Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Вера сăмах пирĕн базăра пур.
Вера (тĕпĕ: Вера) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Кӑчкӑ хӑви шырама, — тавӑрать Вера.

— Вербу искать, — отвечает Вера.

Маруся, Галя тата Вера ҫухални // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

— Мӗн тума? — ыйтать Вера.

— Зачем? — спрашивает Вера.

Маруся, Галя тата Вера ҫухални // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

— Атьӑр, хӗрачасем, киле каятпӑр, — тет Вера.

— Пойдёмте, девочки, домой, — говорит Вера.

Маруся, Галя тата Вера ҫухални // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

— Маруся Нина ятне ҫырса хурать, — пӗлтерет Вера хуйхӑллӑн.

— Маруся Нину записывает, — сообщает Вера печально.

Маруся пӗрремӗш хут дежурнӑй пулни // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

— Маруся, ан ҫыр! — ыйтать Вера.

— Маруся, не записывай! — умоляет Вера.

Маруся пӗрремӗш хут дежурнӑй пулни // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

Вера хӑйӗн ӗҫ вырӑнне, алӑк патне пырса тӑрать.

Вера направляется к своему посту, становится у дверей.

Маруся пӗрремӗш хут дежурнӑй пулни // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

— Тап-тасах! — тет Вера.

— Очень даже чистые, — говорит Вера.

Маруся пӗрремӗш хут дежурнӑй пулни // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

Вера Марусьӑн пӳрнисене, чӗрнисене, мӑйне, хӑлхисене тӗплӗн тӗрӗслесе тухать.

Вера добросовестно разглядывает Марусины пальцы, ногти, шею, уши.

Маруся пӗрремӗш хут дежурнӑй пулни // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

Вера, Верочка, ан пӑшӑрхан! — тет вӑл.

— Вера, Верочка, ничего! — говорит она.

Марусьӑн телейсӗр кунӗпе телейлӗ кунӗ // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

Аня, Вера, Шура, Таня тата Нюся, — тӑрӑр, — тет вӑл савӑнӑҫлӑн.

Аня, Вера, Шура, Таня и Нюся, встаньте.

Марусьӑн телейсӗр кунӗпе телейлӗ кунӗ // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

— Ку мӗн! — хӑраса ӳкет Вера, Оля Поляковӑн алли ҫине пӑхса.

— Что это? — ужасается Вера, разглядывая руки Оли Поляковой.

Акӑ ӗнтӗ, кун хыҫҫӑн кун иртет… // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

Вера вӗсене тӗрӗслет: — таса ҫӑвӑннӑ-и, ҫӳҫӗсене лайӑх туранӑ-и, пӗрремӗш класра вӗренекенсем пек тирпейлӗ тумланнӑ-и?

Вера проверяет, умылись ли девочки на совесть, причесались ли, так ли аккуратно они одеты, как подобает настоящим первоклассницам.

Акӑ ӗнтӗ, кун хыҫҫӑн кун иртет… // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

Класс алӑкӗ умӗнче Вера тӑрать.

У двери в класс стоит Вера.

Акӑ ӗнтӗ, кун хыҫҫӑн кун иртет… // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

Вера та аллине ҫӗклерӗ:

Вера подняла руку:

Акӑ ӗнтӗ, кун хыҫҫӑн кун иртет… // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

Вера йӑл-л кулса илет, кӑпӑшка ҫӳҫлӗ хӗрача кулма чарӑнать.

Вера улыбается, а пышноволосая девочка перестаёт смеяться.

Маруся вӗренме тытӑнать // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

Сӑмахран, пӗр хӗрача… — Анна Ивановна Вера ҫине пӑхса илет, — пӗр хӗрача ҫав тери хӑравҫӑччӗ, шӑнкӑрав шӑнкӑртатсанах чӗтрене еретчӗ.

Одна девочка, например… — и тут Анна Ивановна взглядывает на Веру, — …одна девочка так всего боялась, что задрожала вся, когда зазвонил звонок.

Маруся вӗренме тытӑнать // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

Ку — Вера иккен, ӑна Маруся шкула ҫырӑнма килсен курнӑччӗ.

Это Вера, та самая девочка, которую видела Маруся, когда приходила записываться.

Маруся вӗренме тытӑнать // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

Вера Гавриловнӑпа калаҫса тата ӗҫ хучӗсем ҫумӗнчи документсене тишкерсе, вӑл Иван Белограя мӗнле, хӑҫан, кам тата мӗнле тӗллевпе вӗлернине, унӑн ячӗпе кам ҫӳренине пӗлнӗ.

Поговорив с Верой Гавриловной и дополнив ее рассказ имеющимися в деле документами, он установил, как, когда, кем и с какой целью был убит Иван Белограй, кто присвоил его имя.

15 // Василий Алентей. Авдеенко А.С. Тисса хӗрринче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 196 с.

Пӗррехинче Зубавин патне Громада генерал шӑнкӑртаттарчӗ, Прагӑран килекен поездпа Явора паллӑ хӗрарӑм — Вера Гавриловна Мельникова, Совет Союзӗн Геройӗсен — Викторпа Андрейӑн, Чехословакие ирӗке кӑларассишӗн гитлеровецсене хирӗҫ кӗрешсе вилнӗскерсен, амӑшӗ таврӑнни ҫинчен пӗлтерчӗ.

Однажды Зубавину позвонил генерал Громада и сообщил, что пражским поездом в Явор прибыла известная Вера Гавриловна Мельникова, мать Героев Советского Союза Виктора и Андрея, погибших в боях с гитлеровцами за освобождение Чехословакии.

15 // Василий Алентей. Авдеенко А.С. Тисса хӗрринче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 196 с.

Вера

Помоги переводом

11 // Василий Алентей. Авдеенко А.С. Тисса хӗрринче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 196 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней