Поиск

Шырав ĕçĕ:

арӑмӗ (тĕпĕ: арӑм) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Кил-ха, пӑяхам, ӗҫсе пар-ха ҫак алтӑра, — терӗ Савантей арӑмӗ, — сӑри кӑштах ҫеҫкеленнӗ пек те, ӗҫмешкӗн уҫӑ пулма кирлӗ.
На-ка вот, дядя, выпей ковшичек, — жена Савандея подала ковш пива, — пиво-то маленько зацвело, да на вкус приятно.

XXIX. Кӗтмен хӑнасем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Савантей арӑмӗ пуҫламан ҫӑкӑр илсе килсе сӗтел ҫине хучӗ.
Жена Савандея положила на стол непочатый каравай хлеба.

Нямаҫ шаккасан, кил хуҫи арӑмӗ тухса алӑк уҫрӗ.
Нямась постучал в дверь, и тотчас из-за нее показалась хозяйка дома.

Пурте кутник сакки ҫинчи карчӑкпа старик еннелле ҫаврӑнса пӑхрӗҫ — Кантюкпа арӑмӗ пӗр-пӗрин ҫумне хӗсӗннӗ пек лараҫҫӗ.
Все разом обернулись к сидящим у порога Кандюкам, и те съежились под людскими суровыми взглядами, еще теснее прижались друг к другу.

XXVI. Пӳкле вилӗм // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Э? — арӑмӗ еннелле пӑхса илчӗ Кантюк.
— Ну? — Кандюк укорно посмотрел на жену.

Ҫак вӑхӑтра вӑл хӑй умӗнче Кантюкпа арӑмӗ тӑнине асӑрхарӗ, унтан ашшӗ пур иккенне те курчӗ.
И тут увидела перед собой Кандюка со старухой, за ними разглядела отца.

XXIV. Ашшӗпе хӗрӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Элентей юмӑҫа юнланнӑ тукмаксемпе чыша пуҫларӗ, арӑмӗ ҫитсе тӑрсан тин пӑртак лӑнланчӗ.
Элендей тыкал в ворожейку окровавленными култышками, наконец подбежавшая Несихва его успокоила.

XXIII. Тавӑру черечӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Несихва ӑна ҫӑмарта тума пӑрахнӑ ватӑ чӑхӑ тытса пачӗ, пусма каларӗ, арӑмӗ пӳрте кӗрсе кайрӗ.
Несихва изловила старую курицу и велела мужу прирезать ее — все равно не несется; сама вернулась в избу.

Вӑл арӑмӗ патне пычӗ, сивӗне пуҫланӑ ҫамкине чуптуса илчӗ, юлташӗн питне аллисемпе ҫупӑрларӗ, куҫҫульне кӑтартмасӑр йынӑшса ячӗ.
Подойдя к жене, приложился губами к холодному лбу, погладил по щекам, рукам, застонал без слез.

XXII. Амӑшӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Арӑмӗ илтрӗ упӑшки чӗннине.
Жена слышала восторженный голос мужа и молчала.

XXI. Вӑхӑтсӑр татӑлнӑ юрӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Арӑмӗ сак ҫинелле пӗшкӗнчӗ.
Жена пригнулась к лавке.

XVI. Пӗртӑвансем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Шофер арӑмӗ, упӑшки таврӑнчӗ пуль, тесе шутланӑскер, алӑка тӳрех уҫса ячӗ те, милицие курсан, хытса кайнӑ пек пулса тӑчӗ.
Жена шофера, уверенная в том, что это вернулся ее муж, сразу открыла дверь и, увидев милицию, обомлела.

23. Ҫаврӑма пӗтерни // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

— Унан арӑмӗ килте ларать, — ку тӗрӗс.
— Жена его дома сидит, — это верно.

Арӑмӗ чӳречесене шӑлнӑ чух сӗвсе пӑрахнӑ пулсан анчах…
Если ее сорвала жена, когда вытирала окна…

19. Тамӑк машини // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

Ӑна алӑк уҫса кӳртнӗ карчӑк кил хуҫи арӑмӗ, пит кая юлса килнӗ хӑнана ҫилленсе, хальхи япӑх вӑхӑтсене ылханса, ҫӗрле ҫунтаракан лампӑна пукан ҫине лартрӗ те, хӑйӗнчен мӗн те пулин ыйтассине кӗтмесӗрех, хӑмаран тунӑ стена хыҫне кайрӗ.
Впустившая его старуха, жена хозяина, ворча на позднего гостя и проклиная плохие времена, поставила на стул ночник и ушла за перегородку, не ожидая вопросов.

Майор каланисене итлесен, отделенири дежурнӑй задачӑна тӳрех ӑнланчӗ: шофер пурӑнакан ҫурта сыхласах тӑмалла, шоферпа арӑмӗ тухса тарма тӑрсан, вӗсене тытса хупмалла.
Дежурный по отделению, выслушав майора, сразу понял задачу — организовать наблюдение за домом, а в случае чего и задержать шофера с женой, если они надумают скрыться.

17. Сехет чеелӗхӗ // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

Вӑл хӑй, унӑн арӑмӗ тата Грумик ятлӑ йытти.
Он сам, потом жена и еще собака Грумик.

Арӑмӗ ӑҫта?
Где жена?

16. Следователь пӳлӗмӗнче // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

Ун хыҫҫӑн арӑмӗ те хӑпарчӗ.
Жена молча вылезла вслед за ним.

I. Канӑҫсӑр ир // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Шерккей кӑмака картлашкинчен хӑйӑ илчӗ те ҫулу шаккаса вӗрсе тивертрӗ, вара арӑмӗ патне пырса кукленчӗ, аялалла пӑхрӗ.
Тогда Шерккей взял с чела печи коптилку, высек огонь и, запалив фитиль, присел рядом с женой, осветил внутренность подпола.

Страницы:

Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Сайт:

Статистика