Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

вӗҫсе (тĕпĕ: вӗҫ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хуҫи чӗнсенех, хурчӑки унӑн алли ҫине вӗҫсе пырса ларнӑ.

Сокол привык к хозяину и ходил на руку, когда его кликали.

Хурчӑкапа автан // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вара, чӑтаймасӑр, ӑна шырама вӗҫсе каятӑн та пӗр-пӗр усал инкеке: е хурчӑка ҫӑварне, е серепене пырса лекетӗн.

И сам полетишь ее искать, да и залетишь в беду,— либо под ястреба, или в силок.

Тӗнчери усал-тӗсел мӗнтен пулать // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ху патӑнтан мӑшӑру аяккарах вӗҫсе кайсан — пӗтрӗн вара: хурчӑка тытса ан кайтӑрччӗ е ҫын ан тыттӑрччӗ, тесе анчах шухӑшласа тӑратӑн.

А как улетит куда-нибудь от тебя дружка, тут уж совсем пропадешь,— все думаешь: как бы ястреб не унес или люди не поймали бы.

Тӗнчери усал-тӗсел мӗнтен пулать // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Халӑх ушкӑнӗнче шӑппӑн пӑшӑлтатни вӗҫсе ҫавӑрӑннӑ.

Шепот облетел толпу.

LXII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Вӗсенчен хӑшӗ-пӗрисем пит аялалла анса, ҫуначӗсемпе унӑн пуҫне сӗртӗннӗ пекех вӗҫсе кайсан та, вӑл ҫавна астуса пӑхман.

И не обращал внимания даже тогда, когда некоторые из них спускались так низко, что крылья касались его головы.

L сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Хӑлатсем ҫывӑрма вӗҫсе кайнӑ.

Коршуны улетели на ночлег.

L сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Унӑн хӗрлӗ ҫӳҫӗ саланса кайса, сывлӑшра вӗҫсе пычӗ.

Копна его рыжих волос растрепалась и развевалась по воздуху.

ХLIV сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Хӑлатсем ҫӳлелле вӗҫсе хӑпарса кайнӑ.

Коршуны взвились высоко в воздух.

ХLII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Хӑлатсем ахалех мар вӗҫсе ҫӳренӗ.

Недаром кружили коршуны.

ХLII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Хӑлат ушкӑнӗ вӗҫсе ҫӳренине куркаланӑ ҫын та ҫав тӗлтен шухӑша каймасӑр иртме пултараймасть.

Даже тот, для кого стаи коршунов не новость, не может пройти мимо, не задумавшись.

ХLII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Вӗсем пӗрре, курӑк ҫумнех е вӑрман тӑрринех пырса сӗртӗннӗ пек аялалла вӗҫсе анаҫҫӗ, тепре тата хӑйсене темле вӑй ыткӑнтарса янӑ пек, сасартӑк ҫӳлелле вӗҫсе хӑпарса каяҫҫӗ; пӗлӗт ҫинче вӗсен кӗлеткисем уҫҫӑнах курӑнса тӑраҫҫӗ.

То спускаются вниз, почти касаясь травы или макушек деревьев, то вдруг взвиваются вверх на распростертых неподвижных крыльях, на фоне неба отчетливо видны их черные силуэты.

ХLII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Жилин ҫывӑхарах пырса пӑхнӑ: унта улӑмран ҫыхса тунӑ вӗллесем ларнӑ, хуртсем сӗрлесе вӗҫсе ҫӳренӗ.

Подошел он ближе; видит — ульи стоят, плетенные из соломы, и пчелы летают, гудят.

3 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Жилин каялла ҫаврӑнас тесе лашине чара пуҫланӑ, анчах хытӑ пыраканскере чарма пулман, лаши тӳрех тутарсем ҫине вӗҫсе пынӑ.

Стал он окорачивать, хотел назад поворотить, да уж разнеслась лошадь, не удержит, прямо на них летит.

1 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вӑл ту ҫине ҫунатсемпе вӗҫсе хӑпарнӑ пек хӑпарса кайнӑ.

Как на крыльях взнесла его на кручь.

1 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ҫав ҫӑмхаран лӗпӗш вӗҫсе тухать, ҫӑмартасем туса хурать.

Из куколки вылетела бабочка и положила яички.

Ылтӑн ҫӳҫлӗ патша хӗрӗ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Хӗрӗсене ҫунат парать: «Эсир килтен час вӗҫсе каймалла, акӑ сире пӗрер ҫунат. Юлашкине хамах илӗп», — тет те хӑйне пӗтӗм хур илет.

А дочерям дал крылья: «Вы, говорит, скоро из дома улетите, вот вам по крылышку. А остаточки себе возьму\!» — и взял себе всего гуся.

Пӗр ҫын хур уйӑрни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вара вӗсем, пӗр-пӗринчен уйӑрӑлса, виҫҫӗшӗ виҫӗ ҫӗрелле вӗҫсе кайнӑ.

И они все разлетелись в разные стороны.

Хурӑн пуҫлӑ ҫӗлен // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Хӗрӗм, эсӗ чӗкеҫ пулса, шыв ҫинче вӗҫсе ҫӳре; ывӑлӑм, эсӗ шӑпчӑк пулса, ҫурӑм-пуҫпа юрӑ юрла; эпӗ куккук пулӑп, вилнӗ упӑшкамшӑн хуйхӑрса, авӑтса ҫӳрӗп», — тенӗ.

Ты, дочка, будь птичкой ласточкой, летай над водой; ты, сынок, будь соловейчиком, распевай по зарям; а я буду кукушечкой, буду куковать по убитому по своему мужу».

Хурӑн пуҫлӑ ҫӗлен // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Асли каланӑ: «Пысӑк телей шыракан мӗнпур пеккине те ҫухатать, теҫҫӗ ваттисем. Тата калаҫҫӗ: «Пӗлӗтре вӗҫсе ҫӳрекен тӑрнана ан сӗн, кӑсӑяна алла тыттар, теҫҫӗ», — тенӗ.

Тогда старший сказал: «И пословица говорит: искать большого счастия — малое потерять; да еще: не сули журавля в небе, а дай синицу в руки».

Иккӗн пӗртӑван // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вӗҫсе пыракан ҫын анас тесен, шывӑшне кӑлара пуҫлать.

Если кто летит, хочет спуститься и видит, что внизу неладно.

Сывлӑш ҫинче вӗҫсе ҫӳрекен хӑмпӑсене мӗнле туни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней