Поиск

Шырав ĕçĕ:

айӗнче (тĕпĕ: ай) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Вӗсем пурте пуҫӗсене ҫӳлелле каҫӑртнӑ, стена ҫинчи тимӗр сетка айӗнче ҫакӑнса тӑракан хаҫата вулаҫҫӗ.
Все они были спиной повернуты к зеркалу, а головы их подняты вверх, они читали газету, висевшую под железной сеткой на стене.

XVI // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Анчах ку вӑл, тепӗр тесен, ашшӗ сывланипе ӑшӑ шлемӗ айӗнче ирӗлнӗ юр та пулма пултарать.
Но, впрочем, это мог быть и снег, растаявший от дыхания под его теплым шлемом.

XV // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Таньӑн ҫилпе шӑнса пӑрланнӑ куҫ тӗкӗсем айӗнче, канӑҫсӑррӑн вылякан куҫсенче, унӑн пӗтӗм чун хавалӗнче, темскер, Коля пачах ӑнланма пултарайман япала, пур.
В ее глазах, тревожно горевших под обмерзшими от ветра ресницами, и во всем ее существе являлся ему иной, совершенно незнакомый смысл.

Вӑл юр ҫинче, ҫилпе ӳкнӗ чӑрӑш лӑсси ярӑмӗсем айӗнче, ларать, Женя та унпа юнашарах.
Он сидел на снегу подле хвойных гирлянд, упавших от ветра, и Женя сидела рядом с ним.

Тротуарсем ҫинчен ҫул ҫине юр ывӑтаҫҫӗ, ҫынсем пӗр-пӗрин патне хӑнана ҫӳреҫҫӗ, ҫӗр варринче юрланисем те илтӗнеҫҫӗ, ура айӗнче юр кӑчӑртатать.
Снег сбрасывали с тротуаров на дорогу и ходили друг к другу в гости, и среди ночи раздавались песни, скрипели шаги на снегу.

XIV // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Вӑл кунта мар, урӑх кантӑксем айӗнче, тепӗр енче ӳсет иккен.
Оно росло не здесь, оно росло под другими окнами, на другой стороне.

XIII // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Хӗлле, юр айӗнче, ӑҫтан тупӑн вӗсене шурлӑхри илемсӗр чӑрӑш тӑрри курӑкӗ те, вӑрманта пӗр пӗрчӗ чӗрӗ курӑк та юлман пулсан?
Где их взять зимой, под снегом, когда даже простые хвощи на болоте, когда даже последняя травка в лесу не осталась живой?

Вӑл малалла кӑшт ӳпӗнсе тӑрать, унӑн ури айӗнче тикӗс урай мар, чӑнкӑ ту ҫине улӑхмалли сукмак тейӗн: пичӗ хӗрелсе кайнӑ, тӳп-тӳрӗ пӑхакан куҫӗсем кӑшт хӗсӗннӗ.
Он стоял, немного подавшись вперед, будто под ним был не гладкий пол, а крутая тропинка, ведущая на высокую гору; лицо его было красно, а упрямый взгляд прищурен.

X // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Хӑма айӗнче кӗшӗлтетекен вӗтӗ пулӑсем илӗртнӗ-ши ӑна е ытлашши хӗрне пырса ларнӑ вӑл.
Был ли он так увлечен мальчиками, шнырявшими у самой доски, или слишком придвинулся к краю, не выпустив вовремя когтей,

VIII // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Унӑн урисем айӗнче хӑмасем авӑнчӗҫ.
Доски гнулись под его шагами.

Лешӗ вара, ҫуна айӗнче выртаканскер, хускалмарӗ те, урине те тепӗр вырӑна илсе хумарӗ.
Та даже не шевельнулась под сенями, не переместила даже лап.

Енчен ҫул ҫинче шӑп пулсан, ҫыран айӗнче шыва анса ларнӑ тӑм куписем шӑхӑрнине илтет.
Если на дороге было тихо, то слушала шипение глиняных глыб, оседавших под берегом в воду.

VII // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Наҫилкке ҫинче, пустав утиял айӗнче, урисене тӑсса, арҫын ача выртать.
На носилках под суконным одеялом, вытянув ноги, лежал мальчик.

IV // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Унӑн ҫивӗч хӑлхи ура айӗнче тӗлӗрекен курӑк сассине те, пуҫ тӑрринче тӗлӗрекен ыйхӑллӑ туратсен сассине те илтме пултарчӗ.
И слух Тани чутко бодрствовал среди сонной травы, дремлющей под ее ногами, и сонных ветвей, дремлющих над ее головой.

Таня пӳрнисем айӗнче шӑтӑртатакан хут уншӑн тата сивӗрех пек туйӑнса кайрӗ.
Но еще холодней показалась Тане твердая бумага, захрустевшая под ее пальцами.

III // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Пичкери шыв тимӗр лейкӑна ҫав тери хаваслӑн шӑрӑлтатса юхать, вӑл ҫӗрӗк пичкере пӑнтӑхнӑ шыв мар, ҫӳллӗ сӑрт ҫинчи чулсем айӗнче ҫуралнӑ пӗчӗк шывсикки тейӗн.
Вода лилась из бочки в жестяную лейку с таким славным шумом, будто это была вовсе не старая вода, запертая в гнилой бочке, а маленький водопад, только что родившийся высоко в горах под камнями.

Таня темӗнччен ӑна кӗске хытӑ ҫӑмлӑ пуҫӗнчен шӑлса ларчӗ, тирӗ айӗнче унӑн ватӑлнине пӗлтерекен мӑкӑльсем палӑраҫҫӗ.
Таня долго гладила ее голову, покрытую короткой жесткой шерстью, где под кожей нащупывались уже старческие бугры.

II // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Пӑлан кунтах, пихта айӗнче, туратсем ҫинчен усӑннӑ мӑк ярӑмӗсене ҫисе тӑрать.
Олень стоял тут же, близко под пихтой, и объедал мох, свисавший с ее ветвей.

I // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Кунта вара инҫе те мар, чӑнкӑ чул ту айӗнче, тинӗселле ывӑнма пӗлмесӗр васкакан леш юханшыв хӗрринче, вӗсен лагерӗ — уҫланкӑра ретӗн-ретӗн ларакан пысӑк палаткӑсем курӑнчӗҫ.
И здесь, совсем близко, под каменным обрывом, все у той же самой реки, без устали спешившей к морю, увидели они свой лагерь — просторные палатки, стоявшие на поляне в ряд.

Вӗсене пур ҫӗрте те — алӑк хыҫӗнче те, кравать айӗнче те — вилнӗ ҫынсен ӗмӗлкисем пытаннӑн туйӑнать пулас, сывлӑшра та ҫавсемех куҫа курӑнаҫҫӗ тейӗн.
Будто их на каждом шагу и за дверями и под кроватями стерегли привидения и носились в воздухе.

Вӑтӑр тӑххӑрмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Страницы:

Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Сайт:

Статистика