Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

чупать (тĕпĕ: чуп) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Маруся вара Верочка тухнӑ пӳлӗмелле васкаса чупать.

Маруся скорее бежит в ту комнату, из которой вышла Верочка.

Маруся пӗрремӗш хут шкула пырать // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

Вӑл шӑлаварсӑр, пӗр кӗске йӗмпе кӑна чупать.

Он бежал без штанов, в одних трусах.

4 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Пӗчӗк юханшыв урлӑ хунӑ кӗпер ҫинче пире хыттӑн кӑшкӑрса нартлатакан тӗлӗнмелле машина хуса ҫитрӗ: вӑл хӑех, лашасӑрах чупать.

На мостике через ручей нас догнал громко рявкающий диковинная машина на резиновых дутых колесах со спицами, машина катилась сама, без лошадей.

4 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

— Ачана ҫӑвас тетӗп, господин мастер, атту кунӗпех сысна ҫури пек чупать.

— Мальчика помыть, господин мастер, а то бегает целый день как поросенок.

2 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Каллех айккипе вӑрманлӑ ҫырансем, ылттӑн хӑйӑрлӑ вӗри пляжсем шуса юлаҫҫӗ, Костьӑна хирӗҫ чупать те чупать ялтӑртатса таракан яп-яка та кӑн-кӑвак ҫул.

Снова плывут мимо заросшие тенистые берега, жаркие золотые отмели, и бежит-бежит навстречу Косте сверкающая гладь, голубая дорога.

Эпир курнӑҫӑпӑр-ха // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Пулассине малтанах туйса тӑнипе питӗ хумханнӑскер, Костя тӳсӗмсӗррӗн пӗр вырӑнта тапӑртатса илет, унтан ҫӳлти палуба тӑрӑх пӑрахут сӑмси патнелле чупать — ҫапла туса хӑйӗн ӗмӗчӗсем пурнӑҫланассине, Киева, шкулне, килне — Костьӑна унта мӗн кӗтет, ҫавна йӑлтах ҫывхартасшӑн тейӗн.

Взволнованный предчувствием будущего, Костя начинает нетерпеливо топтаться на одном месте, потом бежит по верхней палубе к носу, словно это может ускорить осуществление его замыслов, приблизить Киев, школу, дом все, что ожидает там Костю.

Эпир курнӑҫӑпӑр-ха // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Костя ҫыран хӗррине килсе чарӑннӑ Ефим Кондратьевича хирӗҫ чупать.

Костя бежит навстречу Ефиму Кондратьевичу, причалившему к берегу.

Эпир курнӑҫӑпӑр-ха // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Костя ҫыран тӑрӑх чупать — такӑнать, тӑм ҫинче шӑвать, ӳкет, анчах, ыратнине туймасӑрах, ҫавӑнтах сиксе тӑрать те, хумсем ҫинче сиккелекен ҫутта ҫухатасран хӑраса, малалла чупать.

Костя бежит по берегу, спотыкается, скользит на глине, падает, но, не чувствуя боли, сейчас же вскакивает и бежит дальше, боясь упустить подпрыгивающий на волнах огонек.

Ҫирӗп пул, Константин! // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Егорка сиксе тӑрать те Костя патнелле чупать.

Егорка с готовностью вскакивает и бежит к Косте.

Ятарласа хушнӑ ӗҫ // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Хӗрачасене икӗ еннелле тӗртсе уйӑрма кимӗ сӑмсинелле чупать вӑл, ларкӑч айӗнчен урисенчен тытса, Егоркӑна сӗтӗрсе кӑларать.

Расталкивая девочек, он бежит на нос и из-под скамейки вытаскивает за ноги Егорку.

Ятарласа хушнӑ ӗҫ // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Костьӑна вӗсем ҫапла сӑнанӑран пӗрре те лайӑх мар пулса ҫитет, ӑна ҫурӑмӗ йывӑҫланса ларнӑ пек, аллисемпе урисем вара хӑйӗн мар пек туйӑнать; Тимахви пырса кӗрсен вара вӑл, унпа ӗнер мар, темиҫе ҫул ӗлӗкрех курнӑҫнӑ пек хавасланса, хирӗҫ чупать.

Под этими взглядами он чувствует себя очень неловко, ему кажется — спина у него стала деревянная, а руки и ноги чужие, и, когда появляется Тимофей, он бежит ему навстречу с такой радостью, словно виделись они не вчера, а несколько лет назад.

Ятарласа хушнӑ ӗҫ // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Пурте лайӑхчӗ, анчах вӑхӑт-вӑхӑт, хӗрсе вылянӑ ҫӗртенех, Миша радиоузела дежурствӑна чупать, Тимахви — хӑйӗн ҫамрӑк улмуҫҫийӗсем патне, Нюра вара апат пӗҫерме, пӳртре йӗркелеме, пӗр сӑмахпа — хуҫалӑх енӗпе тӗрлӗ ӗҫсем тума кирлине аса илет те хыпӑнсах ӳкет.

Все было хорошо, но время от времени в самый разгар игры Миша убегает дежурить на радиоузел, Тимофей — к своим саженцам, а Нюра спохватывается, что еще надо варить, прибирать и вообще заниматься всякими хозяйственными делами.

Кам пулма туртӑм пур санӑн? // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Нюра ун хыҫҫӑн чупать.

Нюра бежит за ним.

Кам пулма туртӑм пур санӑн? // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Костя хӑйӗн вӑлтисене илме чупать.

Костя бежит за своими удочками.

Утрав ҫинче // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Мишапа Тимахви темӗн ҫинчен калаҫса илеҫҫӗ, унтан Миша вӗсем патнелле чупать, Тимахви хӑй вырӑнӗнчех юлать.

Миша и Тимофей о чем-то переговариваются, потом Миша бежит к ним, а Тимофей остается на месте.

Утрав ҫинче // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Нюра тепре чӑмать, унтан хӑвӑрттӑн кӗпине тӑхӑнса чупать.

Она еще раз ныряет, потом быстро натягивает платье и убегает.

Ҫыран хӗрринчи пӳрт // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Костя та чупать, утма ҫул тупаймасӑр, вӑл ура кӗлисемпе тӑмлӑ ҫырантан тӳрех шыв хӗрринчи ансӑр хӑйӑр тӑрӑхӗ патне шуса анать.

Костя тоже бежит и, не найдя тропки, съезжает на пятках по глинистому обрыву прямо к узкой песчаной полоске берега.

Ҫыран хӗрринчи пӳрт // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Пӑрахут сӑмсипе шыв юххине май ҫаврӑнать те, темӗншӗн тата тепӗр хут кӑшкӑртса илсе, Владимир тӑвӗ патӗнчен, шыв урлӑ пляж патне каҫакан вырӑнпа Труханов утравӗсенчен иртсе, хӑвӑрттӑн анаталла чупать.

Пароход разворачивается носом по течению и, зачем-то протрубив еще раз, ходко бежит мимо Владимирской горки, переправы на пляж и Труханова острова.

«Ашхабад» // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Костя вӗсене мала ирттерсе ярать те, хӑй хӑюллӑн, моряк пекех, аялалла чупать.

Костя пропускает их вперед, а потом лихо, по-моряцки, бежит вниз.

Килтен кайни // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Темӗнле ҫупа сӗрнӗ хура кустӑрмасем тӑрӑх трос чупать, кустӑрмисем вара ҫав-ҫавах ҫаврӑнаҫҫӗ те ҫаврӑнаҫҫӗ, троса хуса ҫитме тӑрӑшаҫҫӗ тейӗн.

А черные, тоже все в масле, колеса, по которым бежал трос, все еще крутятся и крутятся, будто торопятся за ним вдогонку.

Килтен кайни // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней