Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ямарӗ (тĕпĕ: яр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Старик кӑшкӑрашма пуҫларӗ, чышкипе юнаса кӑштах сӗтеле ӳпӗнтерсе ямарӗ.

Старик поднял крик, грозя кулаками, чуть не опрокинул стол.

III сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Виҫӗ кун иртсен каҫхине Евгений каллех Аксинья пӳлӗмне пычӗ, Аксинья ӑна тӗртсе ямарӗ.

Через три дня ночью Евгений вновь пришел в половину Аксиньи, и Аксинья его не оттолкнула.

22 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Григорий татӑлса ӳкнӗ тӳме шинель пуставне путӑкласа хӑварнӑ ҫаврашка ҫине пӑхрӗ: асаилӳсем капланса тулчӗҫ те, ҫак вӑрӑм вӑхӑт хушшинче пӗрремӗш хут кӗҫех йӗрсе ямарӗ вӑл.

Григорий глянул на кружок, вдавленный в сукне оторванной пуговицей; пронизанный воспоминанием, в первый раз за длинный отрезок времени чуть-чуть не заплакал.

2 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Наталья кӗҫех ҫиеле тапса тухас пек капланса килнӗ кӑмӑлне пӑвса лартрӗ; ҫухӑрса йӗрсе ямарӗ, хӑйне хӑй парӑнтарса, кӑчӑртатакан мӑка кулӑпа кулса ячӗ.

Наталья задушила просившийся наружу крик; осилив себя, засмеялась скрипучим деревянным смехом.

18 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Григорий ахлатса илсе, пӗтӗм пуҫӗпех шыва чӑмрӗ, ҫапах та тилхепине алӑран ямарӗ.

Охнув, Григорий окунулся с головой, но вожжей не выпустил.

17 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ильинична тӑрантас йӑрани ҫине урипеле пусрӗ те кӗҫех ӳпӗнтерсе ямарӗ, Пантелей Прокофьевичӗ ларкӑч ҫинчен ҫамрӑк автан пек сиксе анчӗ: урине ыраттарчӗ вӑл, ҫапах та, ыратнине ҫынна систермесӗрех, маттур йӗкӗтле, пӳрт патнелле утрӗ.

Ильинична, наступив на подножку, едва не опрокинула тарантаса, а Пантелей Прокофьевич прыгнул с сиденья молодым петухом; хотя и осушил ноги, но виду не подал и молодецки зачикилял к куреню.

18 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Степан Астахов кӑна нимӗн те калаймарӗ, нимӗн те парса ямарӗ.

Лишь Степан Астахов ничего не пересылал с ней.

11 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Тата кӑштах шухӑшланӑ пулсан, Евсей кирлӗ ответа тупнӑ пулӗччӗ тен, анчах ҫак вӑхӑтра Буланый тырӑ патнелле туртӑнчӗ те юланутҫӑна хӑйӗн пуҫӗ урлӑ кӑштах ывӑтса ямарӗ.

Возможно, Евсей, подумав еще немного, и нашел бы нужный ответ, но в это время Буланый потянулся к колосьям, оступился и так споткнулся, что чуть было не сбросил через голову седока.

IX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Арӑмӗ кӑшкӑрать, хӑйне хӑй хуплама тӑрӑшать, тухса тарма хӑтланать, анчах Корней ӑна ямарӗ.

Она кричала, защищалась, хотела уйти, но он не пускал ее.

I // Феодосия Ишетер. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 93–110 стр.

Генерал патне вӑл ҫыру ҫырса ямарӗ.

Письма генералу он не написал.

Чиновник вилни // Иван Юркин. Антон Чехов. Чиновник вилни // Илемлӗ литература: журнал. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1941. — №4. — 133-135 с.

Ӑна пӗтӗмӗшпех табак тӗтӗмӗ хупӑрласа илнӗ, анчах Лозневой темшӗн ӑна та сирсе ямарӗ

Струи табачного дыма застилали его лицо и глаза, но Лозневой почему-то даже не разгонял их перед собой…

XIX // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Анчах ҫак самантрах вӑл сулӑнса кайрӗ те наҫилкка вӗҫӗсене кӑштах аллинчен вӗҫертсе ямарӗ.

Но тут же он так покачнулся, что едва не выронил концы носилок.

III // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Ксютка ямарӗ пулӗ-ха?

Небось Ксютка не отпускала?

XVIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

«Андрюшенька! — чутах кӑшкӑрса ямарӗ вӑл.

«Андрюшенька! — едва не закричала она.

VI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Сасартӑк Ваня юлташӗ аллине ҫавӑрса тытрӗ те, мӗнпур вӑйӗпе чӑмӑртарӗ; Володя кӑшт ҫеҫ кӑшкӑрса ямарӗ.

Вдруг Ваня крепко схватил Володю за руку и так сжал ее, что тот чуть не ойкнул.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Харӑс панӑ виҫӗ ача аллисене тытса командир хытӑ чӑмӑртарӗ те нумайччен ямарӗ.

Прихватив в нее сразу все три сунутые ему руки, командир крепко сжал их и долго не отпускал.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Штабран чупса тухсан, Володя чаршав хыҫӗнче тӑракан часовоя кӗҫех йӑвантарса ямарӗ, вӑл тӳрех хӑйсем вырнаҫнӑ штрек патнелле чупрӗ.

Выбежав под добродушный смех командиров из штаба, Володя едва не сбил с ног часового, стоявшего у входа, и бросился по направлению к своему штреку.

Улттӑмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Анчах ҫӳлти горизонтри часовой вӗсене ямарӗ, телефонпа штаба пӗлтеретӗп, тесе хӑратрӗ.

Но часовой в верхнем горизонте не пустил их, да еще пригрозил, что позвонит в штаб.

Улттӑмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Анчах та вӑл Оленин аллине тӗртсе ямарӗ, ӑна хӑйӗн вӑйлӑ та хыткан пӳрнисемпе ҫеҫ ҫирӗппӗн хӗстерсе хучӗ.

Но она не отталкивала руки Оленина, а крепко сжала ее своими сильными, жесткими пальцами.

XXXIV // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Вӑл ҫыру ҫырчӗ, анчах ӑна ямарӗ, мӗншӗн тесен вӑл мӗн калас тенине ҫапах та никам та ӑнланайман пулӗччӗ тата, Оленинсӑр хӑйсӗр пуҫне, кама та пулин ҫавна ӑнланма та кирлӗ пулман.

Он написал письмо, но не послал его, потому что никто все-таки бы не понял того, что он хотел сказать, да и незачем кому бы то ни было понимать это, кроме самого Оленина.

XXXIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней