Поиск
Шырав ĕçĕ:
Унӑн умне ашшӗ калавӗсем сӑнлана-сӑнлана тухнӑ.
III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
— Эпӗ ҫитетӗпех! — шанчӑклӑн каланӑ ача, ашшӗ ҫине мӑнкӑмӑллӑн пӑхса.— Я доплыву! — сказал мальчик, уверенно и гордо глядя на отца.
III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
— Вырсарникун Смолин хӑй чӗнет-ха мана, — пӗлтернӗ Фома, ашшӗ ҫине ыйтуллӑн пӑхса.— В воскресенье-то Смолин меня к себе зовет, — объявил Фома, вопросительно взглянув на отца.
III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Килте Фомана хаваслӑн кӗтсе илнӗ: ашшӗ ачана мыскараллӑ вензелле сулмаклӑ кӗмӗл кашӑк парнеленӗ, аппӑшӗ — хӑй аллипе ҫыхнӑ шарф панӑ.
III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Тӑхтав вӑхӑтӗнче вӑл Ежовран ҫакна пӗлнӗ: Смолин та, Фома пекех, пуян ачи иккен, ун ашшӗ сӑран завочӗн хуҫи.Во время перемены Фома узнал от Ежова, что Смолин — тоже богатый, сын кожевенного заводчика.
III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
— Мӗншӗн ӑна вӗсем тӗке-тӗке ячӗҫ? — тӗпченӗ ачи, ашшӗ ҫумне хытӑрах лӑпчӑнса.— Зачем они толкали его? — допрашивал мальчик, крепко прижавшись к отцу.
II // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Фома, урлӑ-пирлӗ пускаласа, йӗри-тавра пӑхкаласа, чӳрече патӗнчен вырӑнӗ ҫине ҫитиччен ашшӗ калла таврӑннӑ та.
II // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Ашшӗ ура ҫине сиксе тӑнӑ та часрах ун патне пынӑ.
II // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Пӗчӗк чӗрере темӗскер, вӑйлӑскер, вӗрискер, тапа пуҫланӑ, ҫав вӑй ашшӗ патне туртнӑ.В маленьком сердце забилось что-то сильное и горячее, и его потянуло к отцу.
II // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Ача ун сӑмахӗсене итленӗ, ашшӗне куҫран пӑхнӑ, ашшӗ хӑйӗн патне ҫывхарсах пынине туйнӑ.
II // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
— Мӗн эс салху? — ачашшӑн ыйтнӑ ашшӗ.
II // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Апат ҫинӗ чух ача темӗскер шухӑшлӑ пулнӑ, вӑл ашшӗ ҫине шикленӳллӗн пӑха-пӑха илнӗ.Обедая с отцом, он был задумчив и посматривал на Игната с боязнью в глазах.
II // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Ача ку ятлаҫу ашшӗ пирки пынине пӗлнӗ.Мальчик слушал эту воркотню и знал, что дело касается его отца.
II // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Вара унӑн матроссем ҫинелле мӗскер те пулин кӑшкӑрас килнӗ, — хаяр та хуҫалла, — вӗсем ҫине ашшӗ кӑшкӑрса пӑрахнӑ пек калас килнӗ.
II // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
«Вӗсенчен аяккарах пул, — аса илнӗ вӑл ашшӗ сӑмахне: — эсӗ вӗсен хуҫи…»«Держись от них подальше, — вспомнил он слова отца, — ты им хозяин…»
II // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Вӑл, ашшӗ ҫине пӑхса кулкаласа илнӗ те, часрах палуба ҫине анса, пӗр матрос патне пырса тӑнӑ.Он улыбнулся отцу и, сойдя вниз на палубу, подошел к одному матросу.
II // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Пӑрахут ҫинчи ҫынсене ашшӗ ҫавӑн пек часах улӑштарма пултарни Фоман кӑмӑлне кайнӑ.Фоме понравилось то, что отец его может так скоро переменять людей на пароходе.
II // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Ашшӗ ыйтӑвне хирӗҫ, вӑл лоцманпа машинистӑн сӑмахӗсене пӗтӗмпех каласа кӑтартнӑ.На вопросы отца он передал ему разговор лоцмана с машинистом.
II // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Ача хӑйӗн ашшӗ пирки ҫынсем ятлаҫса калаҫнине час-часах итлекеленӗ, анчах ӑна-кӑна хӑлхине чикмен, ашшӗне те нихҫан та элеклесе кӑтартман.
II // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Вӗсем ун валли пулӑ тытмалли хатӗрсем ӑсталанӑ, йывӑҫ хуйӑрӗсенчен кимӗсем туса панӑ, унпа ашкӑннӑ, вылянӑ, тӑрӑмсенче, ашшӗ ӗҫпеле хулана кайсан, Атӑл тӑрӑх кимӗпе ярӑнтарнӑ.
II // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.