Корпус чувашского языка

Пӗр вӑкӑрпа пӗр сурӑх киремете патӑмӑр.

Киреметю бычка да овцу пожертвовали.

Тӗмерккепе Утлас // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Темшӗн кӑштах хӑрама тытӑннӑ Тӗмеркке хапха патнелле ыткӑнчӗ, ӑна хупса ан тӑр, эп халех каятӑп тесе каласса кӗтсе (вӑл енне кайсан, лашине урамра та тӑратма пулатчӗ-ха) тата урапа ҫинче темӗн, шӑналӑкпа витнӗскер, лӗнчӗр-ленчӗр силленсе пынине курса (неушлӗ шӳрпе пӗҫерттерме — ӗҫкӗ ӗҫме — йысна сурӑх пустарса килет тесе) хапха алӑкне хупса хучӗ.

Тимеркке, предчувствуя что-то неладное, двинулся к воротам, надеясь услышать, мол, не закрывай, я ненадолго, скоро уеду (в таком случае необязательно было заезжать во двор). И тут увидел: на телеге под пологом вздымается что-то живое. «Неужто йысна привез овцу и хочет угостить всех супом с бараниной — шюрбе?..» Все с той же непонятной тревогой Тимеркке закрыл ворота

Тӗмерккепе Утлас // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Пӗррехинче Шупашкара ӑнӑҫуллӑ кайса килнӗ хыҫҫӑн ӳсӗр Тӗмеркке ял ҫыннисене сурӑх пусса хӑналани те пулнӑ, акӑ мӗнле!

А однажды после удачной поездки в Чебоксары пьяный Тимеркке и вовсе удивил народ: зарезал барана и угостил всех от мала до велика!

Тӗмерккепе Утлас // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

«Ҫӑмламасси» темле ют сурӑх пуль ӗнтӗ, ҫынсен пӳрт умӗсем тӑрӑх ҫавӑ тустарса ҫӳрет тесе шухӑшласа выртать Янтул.

«Лохматая» — это, наверно, чужая овца, носится вдоль по улице и пугает всех», — думает Яндул.

Янтул несӗлӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— «Сурӑх пӗҫҫи».

— «Баранью ногу».

Каҫхи сӑмах // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Иртнӗ вырсарникун кӑна атте пӗр сурӑх пӗҫҫи парса хӑварчӗ…

В прошлое воскресенье отец приезжал, целую баранью ногу оставил…

Каҫхи сӑмах // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Кирлӗ мар шухӑшсене сирсе ярса Ивук пуҫне сурӑх пек лӑстӑр силлерӗ те пӳрт ҫумне тӑратса хунӑ чӗрӗ туйине аллине тытрӗ.

Словно желая отогнать ненужные мысли, Ивук по-овечьи тряхнул головой и взял приставленный к стене свежеоструганный посох.

Ҫӗрлехи ҫул // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Унтан картара сурӑх ӳсӗрсе илчӗ.

В хлеву закашляла овца.

Ҫӗрлехи ҫул // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Сурӑх кӗтӗвӗ килнӗ пек, вӑрманта типӗ ҫулҫӑсем чӑштӑртатаҫҫӗ.

Шумят сухие листья, словно овечье стадо спускается с пригорка.

«Пӗр ялсем» // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Каҫунккӑ илетпӗр, сурӑх тытса пусатпӑр.

Казенки возьмем, овцу прирежем.

«Пӗр ялсем» // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ик-виҫ хӗрӗн кӗнчели кӗҫех шӑкӑр-шӑкӑр сурӑх хӳри пек е ӗне ҫилли пек пулса тӑрать.

Прялки нескольких девушке тут же превратились в какой-то овечий хвост.

Улахра // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Сурӑх кӗтӗве пек, хӗрсем кӗпӗр! сиксе тӑраҫҫӗ те тулалла ӗрехсе тухаҫҫӗ.

Девушки, будто стадо коз, сорвались с мест и кинулись в дверь на улицу.

Улахра // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Виҫӗ хӗрпе икӗ кинӗ, пӗринчен пӗри ӗҫчен, сурӑх ҫӑмӗсене арласа тӑла тӗртме те ӗлкӗрнӗ, паян тӑла пусма тесе така хураиӗпе мар, сӑра хуранӗпех шыв вӗретеҫҫӗ.

Две снохи и три дочери, одна другой ретивее, успели оирясть всю шерсть, наткали грубого сукна и теперь в большом котле кипятят воду для отбелки…

Ҫӗвӗҫ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Сурӑх кӗтӗвӗ пек, хӑваласа килсе хупрӗҫ те, хӑйсем таҫта эрех кӳпеҫҫӗ ӗнтӗ.

Согнали, как овец, и заперли, а сами обжираются-опиваются.

Ӗҫ ҫинче // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ун сӑмахӗсенчен сурӑх ҫур пуса тӑман япала пек пулса тухнӑ.

По его словам выходило, что овца — это копеечное дело.

Шахрун // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Каҫҫан пиччен пӗр лаша пулнӑ, пер ӗне, ик-виҫӗ сурӑх.

Касьян жил довольно крепко: лошадь, корова, две-три овечки. не покидали его двора даже в самую тяжелую годину.

Каҫҫан пичче // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

«Сурӑх — укҫа мар, — вӗрентӳллӗн те хаяррӑн татса хурать пристав.

— Овцы не деньги, — поучительно и зло отрезал чиновник.

Кантуртисем // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Икӗ сурӑх».

Двух овечек…

Кантуртисем // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Сехри хӑпнӑ, анраса ӳкнӗ мулкачсем, сурӑх пек, пӗр ҫӗре пырса ҫапӑнаҫҫӗ — ҫын, тепӗр ҫӗре ыткӑнса ҫитеҫҫӗ — каллех ҫын.

Перепуганные зайцы сбиваются, как овцы, в кучу И кидаются из стороны в сторону, всюду натыкаясь на людей.

Серепе // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Яшкара, сурӑх е ӗне ашӗ пекех, шӳрпе тутине кӳрет.

И щи со свининой не хуже, чем с бараниной или говядиной — наваристые, душистые.

Микки // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.