Поиск

Шырав ĕçĕ:

туратсем (тĕпĕ: турат) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Типӗ туратсем ҫуннипе явӑнса тӑракан вут ҫулӑмне курсанах вӑл хӑй тӗллӗн темӗскер мӑкӑртатса кулкаласа ларнӑ.
Освещенный ползавшими по сухим ветвям языками пламени, он что-то мурлыкал про себя и улыбался.

Староста арӑмӗ Василиса // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 52–75 с.

Шӑнса кӳтнӗ ҫынсем самантрах туратсем касма тытӑннӑ; вут ҫути те курӑнса кайнӑ.
Окоченевшие люди бросились торопливо срезать ветви; вспыхнул первый огонь.

Ҫывӑхри вут куҫӗ патне сиктерсе ҫитсе вӑл сӑннипе хӑрӑк туратсем сирпӗнсе каймаллах хытӑ ҫапса илнӗ.
Подъехав к ближайшему костру, он ударил копьем по пылавшему валежнику так, что искры разлетелись в разные стороны.

Балтика хуралӗ // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 3–19 с.

Таҫта ҫӳлте, туратсем ҫинче, кайӑк-кӗшӗк юрланӑ.
Где-то высоко в ветвях перекликались дрозды.

Матроссем хыпса илнӗ вут ҫине туратсем пӑрахнӑ, вӗрсе тӑнӑ.
Матросы подбрасывали в пламя хворост и дули на пламя.

Штормра // Иван Пинер. Ровинский О.М. Гангут патӗнчи ҫапӑҫу: калав. — Шупашкар: Чӑвашгосизд, 1943. — 60 с.

Йӗпеннӗ туратсем чӗрӗлесшӗн пулман.
Мокрые сучья медленно разгорались.

Штормра // Иван Пинер. Ровинский О.М. Гангут патӗнчи ҫапӑҫу: калав. — Шупашкар: Чӑвашгосизд, 1943. — 60 с.

Каҫхи тӗттӗм хушшинче ултӑ ҫын васкавлӑн хӑрӑк туратсем пухма пуҫланӑ.
Все шестеро торопливо начали собирать в темноте сучья.

Штормра // Иван Пинер. Ровинский О.М. Гангут патӗнчи ҫапӑҫу: калав. — Шупашкар: Чӑвашгосизд, 1943. — 60 с.

Йӗри-таврах снарядсем ҫурӑлнӑ, йывӑҫсем шатӑртатнӑ, хӑрӑк туратсем ҫуна пуҫланӑ.
Кругом рвались снаряды, трещали деревья, загорался сушняк.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Николай Степанов. Герасимов, Е. Щорс: [тулли мар вӑтам шкулсем валли] / Е. Герасимов, М. Эрлих; Н. Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 208 с.

Малта пульӑсем тивнипе хуҫӑлнӑ туратсем татӑла-татӑла аннӑ.
Впереди падали срезанные пулями ветки деревьев.

Таҫта, инҫе те мар вӑрманта ура айӗнчи хӑрӑк туратсем шатӑртатни илтӗннӗ.
Где-то недалеко в лесу затрещал сушняк.

Явӑна-явӑна илекен ҫулӑм чӗлхисем туратсем тӑрӑх сикеҫҫӗ.
Колеблющиеся языки пламени прыгали по веткам.

Тундрӑра // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 165–178 с.

Ҫулҫӑсем, курӑксемпе туратсем ҫутӑ шар иртсе пынӑ май шупкан ҫуталса, хумханса юлаҫҫӗ.
Листья, трава и ветви деревьев, мимо которых близко проходил шар, тускло освещались его бледным светом и шевелились.

Шар евӗрлӗ ҫиҫӗм // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 132–134 с.

Сывлӑшра пӗчӗк туратсем, йывӑҫ хупписемпе типӗ курӑк пӗрчисем явӑнкаласа вӗҫсе ҫӳреҫҫӗ.
По воздуху летели мелкие сучья, корье и клочки сухой травы.

Хӗллехи поход // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 105–114 с.

Лапсӑркка пысӑк туратсем, шурӑ тумне хывса, турачӗсене ҫӑмӑллатаҫҫӗ, силленме тытӑнаҫҫӗ, вӗлтӗрти юр пӗрчисем хӗвел ҫинче алмаз катӑкӗсем пек пиншерӗн ялкӑшаҫҫӗ.
Большие, размашистые ветви, сбросив с себя белые капюшоны, сразу распрямлялись и начинали качаться, осыпая все дерево сверху донизу снежной пылью, играющей на солнце тысячами алмазных огней.

Кабаргапа росомаха // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 71–74 с.

Хӑш-пӗр чух пуҫ тӑрне юр чӑмӑрккисем персе анаҫҫӗ: ӳкнӗ чухне вӗсем туратсем ҫине пырса ҫапӑнаҫҫӗ те вара пӗтӗм йывӑҫне чун кӗнӗ пек пулать, юр сапма тытӑнать.
Иногда случалось, что с верхнего сучка срывался небольшой ком снега, при падении он задевал за другие сучки, и тогда все дерево вдруг оживало.

Ҫак сасӑ вӗҫленсен, эпир пӑши тунсӑхлӑн нӑйкӑшнине, тахӑшӗ хӑрлатса илнине, туратсем хуҫӑлнӑ сасӑ аяккалла та аяккалла кайса пынине илтсе юлтӑмӑр.
И сквозь отголосок эха мы ясно услышали тоскливый крик оленя, чей-то яростный храп и удаляющийся треск сучьев.

Каҫхи сунар // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 27–32 с.

Туратсем хушшипе ҫӑлтӑрсем курӑнаҫҫӗ, ҫурла уйӑх майӗпен шӑвӑнать.
Между ветвями деревьев виднелись звезды и острые рога полумесяца.

Таҫтан хӑяматран-ҫке тупӑнаҫҫӗ ун пек чухне тумтире ҫаклатакан тӗрлӗрен туратсем, картуса хыва-хыва юлакан, пите-куҫа чӑрмалакан, урана явӑнакан ӳсен-тӑрансем.
Откуда-то берутся сучья и цепляются за одежду, ползучие растения срывают фуражку с головы, тянутся к лицу, опутывают ноги.

Тайгари каҫ // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 16–22 с.

Ҫав вӑхӑтрах типӗ туратсем ҫатӑртатса ҫунма пуҫларӗҫ те типӗ ҫапӑсене те вут хыпрӗ, ҫулӑм ҫӳлелле ҫӗкленсе, пӑч тӗттӗм ҫӗре ҫутатрӗ.
Тотчас послушно вспыхнули тонкие сухие ветки, по черному ломкому хворосту с неуловимой быстротой поползли огненные змейки — и вдруг, далеко отбрасывая обнимавшую нас темноту, вскинулось вверх ослепительно-яркое пламя.

«Тӗттӗм ҫӗрсем, вут куҫӗсемпе ялкӑшӑр!» // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Вӑл типӗ туратсем ҫӗклет, купалать, хӑш-пӗр туратсене илме ансатрах пултӑр тесе, ҫывӑхрах хурать.
Он таскал сучья, укладывал, готовил запас, чтоб был под рукой.

Страницы:

Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Сайт:

Статистика