Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Паллӑ сăмах пирĕн базăра пур.
Паллӑ (тĕпĕ: паллӑ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Эпӗ — Гнор, — терӗ паллӑ мар ҫын.

— Я — Гнор, — сказал неизвестный, — меня привезли матросы.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Паллӑ марскер куҫӗсене пӗр матросран теприн ҫине куҫарать; тинкерӳллӗн пӑхать.

Взгляд неизвестного быстро переходил с лица на лицо; взгляд цепкий, как сильно хватающая рука.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

— Ну… ҫырӑр, — терӗ Мард, — ҫырӑр: шуйттан патне ывӑтӑнтӑмӑр, мӗншӗн — паллӑ мар; ҫапла ҫырӑр… —

— Ну, пишите, — сказал Мард, — пишите: заброшены к дьяволу, неизвестно зачем; пишите так…

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Вӑл хыпаланса утать, Энниок ӑҫта ҫухалнине ӑнланма тӑрӑшать; юлашкинчен ӑна чи ансат ӑнлантару ҫырлахтарчӗ: паллӑ мар ҫынпа Энниок калаҫсах кайрӗҫ курӑнать.

Он шел быстро, стараясь понять, куда исчез Энниок; наконец, самое простое объяснение удовлетворило его: неизвестный и Энниок увлеклись разговором.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Гнор ҫаврӑнчӗ, итлесе тӑчӗ; утрав ҫинче пурӑнакан паллӑ мар ҫын халь-халь килсе тухасса вӑл ҫирӗп шанать.

Гнор обернулся, прислушиваясь, почти уверенный в немедленном появлении незнакомца, жителя острова.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

— Малашлӑха, пире пурӑнма хистекен паллӑ марлӑха юратма пуҫлатӑр.

— Пусть полюбит будущее, неизвестность, заставляющую нас жить.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Вӗсен хутшӑнӑвӗсем яланах — пӗр-пӗрне хисепленин, тимлӗхпе евӗклӗхӗн тӗслӗхӗ; иккӗшне ӳлӗм темӗнле паллӑ мар тупӑшура тавлашма пӳрнӗ тейӗн — вӗсем, хальлӗхе ӑнланмасӑр, шухӑшӗсене, сӑмахӗсене хире-хирӗҫ тӑратаҫҫӗ, пӗр-пӗрне пӑхса тата аллисемпе хӑлаҫлана-хӑлаҫлана, кулӑпа, шӳтпе, сӑмахсене — кӑмӑл-туйӑм хӗҫ-пӑшалне — ҫивӗчлетсе тупӑшаҫҫӗ, чӗмсӗрленсе тавлашаҫҫӗ.

Их отношения всегда были образцом учтивости, внимания и предупредительности; как будто предназначенные в будущем для неведомого взаимного состязания, они скрещивали еще бессознательно мысли и выражения, оттачивая слова — оружие духа, борясь взглядами и жестами, улыбками и шутками, спорами и молчанием.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Эпӗ кӑнтӑрла тӗлнелле вӑранса каяттӑм, яланах ҫав бухтӑра, эсӗ манпа тӗл пулнӑ ҫӗрте; «Этна» нихӑҫан та унтан тухман пек, манпа пӗрле вара — чӑн-чӑн суккӑрсем, хӑйсемшӗн хӑнӑхман кӑткӑс пӳлӗмсенче хыпашла-хыпашла куҫакансем; вӗсем пурнӑҫӗ тӑруках ҫапла улшӑннӑшшӑн хыттӑн кулянатчӗҫ, ҫывӑратчӗҫ, нумай ҫиетчӗҫ тата вӗҫӗмсӗр харкашатчӗҫ; эпӗ вара — ӑнлантарсам мана ҫакна? — каяймастӑп, кимӗ пин метр ҫӳллӗшӗнче ҫакӑнса тӑрать тейӗн; анчах хӗвел аннӑ-анманах, ыйха путсанах, тӗлӗкре ҫакна кураттӑм: хушусем паратӑп, суккӑрсем вун виҫҫӗшӗ те — чӑн-чӑн морякла ҫаврӑнӑҫуллӑ, опытлӑ, ӗҫре вӗресе тӑраҫҫӗ; тата — паллӑ мар ҫар флочӗ тӑнӑ тӗле чее маневрсемпе пырса кӗретпӗр те карапсене путаратпӑр, кашнинчех каялла тухса шӑвӑнатпӑр, ҫакӑн хыҫҫӑн вара шанӑҫ пуҫӗпех пӗтнӗн макӑратпӑр.

Я просыпался около полудня, всегда в той бухте, где ты встретил меня, как будто «Этна» никогда не покидала ее, и со мной были подлинные слепые, бродившие ощупью в непривычном им сложном помещении военного судна; они громко жаловались на диковинную перемену жизни, спали, много ели и вечно ссорились, и я — объясни мне это? — не мог уйти, как если бы лодка висела на высоте тысячи метров; но, мгновенно засыпая с закатом солнца, видел во сне, что отдаю приказания, что все тринадцать слепых с быстротой и опытностью истинных моряков кипят в боевой работе и что, выплывая рядом хитрых маневров к самому пеклу неизвестного военного флота, мы топим суда, всегда ускользая обратно, а после этого плачем в безысходном отчаянии.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 285–292 с.

Паллӑ марскер нимӗн те чӗнмерӗ, кулса илчӗ те урӑххи пирки калаҫма пикенчӗ, Кастро вара кун тӑршшӗпе ҫав ыйтупах тата виҫӗ хут сӑмах хускатрӗ, анчах моряк шыв ай киммин вӑрттӑнлӑхне ҫул хӗрринчи хысак айӗнче кӑвайт чӗртсе ҫӗр каҫма ларсан тин уҫса пачӗ:

Неизвестный ничего не ответил, улыбнулся и заговорил о другом, а Кастро в течение дня еще раза три пытался навести разговор на ту же тему, но лишь когда они заночевали у костра под придорожной скалой, моряк открыл тайну подводной лодки:

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 285–292 с.

— Эсир мӗнле ҫын? — шанмасӑр ыйтрӗ паллӑ марскер.

— Что ты за человек? — подозрительно спросил неизвестный.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 285–292 с.

Унӑн хул пуҫҫисен хыҫӗнче тӑракан вахта офицерӗ паллӑ мар карап пирки ҫурма сасӑпа хӑйӗн шухӑшне евитлерӗ.

Стоя за его плечами, вахтенный офицер вполголоса приводил свои соображения относительно неизвестного судна.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 285–292 с.

Эпир ҫырса кӑтартнӑ каталепси тӗслӗхӗ, паллӑ ӗнтӗ, сайра мар.

Случаи каталепсии, подобные описанному нами в этом рассказе, как известно, не редки.

Пьерпа Суринэ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 276–284 с.

Каҫхине алӑкран сӑпайсӑррӑн шаккаса пӳрте паллӑ мар, ҫӑмӑлттай сӑнлӑ тата хӗрӗнкӗ матрос кӗрсе тӑрсан хӗр хытах тӗлӗнче.

Она сильно удивилась, когда вечером, развязно постучав в дверь, вошел неизвестный ей, легкомысленного вида и навеселе матрос.

Пьерпа Суринэ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 276–284 с.

Ҫакнашкал лару-тӑру, паллӑ сӑл-тавсене пула, ҫынна хӑйӗн ҫине алӑ хурасси, ӑсран тайӑласси е преступлени тӑвасси патне илсе ҫитерет.

Это при известных обстоятельствах, приводит к самоубийству, сумасшествию или преступлению.

Пьерпа Суринэ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 276–284 с.

Нок пӗр еннелле сӗнкелтетрӗ, хӑй сисмесӗрех — пӗрре Гутанпа, тепре Геллипе е ӑсӗнче сӑнарланнӑ, юнашар пыракан паллӑ мар ҫулташӗпе сасӑпах темӗн калаҫать.

Нок, машинально, придерживаясь одного направления, брел, разговаривая вслух то с Гутаном, то с Гелли, то с воображаемым, неизвестным спутником, шагающим рядом.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Ҫав тери вӑйлӑ пӑлхану та Геллие куласран аран ҫеҫ тытса тӑрать, сунарҫӑ йӑнӑш шухӑшлани кӗретех паллӑ.

Даже чрезвычайное возбуждение с трудом удержало Гелли от улыбки, — так ясно было, что охотник поддался заблуждению.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Вӑрӑм, сайра ҫӳҫӗ хул пуҫҫи ҫине веерла усӑннӑран-тӑр — паллӑ мар ҫынна тирпейсӗр хӗрарӑм сӑнӗ ҫапнӑ.

Длинные, жидкие волосы, веером спускаясь к плечам, придавали неизвестному вид бабий и неопрятный.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Паллӑ мар ҫын, ҫав-ҫавах алӑка уҫмасӑр, татах ыйтрӗ:

Неизвестный, все еще не открывая дверей, спросил:

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Унӑн Геллипе пачах та калаҫас килместчӗ, анчах иккӗшӗшӗн мӗнле те-тӗр паллӑ мар япалана асӑнни-ӑнланни кирлине туйса сӑмах хушрӗ-хушрех:

У него совсем не было желания говорить с Гелли, однако, сознав, что надо же выяснить кое-что, неясное для обоих, Нок сказал:

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Килет те иккен такам паллӑ марскер, ӑссӑрскер…».

Является какой-то неизвестный сумасшедший…»

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней