Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

хамӑн (тĕпĕ: хам) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Эпӗ юнашар ларса унӑн аллине тытнӑ хушӑра хамӑн куҫҫуль юхса аннине те сисмен.

Я сидела рядом, держа ее за руку, и не чувствовала, что по моему лицу текут слезы.

Йывӑр кунсем // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Эпӗ хамӑн кая юлнӑ кӑнтӑрлахи апата ҫиетӗп, ачасем каҫхи ҫиеҫҫӗ.

Я принимаюсь за свой поздний обед, дети ужинают.

«Овод» // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Питӗ лайӑх пулчӗ, хамӑн кӑваккисенчен пӗрре те начар мар.

Вышли хорошие, не хуже моих голубеньких.

Дневник // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Хӑш-пӗр чухне тытса та пынӑ, пӗррехинче вара «хӑвӑнне хӑвах тытса пыр, манӑн хамӑн пур», терӗм, чирлӗ е чӑлах-мӗн пулнӑ пулсан, эпӗ ун портфельне тытса пынӑ та пулӑттӑм, мана йывӑр мар.

Я иногда носила, а потом раз сказала: «Сама неси, у меня свой есть»; понимаешь, если бы она больная была или слабая, я бы понесла, мне не трудно.

Аслипе кӗҫӗнни // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Манӑн куҫ умне хамӑн анне тухса тӑрать.

Я вспоминаю свою маму.

Шкула каякан ҫул ҫинче // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Виҫҫӗмӗшӗнчен — мӗншӗн хамӑн тытӑнмалла мар?

А в-третьих, где же я сам?

Каҫxине // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Хамӑн пӗчӗк хӗрӗме эпӗ тин ҫеҫ ҫуралнӑ пин ача хушшинче те палласа илме пултараттӑм, мӗншӗн тесен унӑн сӑнӗ те, куҫӗсем те ытти ачасенни пек мар.

Я была уверена, что узнаю свою девочку из тысячи новорожденных, что у нее особенное выражение лица, глаз, свой, не похожий на других голос.

Хӗрача // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Мана хамӑн килти ӗҫпе кӑна аппаланма пит аванччӗ те.

Так я не в обиде — мне и по дому работы хватает.

XXX. Ҫураҫу // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

«Ҫакӑн хыҫҫӑн кӗтсех тӑрӑпӑр ӗнтӗ ҫурта пӗр-пӗр хура инкек ҫакланасса: е хамӑн ӳксе вилмелле пулӗ, е санӑн куҫу хупӑ нӗ» — тет Кантюк хӑйӗн арӑмне.

Наконец Кандюк сказал убежденно жене: — Помяни мое слово — скоро быть беде в нашем доме: иль сам в могилу сойду, или твои глаза закроются.

XXIX. Кӗтмен хӑнасем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Лешӗ хамӑн ӗҫӗм нумай тет, кӗрӗшсе тӗртетӗп тет, ҫип арлатӑп тет.

Та отговорилась, мол, ткать нанялась да прясть, некогда…

XXVIII. Таптанми йӗр // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Хамӑн тесе ан кала-ха, шӑллӑм.

Да нешто они все мои?

XXVII. Шӑпа // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Манӑн хамӑн та аллӑм йывӑр мар.

— У меня тоже рука не тяжелая.

XVIII. Харсӑр алӑсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тухтар вӑл хамӑн ҫын-ха, килӗ те, кайӗ те.

Тухтар для нас свой человек, и придет, и уйдет, когда захочет.

XVII. Тунсӑхланӑ ҫуртра // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Хамӑн та сана курас килчӗ ҫав, — терӗ вӑл.

— Думаешь, мне не хотелось тебя видеть?

XVII. Тунсӑхланӑ ҫуртра // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Манӑн хамӑн та моряк пулас мар-ши? — ҫине тӑрсах шухӑшларӗ Стёпка.

«А что, если и мне все-таки стать моряком?» — озабоченно думал Степка.

24. Кӗрешӳ тата вӑрӑма пырать-ха // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

— Манӑн хамӑн тав тӑвас пулать сире.

— Я вас скорей должна благодарить.

23. Ҫаврӑма пӗтерни // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

Тӳррӗн каласа панипе хамӑн тӳпене кӑштах ҫӑмӑллатас-и?

Хотя бы немного облегчить свою участь признанием?»

16. Следователь пӳлӗмӗнче // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

Анчах лайӑх япалана ман хамӑн та ӗмӗрте пӗрре тӑхӑнса курас килет-ҫке, урӑхран, шет, нихҫан та ҫийӗме йӗркеллӗ тум ҫакса пулмӗ.

А отчего тогда не хотите, чтоб я хорошую вещь хоть раз в жизни сам поносил, а ну как больше и не выпадет такого случая?

V. Хисеп йыхравӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Эпӗ хамӑн взвод вырнаҫнӑ пӳрте кӗтӗм.

Я пошел в избу, где расположился мой взвод.

Улттӑмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Фиш Г.С. Кимас-кӳлли ялӗ парӑнни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 140 с.

Манӑн хамӑн ӗҫпе малаллах каймалла пулчӗ.

Мне надо было продолжать свое дело.

Улттӑмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Фиш Г.С. Кимас-кӳлли ялӗ парӑнни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 140 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней