҫма вӗренейменпе пӗрех, хӗр ача вара утрав ҫинчи пурнӑҫ пирки аса илӗвне, ахӑртнех, ҫул ҫӳревӗн тата пысӑк хулана курнин ӳкерчӗкӗсемпе пӑтраштарать, ҫавӑнпа кӗретех айван япаласем кала-кала парать:

Мальчик вообще не мог ничего сообщить, так как почти не умел говорить, а девочка, очевидно, спутавшая воспоминания о жизни на острове с впечатлениями путешествия и большого города, рассказывала явные нелепости:

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 211–227 с.

Кайӑр, айван хурах, вӗренӗр, пӗлӳ пухӑр, капмар тискер кайӑк, капитан пулса тӑрӑр.

Идите, глупый разбойник, учитесь, сделайтесь образованным, крупным хищником, капитаном.

VII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Паллах, Ассольпе Эгль тӗл пулӑвӗ пирки ыйткалакан ҫын ҫак хупахрах йӗлпӗрсе пӗлтернӗренпе ку ӗҫе кӑнттам та айван элек сӑнӗ витнӗччӗ ӗнтӗ, анчах тӗшши унӑн ҫаплипех юлнӑ.

Разумеется, эта история с тех пор, как Эгль утвердил бытие Ассоль в том же трактире, приняла очертания грубой и плоской сплетни, но сущность оставалась нетронутой.

III. Шурӑмпуҫ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Ҫавӑнпа судьяпа халӑх заседателӗсене приговор ҫырнӑ чухне Комарова айван, ҫамрӑк пулнине шута илме сӗнчӗ, ун айӑпӗ ҫукки, вӑл хӑй чысне хӳтӗлени, ун вӗлерес шут пулманни, ку ӑнсӑртран пулса тухнӑ япала пулни пирки каларӗ.

Помоги переводом

Суд // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 100–133 c.

Айван чӗрине пушшех те амантса таврӑнчӗ хӗр.

Девушка вернулась домой с еще более раненным сердцем.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней