Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Ашшӗ сăмах пирĕн базăра пур.
Ашшӗ (тĕпĕ: ашшӗ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Сенька ашшӗ, пуян Цыбуля, хулара лавккасем нумай тытатчӗ.

Отец Сеньки, богач Цыбуля, имел в городе много лавок.

3 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Вӑл йӑлтах ашшӗ каласа пани тӑрӑх пӗлет, анчах унӑн май пур чухлӗ тӗплӗнрех пӗлесси килет, ҫавӑнпа та Костьӑна тӗпчет вӑл:

Она уже знает обо всем от отца, но ей хочется узнать как можно подробнее, и она тормошит Костю:

Эпир курнӑҫӑпӑр-ха // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Костьӑн ашшӗ вилсессӗн, амӑшӗ каллех Барнаулта чухнехи пек пулса кайрӗ.

А когда папа погиб, она стала опять такой, как в Барнауле.

Утрав ҫинче // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Ашшӗ ӑна телейлӗ куҫсемпе пӑхса ӑсататчӗ, вӑл та кулатчӗ…

Папа провожал ее счастливыми глазами и тоже смеялся…

Утрав ҫинче // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Вӑл ашшӗн медалӗсемпе погонӗсене хӑй ҫумне тытса виҫсе пӑхатчӗ, вӑрҫӑ ҫинчен ыйтса пӗлетчӗ, ялан ашшӗ хыҫҫӑн ҫӳретчӗ.

Он примерял папины медали и погоны, расспрашивал про войну и всюду ходил за ним.

Утрав ҫинче // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Ашшӗ фронтран курма килсен, амӑшне мансах кайрӗ Костя.

Когда с фронта приезжал папа, Косте было не до мамы.

Утрав ҫинче // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Ашшӗ ҫинчен пулсан — татахчӗ.

Вот папа — другое дело.

Утрав ҫинче // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Вӑл ашшӗ енне ҫаврӑнать.

Она поворачивается к отцу:

Утрав ҫинче // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Анчах Настя, пуҫне амӑшӗн чӗрҫи ҫине хунӑ та, ҫывӑрать; унӑн ашшӗ те хыҫлӑ ансӑр сак ҫине тӑсӑлса выртнӑ – ҫывӑрать.

Однако Настя уже спит, положив голову на колени матери; спит и отец, вытянувшись на узком диванчике во весь свой огромный рост.

«Ашхабад» // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Ҫав минутра Кассий воспитателӗ тӗттӗм пуличчен ӑна ашшӗ килне таврӑнма хушнине астутарчӗ.

В эту минуту воспитатель Кассия напомнил ему о приказании отца вернуться домой засветло и стал торопить его.

II сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Ултӑ ҫула ҫитсенех вӑл Вильшӑн та, ытти ачасемшӗн те амӑшӗпе ашшӗ вырӑнне пулнӑ.

В шесть лет он нянчил Вилли и других ребят.

Джонни хирӗҫни // М. Волков. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 48–72 с.

Ашшӗ пекех вӑл кашни ватӑ старикпе карчӑк хӑйне тивӗҫлӗ пайне тӗрӗс илтӗр тесе пӑхса тӑнӑ, хӑй валли вара мӗн кирлӗ таран кӑна, хӑварнӑ.

Подобно отцу своему, он следил за тем, чтобы последний старик и старуха получили равную со всеми долю; себе же он оставлял ровно столько, чтобы удовлетворить свои потребности.

Киш ҫинчен ҫӳрекен юмах // М. Волков. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 35–47 с.

Анчах ҫынсем манаҫҫӗ ҫав, хӑйсене ҫӑлса хӑварнӑ Киш ашшӗ ҫинчен те манса кайнӑ вӗсем, Киш та ача кӑна пулнине кура тата унӑн амӑшӗ те мӗн тесен те хӗрарӑм, — вӗсем ҫинчен часах манса кайнӑ, ҫавна пула вӗсем ялти чи начар ҫуртра пурӑннӑ.

Но люди забывчивы, и скоро из памяти их изгладился подвиг его отца, а затем забыли и Киша с матерью, и они вынуждены были жить нищенски и в жалкой хижине.

Киш ҫинчен ҫӳрекен юмах // М. Волков. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 35–47 с.

Киш унӑн пӗртен-пӗр ывӑлӗ пулнӑ, ашшӗ вилнӗ хыҫҫӑн вӑл хӑй амӑшӗпе пӗччен тӑрса юлнӑ.

Киш — он был единственным сыном этого охотника — остался один со своей матерью.

Киш ҫинчен ҫӳрекен юмах // М. Волков. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 35–47 с.

Киш ашшӗ питӗ хастар ҫын пулнӑ.

Отец Киша был смелым охотником.

Киш ҫинчен ҫӳрекен юмах // М. Волков. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 35–47 с.

Эсӗ вара — еркӗн, ашшӗ — пушӑ мӗлке евӗр, аллусене ҫӑлтӑртан ҫӑлтӑр патне сарса тӑраканскер.

А ты, любовник, отец, — как пустая тень, раскинувшая руки от звезды до звезды.

Лось пӗччен юлать // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

— Эпӗ сана ӑнланмастӑп, — терӗ ашшӗ.

Отец сказал: — Я не понимаю тебя.

Аэлита ирӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Пурҫӑнпа витнӗ сӗтел пуҫӗнче — Аэлита ашшӗ, Тускуб, тӑрать.

Перед столом, покрытом парчей, стоял отец Аэлиты, Тускуб.

Ӑнсӑртран пӗлни // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Вӑл — Аэлита ашшӗ.

Он — отец Аэлиты.

Ӑнсӑртран пӗлни // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

— Ну, ҫапла ҫав, ачасем; — терӗ Карло ашшӗ, — Эпӗ, ачасем, халӑха илӗртсе савӑнтармашкӑн шарманкӑпа выляса тӑрӑп, Итали тӑрӑх хуларан хулана куҫса ҫӳреме тытӑнсан, лашине тытса пырӑп тата така ашӗпе яшка пӗҫерсе парӑп… — терӗ.

— Ну, то-то, деточки, — сказал папа Карло, — а уж я, деточки, буду играть на шарманке для увеселения почтенной публики, а если станем разъезжать по Италии из города в город, буду править лошадью да варить баранью похлёбку с чесноком…

Вӑрттӑн алӑк хыҫӗнче вӗсем мӗн тупрӗҫ // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней