Поиск
Шырав ĕçĕ:
Фомана хреснашшӗн ҫавӑн пек ытла та сӑнӑллӑ чӗлхи ӗлӗк те час-часах леккеленӗ, — Маякин унпа яланах ашшӗнчен тӳрккесрех калаҫнӑ, — анчах хальхинче ҫамрӑк ҫын кӳренмеллипех кӳреннӗ, вара вӑл чӑтӑмлӑн, анчах та питӗ ҫирӗппӗн: — Сире так ахаль ятлаҫмасан та юрӗччӗ, эпӗ пӗчӗккӗ мар ӗнтӗ, — тесе каласа хунӑ.
III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Вӑл Фомапа пӗрле Хусана ҫитиччен ҫеҫ пырассине малтанах пӗлтерсе хунӑ.Уже ранее она объявила Фоме, что поедет с ним только до Казани.
III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Хӑйӗнче амаланса кайнӑ ҫуйкӑнлӑх ӑна хӗрарӑм чунӗпе ӳчӗн патши туса хунӑ, вӑл ҫак влаҫӑн вутлӑ пылакне тӑрана пӗлми ӗҫнӗ, вара ҫак техӗм унӑн ӑшчикӗнчен мӗнпур кӑнттамлӑха, ӑна халиччен салхуллӑх, айванлӑх сӑнне паракан майсӑрлӑха пӗтӗмӗшпех ҫунтарса кӑларнӑ, унӑн чӗрине ҫамрӑк мӑнаҫлӑхпа шӑварнӑ, ӑна хӑйӗн тивӗҫлӗхне туйса тӑракан ҫын тунӑ.
III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Фоман шурӑхса кайнӑ пичӗ ҫине пӑч-пӑч хӗрлӗ персе тухнӑ, вӑл урисене улӑштарса илнӗ, чӗтревлӗн хутланса, аллисене пиншак кӗсйине чикнӗ, унтан тикӗс те ҫирӗп сасӑпа: — Эс! Капитан! Акӑ мӗн — пӗр сӑмах кӑна мана хирӗҫ калатӑн пулсан — халех ҫӑва патне! Вон! Ҫыран хӗррине! Эп лоцманпа та ҫитетӗп. Ӑнлантӑн-и? Сан мар мана командӑлама? Ну? — тесе хунӑ.
III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Фома, капитан ҫине шӑмарса пӑхса илнӗ те, кашни сӑмаха влаҫлӑн пайӑрласа: — Эсӗ, Ефим, ху сӑмсу ҫине те карт, ыттисене те кала: ытах та эп ун ҫинчен мӗнле те пулин мӑшкӑллӑ сӑмах илтем пулсан — асту, пуҫран вутсыппипе парӑп! — тесе хунӑ.
III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
— Ну, ан шарланӑ пул! — хыттӑн каласа хунӑ Фома.
III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Э-эх, Фома Игнатьевич! — ассӑн каласа хунӑ вӑл, калаҫнӑҫемӗн сассине хӑпартса, шӑранса тухакан сӑмах ритмне хӑвӑртлатсах пырса.Э-эх, Фома Игнатьевич! — воскликнула она, повышая голос и учащая ритм своей певучей речи.
III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Вара хӗрарӑм хӑйӗн аллисене унӑн хулпуҫҫийӗсем ҫине хунӑ та, йӑпатуллӑ сасӑпа пӑшӑлтатса, ӑна хӑй кӑкӑрӗ ҫине хуллен ҫеҫ туртса илнӗ:
III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
— Пӑрах! — кӗскен каласа хунӑ Фома.
III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
— Ну, ӑҫта хунӑ, апла пулсан, ӑна?
III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
— Паллах, ҫук! — тавӑрса хунӑ тырӑ йышӑнакан.
III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Анчах мужик резонлӑн тӑрса: «Ваше благороди! Мӗне кирлӗ ӗнтӗ вӑл мана кун пек вӑхӑтра? Йӑлтах ытлашши… Манӑн виҫӗ ывӑл ача пур, вӗсем пыра-киле ӗҫлекен пулаҫҫӗ, ҫавсене сыхлас пулать. Парӑр мана хӗршӗн пӗр вунӑ тенкӗ, вара эп ывӑл ачасемпе сывлӑш ҫавӑрӑп»… — тесе хунӑ.
III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
— Ухмахлӑхӗ палӑрсах каймасть, — тесе хунӑ Маякин.
III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
— Пит аван! — ирониллӗн каласа хунӑ Люба.
III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
— Эп ҫаптарӑп ӑна! — лӑпкӑн каласа хунӑ Фома.
III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Пӗрре ҫапла, Ежов кулнипе чӗрре кӗрсе, Фома усаллӑн, мӑшкӑллӑн: — А эсӗ — кӗлӗмҫӗ, ыйткалакан! — тесе хунӑ.И однажды, задетый за сердце, Фома презрительно и зло сказал Ежову: — А ты — попрошайка, нищий!
III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Хӑйӗн танлаштарӑвӗнчен хӑй кулса, Игнат ҫапла хушса хунӑ:
III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
— Уҫӑ тата, — хушса хунӑ Фома.
III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
— М… пӗлместӗп, — тесе хунӑ Фома аптраса.
III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
— Гордеев! — тесе хунӑ.
III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.