Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ҫула сăмах пирĕн базăра пур.
ҫула (тĕпĕ: ҫул) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫак сӑмахсем хастар ҫулҫӳревҫӗсене хавхалантарса ячӗҫ, вара вӗсем, кунӗпе утса ывӑннине пӑхмасӑрах, ҫула тухнӑ чух утнинчен те васкарах утрӗҫ.

Эти слова подбодрили отважных путников, и, невзирая на усталость, накопившуюся за целый день ходьбы, они зашагали вперед даже быстрее, чем в начале пути.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Кӑшт пуҫтарӑнкаланӑ хыҫҫӑн ушкӑн ҫул ҫинчи унчченхи йӗркепе ҫула хускалчӗ.

После недолгих сборов отряд тронулся в путь, сохраняя прежний походный строй.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ҫула тухма вӑхӑт мар-и пире? — ыйтрӗ Дик Сэнд, ҫак калаҫӑва татас тесе.

— Не пора ли нам в дорогу? — спросил Дик Сэнд, чтобы прекратить этот разговор.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Вӑрӑм, ывӑнма пӗлмен тимӗр ураллӑ Бенедикт пичче те ҫула тухма хатӗр.

Кузен Бенедикт, чьи длинные стальные ноги не знали усталости, был готов к походу.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Тухас ҫула! — терӗ Дик Сэнд та.

— В путь! — повторил Дик Сэнд.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ҫула тухас!

В путь!

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Пур енчен те ҫак ҫула суйласа илмелли курӑнать.

Все было за то, чтобы выбрать именно этот путь.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Чӑнах та, вӑрман урлӑ килекен малтанхи ҫулпа каялла кайни асӑрханусӑр хӑтланни пулӗччӗ — вӗсем ҫула ӑҫтан пуҫланӑ, ҫавӑнта ҫеҫ таврӑннӑ пулӗччӗҫ.

Действительно, возвращаться старой дорогой через лес было бы по меньшей мере неосмотрительно — они пришли бы всего-навсего туда же, откуда отправились.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Станцӑран вӑл, Динӑна кӑнтӑрла шантарнӑ пек, вӑхӑтра ӗҫ пӗтерсе тухрӗ: кантура кӗрсе хӑй ҫитни ҫинчен пӗлтерчӗ те колхоз нушипе ҫӳрекен хута кӑтартрӗ (каҫкӳлӗм ӑна, машинӑна гаража лартас умӗн, васкавлӑ хушупа Канаша вӗҫтерсе кайса килмелли пирки каланӑччӗ), унтан грузовикне пульман умне тӑратрӗ те груз тиеттерчӗ, вара ҫула тапранчӗ…

Он приехал в город, подогнал грузовик к пульману, и пока его грузили, отметил в конторе документы, со станции, он выехал вовремя и, как и обещал Дине.

3 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Элле, ҫула май, хӗреснамӑшӗ патне кӗрсе юлчӗ-ши? — шар-р турӗ амӑшӗн чӗри.

А может, к крестной забежала по дороге да и осталась там? — тяжело вздохнула Ксения.

1 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Ыран Матвин ҫула ӑсанмалла — Шупашкара, Кӗҫение тӗп хулари тухтӑрсене кӑтартса пӑхма каймалла.

Завтра они с Ксенией поедут в Чебоксары, Матвей долго уговаривал жену показаться столичным врачам, и вот наконец получили вызов.

1 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Сакӑрвунӑ ҫула ҫитнӗ ҫын, эпӗ ҫуран ҫӳрейместӗп.

В мои восемьдесят лет я не могу ходить пешком.

«Уйӑхлӑ каҫ» соната // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Левицкий хӗрӗх ҫула та ҫитмен-ха, ҫавӑнпа Анна ун ҫине шеллесе пӑхрӗ.

Левицкому не было еще и сорока лет, и Анна Ильинична посмотрела на него с сожалением.

Хаклӑ япала // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Ҫула май пӗр юлташ патне кӗрсе тухас пулать, — терӗ Владимир Ильич савӑнӑҫлӑн.

По дороге мне надо навестить одного товарища, — сказал Владимир Ильич весело.

Анне патне канма // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

— Ыран эпир комитетсене кайма ҫула тухатпӑр, — терӗ Кржижановский, хирӗҫӗве ытла шала ярас мар тесе.

— Завтра мы тронемся в путь по комитетам, — сказал Кржижановский, не желая разжигать ссору.

Чее сӗтел // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Ҫавӑнпа сывлама та ҫӑмӑл, сивви те ырӑ, вӑй-хал паракан сивӗ, иртнӗ ҫӗр тата пурте пӗрле Ҫӗнӗ, 1904 ҫула, кӗтсе илчӗҫ!

И легко дышится, и морозец такой славный, бодрящий, и сегодня ночью все вместе встретили Новый, 1904 год!

Чее сӗтел // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

— Кун ҫинчен пӗтӗм рабочисене хаҫат урлӑ пӗлтермелле, ку ҫеҫ те мар, вӗсене фабрикантсене хирӗҫ пӗрлешсе кӗрешме вӗрентмелле, ирӗке тухмалли ҫула кӑтартса памалла.

— Надо об этом оповещать всех рабочих через газету и, мало этого, показать им путь к освобождению, научить их организованно бороться с фабрикантами.

Кӑвайтсем // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

— Вӑт кайса килесчӗ Атӑл енне — Самара, Чулхулана, ҫула май Сызране кӗрсе тухасчӗ, унтан Надюша патне ҫитесчӗ.

— Вот бы съездить на Волгу — в Самару, в Нижний, по пути завернуть в Сызрань, затем проехаться к Надюше.

Кӑвайтсем // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Ачасем виҫҫӗшӗ те ӑнланаҫҫӗ: темӗн чухлӗ ӳкӗтлесен те, амӑшне ҫула тухма чарас ҫук; ӑна вӗсем иккӗмӗш класпа кайма ҫеҫ ӳкӗте кӗртме тӑрӑшрӗҫ.

Все трое понимали, что отговаривать маму от поездки бесполезно; они пытались только убедить ее ехать во втором классе.

Кӑвайтсем // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

— Утмӑл ҫула ҫитни те систерет, — хушса хурать Дмитрий Ильич.

— И шестьдесят пять лет дают о себе знать, — добавил Дмитрий Ильич.

Кӑвайтсем // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней