Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

пӗлнӗ (тĕпĕ: пӗл) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Эпӗ ӑна малтанах пӗлнӗ! — ку тӗлте Костя кантӑк янаххи урлӑ ҫӑмӑллӑн каҫрӗ те урайне сикрӗ.

— Я так и знал! — Тут Костя взобрался на подоконник и спрыгнул на пол.

XIV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Татьяна ҫакна лайӑх пӗлнӗ, кунсӑр пуҫне тата Аршинцева бригадӑри парторг, ҫавӑнпа ӑна Татьяна хӑйӗн чи ҫывӑх помощници тума шутланӑ.

Все это хорошо знала Татьяна, к тому же Аршинцева являлась парторгом в бригаде, и ей хотелось сделать именно ее своей самой близкой помощницей.

VIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Эпӗ ҫавӑн пек пуласса пӗлнӗ те, — терӗ Прокофий, кӳреннӗ пек пулса.

— Я так и знал, — сказал Прокофий, делая вид, что обиделся.

VI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Халӗ ҫаксем ҫумне ҫӗнӗ ӗҫсем хутшӑнчӗҫ, вӗсем Татьянӑшӑн яланхи ӗҫсем пек мар: унӑн ҫӗрпе ӳсен-тӑрансене сӑнама пӗлнӗ пекех, ҫынсене те сӑнамалла, вӗсене мӗн кирлине, вӗсен кӑмӑл-туйӑмӗ мӗнлине пӗлмелле пулнӑ.

Теперь же ко всему этому прибавились новые обязанности, и были они для нее необычными: необходимо было с таким же уменьем, с каким она осматривала почву и растения, присматриваться к людям, знать их желания, настроения…

V // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ҫак пачах мӗлке мар пулнине, кукуруза кашласа ларнине Татьяна пӗлнӗ пулсан та, вӑл чӑнах та кукуруза пулнине ӗненме йывӑр.

И хотя Татьяна знала, что это были вовсе не тени, а кукурузные массивы, а поверить этому было трудно.

V // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ҫумӑр шӑпӑртатса ачашланӑ май Прохор мотор пӑсӑлни ҫинчен хӑй пӗлнӗ пек тӗплӗн каласа панӑ хушӑра, унӑн йӑнӑшӗ мӗнре пулнине Виктор ӑнлантарса панӑ хушӑра тулта тӗттӗмленсе килчӗ; ӑнланма ҫук: те каҫ пулчӗ, те ҫумӑра пула тата ҫӗр ҫумнех усӑнса аннӑ хура катрам пӗлӗтсене пула тӗттӗмленчӗ.

И покамест Прохор под убаюкивающий шум дождя рассказывал о случившейся поломке, покамест Виктор пояснял, в чем его ошибка, на дворе потемнело, и нельзя было понять, наступил ли вечер, или же сгустились сумерки от дождя и от косматых, низко припадавших к земле туч.

I // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ыранах района тухса каятӑп, ӗҫсене хам пӗлнӗ пек йӗркелетӗп, вара калаҫма та юрӗ…

Завтра же поеду в район… организую работу по своему, тогда и поговорить можно будет…

XXV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ҫак вырӑнти июнь уйӑхӗнчи шӑрӑхпа кӑвак тӳпеллӗ кунсем мӗне пӗлтернине Кондратьев лайӑх пӗлнӗ: шӑпах июнь уйӑхӗнче ҫутҫанталӑк хӑех ҫынсене васкатать, пысӑк ӗҫ — тырӑ вырас вӑхӑт килсе ҫитессе кӗттерет.

Кто-кто, а Кондратьев хорошо знал, что такое в этих местах июнь с его зноем и синим небом: именно в июне сама природа заставляет людей торопиться и жить напряженным ожиданием большого события — сбора урожая.

XIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Улӑштармалла-и? — ыйтрӗ те Кондратьев, Татьяна ҫине тимлӗн пӑхрӗ: вӑл мӗне мӗнле тумаллине пӗлнӗ пек, анчах юриех ун ҫинчен каламан пек туйӑнчӗ.

Нужно изменить? — спросил Кондратьев и внимательно посмотрел на Татьяну: она, как будто что-то знала, как сделать, но казалось, специально об этом не упоминала.

XI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ильяпа Татьяна хушшинче мӗнле ҫыхӑну пуррине Кондратьев лайӑх пӗлнӗ, ҫавӑнпа халь пулас калаҫӑва Илья хутшӑнасшӑн пулсан, анчах унтан мӗнле хӑтӑлмаллине шутласа кӑларма пултарайман.

Кондратьев хорошо знал его отношение к Татьяне, и поэтому Илье не хотелось принимать участия в предстоящем разговоре, но как от этого уйти, не мог придумать.

XI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Хаҫатсем кунта сайра хутра ҫеҫ килкеленӗ, кинокартинӑсем те, радио та пулман, час-часах ҫӗршывра пулса иртекен чи пысӑк ӗҫсем ҫинчен выльӑх пӑхакансем икӗ эрнерен, тепӗр чухне тата виҫӗ эрнерен тин пӗлнӗ.

Газеты сюда попадали редко, не было ни кинопередвижки, ни радио, и часто самые важные новости доходили к животноводам с опозданием на две, а то и на три недели.

IV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ку шухӑш ӑна хӑратсах пӑрахрӗ: пӗлнӗ вӑл, Умрихинсӑр пуҫне, отделенири салтаксенчен пӗри те танкпа тӗл пулса курман, ҫавӑнпа та пӗрремӗш хут тӗл пулнӑ пирки, вӗсенчен кашниех ҫухалса кайма пултарать, танка траншея урлӑ каҫарса яма пултарать.

Эта мысль испугала Андрея: он знал, что, кроме Умрихина, никто из солдат отделения не встречался с танками, и поэтому при первой встрече каждый из них мог растеряться и пропустить танк за траншею.

XXIV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Ҫитменнине тата вӑл атакӑна килекен танксене хирӗҫ пӗрре кӑна мар ҫапӑҫса курнӑ боецсемпе те чылай калаҫкаласа пӑхнӑ ӗнтӗ, вӑл калаҫусем ӑна, пӗчӗккӗн ҫеҫ пулин те, сахал мар ӑс панӑ, тӑшман танкӗпе кӗрешнӗ чух мӗн-мӗн тума кирлине вӑл вӗсенчен те пайтах илтсе пӗлнӗ.

К тому же из бесчисленных разговоров с бойцами, которым пришлось отражать танковые атаки, он незаметно насбирал очень много крупиц различных познаний, необходимых в борьбе с танками врага.

XXIV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Олейник Ярцев мӗн шухӑшлине лайӑх пӗлнӗ.

Олейник очень хорошо знал, что думает Ярцев.

XIX // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Пӗлнӗ пулсан — сан пек чӑх чӗрипе ҫыхланман пулӑттӑм.

Знал бы — не связался с такой заячьей душонкой.

XVII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Халӗ ӗнтӗ нумайлӑха, — пӗлнӗ пек сӑмах хушса хучӗ тахӑшӗ.

— Теперь надолго, — ответил кто-то знающе.

I // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Ытти ҫынсем пекех, Осип Михайловича арестлени ҫинчен пӗлнӗ вӑл, анчах ӑна мӗншӗн тытса хупнине — ӑнланса илеймен.

Как и все в деревне, она знала об аресте Осипа Михайловича, но за что его схватили, не могла понять.

XXIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Вӑл пӗлнӗ: вут тивертнӗ тесе ялта никам та, Ефим Чернявкин та Макарихӑна айӑплама шухӑшлас ҫук, — хӗрарӑм ӗҫӗ мар вӑл.

Он знал, что никто в деревне, даже Ефим Чернявкин, не подумает обвинять в поджоге Макариху — не женское это дело.

XXIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Колоннӑра пулнӑ ҫынсене нумайӑшне пӗлнӗ вӑл.

Он знал многих людей, бывших в колонне.

XVIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Пурте пӗлнӗ — вӑрҫӑрисем ӗнтӗ кашни кун вилӗм ҫинче ҫӳренӗ, ҫавӑнпа вӗсенчен никам та хыпар илмен.

Все знали — каждый день они ходят под смертью, никто не получал от них весточек.

XIV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней