Поиск
Шырав ĕçĕ:
— Н-ну тата, вӑл Фомапа ҫӳрес ҫук! — шанса каланӑ Любовь.— Н-ну, он не станет с Фомой гулять! — убежденно сказала Любовь.
IX // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Унта ҫапла каланӑ: халӗ пӗтӗм вӑтам хресченсене пӗрлештермелле, вӗсене чухӑнсемпе пӗрле ӗҫлеме явӑҫтармалла, вӗсене кӳрентерме е япалисене туртса илме юрамасть.
XII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.
Тата темиҫе сӑмах каланӑ хыҫҫӑн тӑчӗ, хӑйӗн пӗчӗк урисем ҫинчи тулли ӳт-пӗвне ластӑртаттарса илсе, алӑк патнелле утрӗ.
XII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.
Ӗлӗк авал ҫуртран усал-тӗселсене хӑваласа кӑлармалли чӗлхене пӗлекен шамана ҫапла каланӑ.Так некогда называли шаманок, которые своими заклинаниями очищали дом от чертей.
XI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.
Ӑна хӑй каланӑ вырӑна илсе кайрӗҫ.
XI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.
Ку каҫ Ырӑ Кӑмӑллӑ Ду хӑй ячӗпе каланӑ нумай ырӑ мар сӑмахсем илтрӗ.
X // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.
Ҫырура ҫапла каланӑ: чухӑнсемпе тарҫӑсен пухӑвне пухмалла, ҫак списоксене вуласа памалла, ҫынсем мӗн каланине итлемелле.
IX // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.
Ытлашшине илместпӗр, парӑма кӗтӗн пулсан, ӑна тӳлесех пулать, — вӗрентсе каланӑ пек турӗ лавҫӑ.Лишнего не возьмем, а раз задолжал — изволь расплачиваться, — назидательно сказал возчик.
VI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.
Дасаоцза килне кайма вӑл хӑюлӑх ҫитереймен, ҫавӑнпа хӗрарӑмсен союзне кайса каланӑ.Пойти к Дасаоцзе у него не хватало храбрости, и он обратился с жалобой в женский союз.
VI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.
— Ҫук, вӗсем пӗрех пӗрле вӑрах пурӑнма пултараймаҫҫӗ, — пуҫне сулласа каланӑ Сунь.— Нет, долго им не прожить вместе, — сокрушенно качал головой старик Сунь.
VI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.
— Хӑҫан каланӑ эс ун ҫинчен?
II // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.
— Эпӗ, ватӑ Сунь, ҫак ӑнланман ҫынсене Чжан начар ҫын пулни ҫинчен тата суйлама юраманни ҫинчен тахҫанах каланӑ.
II // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.
Союз алӑкӗнчен Чжан Фу-ин тухнӑ та темиҫешер сехет хушши сӑмах каланӑ, анчах хресченсем ӑна пачах та ӑнланман.
I // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.
Ҫакӑн ҫинчен Чжан Фу-ин пӗлсен, вӑл ҫынсене текех унта пухӑнма юраманни ҫинчен каланӑ.Когда Чжан Фу-ин проведал об этом, он распорядился прекратить сборища.
I // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.
Каланӑ — пӑрахнӑ, — кун пирки шухӑшне шарт! татнӑн, яланхи йӑлипе сылтӑм аллипе сывлӑша ласт! касса ҫурчӗ Кузьма Афанасьевич.
9 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.
Ҫынсем, енчен енне тайкаланса, сулӑ тӑрӑх ҫӳренӗ, вӗсем шурӑхса кайнӑ, ӗшенчӗк пулнӑ, пӗр-пӗрне темӗнле ҫыхӑнусӑр, килмен сӑмахсем каланӑ.
VIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
— Чӑн, кайма вӑхӑт, — лӑпкӑн каланӑ Ухтищева хӗрлӗ ҫӳҫлӗ дама.— Да, пора ехать, — спокойно сказала Ухтищеву его рыжая дама.
VIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
— Шуйттан кӑна пӗлет! — сасартӑк ура ҫине сиксе тӑрса, шӑртланса кайса, кӗҫ-вӗҫ куҫҫульне сирпӗтес пек кӑшкӑрса каланӑ Званцев.— Чёрт знает что! — раздраженно и почти со слезами закричал вдруг Званцев, вскакивая из-за стола.
VIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
— Ав мӗнле юрлатӑн эс, э? — тӗлӗнсе кайса каланӑ Фома, пӗр ури ҫинчен теприн ҫине ҫуйхавлӑн куҫкаласа тӑрса.— Как ты поешь, а? — с изумлением восклицал Фома, тревожно переминаясь на одном месте.
VIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Кам пулатӑн эс? — кӑшкӑрнӑ пекех каланӑ вӑл.
VIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.