Поиск
Шырав ĕçĕ:
Эпӗ итлетӗп те ӑна: «Ниушлӗ ҫак ҫын, хӑйне тивӗҫлӗ мар сӑмахсем каласа, хӑй сӑмахне тӑракан-ши?» тесе шухӑшлатӑп.Я слушал его и думал: «Неужели этот человек верен сам себе, говоря все эти не подобающие ему речи?»
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
Пӗркеленнӗ питлӗ, тирекен янахлӑ унтер Пришибеев аллисене пӗҫӗ тӑрӑх ласт тӑсать, вара йывӑррӑн тухакан урмӑшнӑ сассипе кашни сӑмахне команда панӑ пек татса калать.
Унтер Пришибеев // Иван Юркин. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 81–88 стр.
Кашнинчех, унӑн сӑмахне илтмессерен, лешне — Аркадэка курас ӗмӗт ҫулӑмпа хыпса илет…
II сыпӑк // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 50–69 стр.
— Ҫитрӗмӗр! — терӗ вӑл, Гаврила сӑмахне чарса лартса.
III сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.
— Эхе! — ҫирӗплетрӗ Челкаш хӑйӗн сӑмахне, Гаврила ун ҫине сӑнаса пӑхрӗ…— Эге!.. — подтвердил Челкаш, Гаврила пытливо посмотрел на него…
III сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.
Ҫапла-и? — ҫӗкленсе кайса вӗҫлерӗ Челкаш хӑйӗн сӑмахне.
II сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.
— Гимназире те пӗрле вӗрентӗмӗр вӗт! — сӑмахне малалла тӑснӑ ырханкка.
Мӑнтӑрккапа ырханкка // Митта Петӗрӗ. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 11–14 стр.
— Ҫапла, тӑванӑм… — сӑмахне малалла тӑснӑ землемер.
Ҫул ҫинче // Митта Петӗрӗ. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 3–10 стр.
— Пӑркаланса тӑма ан та шутла, — унӑн сӑмахне ҫирӗплетрӗ Пелагея Колечкина, — халӑх пурпӗрех саншӑн сасӑлать.
40-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Ҫынсем сахал пирӗн… — Лена сӑмахне каласа пӗтереймерӗ, ҫаврӑнса пӑхрӗ: Маша унӑн ҫаннинчен туртать, хӑй ҫине, Федьӑпа Санька ҫине кӑтартать.
35-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Маша, Федьӑпа Тимка ҫумӗнчен урам варрипе утса пыраканскер, хӑйӗн «ямастпӑр» тенӗ сӑмахне ҫӗнӗрен асне илчӗ.«Не отпустим», — вспомнила Маша свои слова, когда вместе с Федей и Тимкой шагала по улице.
29-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Эсир ӑна шкулта учителе итленӗ пек итлӗр, унӑн кашни сӑмахне астуса илӗр.Вы его, как учителя в школе, слушайте, все советы запоминайте.
12-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Степа унӑн сӑмахне илтмӗш пулчӗ.
11-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
— Саня, — вӑл пӗр хушӑ чӗнмерӗ, унтан хӑйӗн паҫӑрхи сӑмахне калле илчӗ, — эпӗ вӗт ниепле те ҫӑла кӗрейместӗмччӗ…— Саня, — помолчав, призналась она, — а я бы ни за что не могла в колодец полезть…
11-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
— Халӗ ӗнтӗ Девяткин шӑпчӑк-кайӑк пек шӑрантарӗ сӑмахне, — кулса илчӗ Степа.
8-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Шкулта Семушкин сӑмахне ӗненсех те каймарӗҫ.
8-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Ӗҫленӗ май Штольц калаҫнине шарламасӑр итлесе ларать, хушӑран пуҫне ҫӗклесе ун ҫине, темӗн пӗлесшӗн ҫунса, чӗрене тивмелле пӑхса илет — Штольц вара, час-часах кӗнекине пӑрахса е калас сӑмахне каласа пӗтермесӗр, сиксе тӑрать те тухса каять.
IV сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956
Кашни сӑмахне илтмессерен Обломов сӑнӗнче шикленни те, хӗрхенни те, хӑраса ӳкни те, ӳкӗнни те палӑрчӗ.Испуг, сострадание, ужас, раскаяние с каждым словом являлись на лице Обломова.
II сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956
Ольга халӗ аманнӑ ҫын: евӗрлӗ: аманнӑ ҫын ҫапла, хӑй сӑмахне каласа пӗтерес тесен, суранне аллипе пӑчӑртаса тытать, унтан вара вилет.Она походила на раненого, который зажал рану рукой, чтоб досказать, что нужно, и потом умереть.
XI сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956
Ольга мӗн каласса кӑштах сиссе, Обломов шлепкине илчӗ, анчах ыйтса пӗлме васкамарӗ: Ольгӑн пӗтӗм пурнӑҫа татса паракан сӑмахне хирӗҫлемесӗр илтме хӑрушӑ пулчӗ ӑна.
XI сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956