Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

часах сăмах пирĕн базăра пур.
часах (тĕпĕ: часах) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Унӑн чунӗ турӑ патне туртӑнать, вӑл турӑран ҫут тӗнчере никамран та ытларах юратнӑ ҫынпа хӑйне пӗрлештерме ыйтать, ҫакӑ часах тӳрре килессе те шансах тӑрать.

Душа ее стремилась к богу, она просила его соединить ее с тою, кого она любила больше всего на свете, и твердо надеялась, что это будет скоро.

XXVII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Тепӗр кунне эпӗ вӑйлах вӗрилентӗм те, пирӗн ырӑ, ватӑ Иван Васильич килчӗ, вӑл ку таранчченех пирӗн патӑмӑрта пурӑнать тата мана часах сыватса ҫитеретӗп тесе шантарать.

На другой день у меня был жар довольно сильный и приехал наш добрый, старый Иван Васильич, который до сих пор живет у нас и обещается скоро выпустить меня на свет божий.

XXV сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Анчах пӗлсенччӗ эсир, пирӗн часах пӗр-пӗринчен уйрӑлмалла пулни тата эпир сирӗнпе текех курнӑҫас ҫукки маншӑн ҫав тери шел (эпӗ хурлӑхлӑ тесе каласшӑнччӗ, анчах хӑяймарӑм).

Но если бы вы знали, как мне жалко (я хотел сказать грустно, но не посмел), что вы скоро уедете и мы больше не увидимся.

XXIII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Пире ташлама черет часах ҫитмест-ха, каллех пӗр-пӗрне нимӗн те чӗнейместпӗр: вӑл ман пирки мӗн шухӑшланине пӗлес тесе эпӗ ун ҫине, пулӑшу кӗтсе, пӑшӑрхануллӑн пӑха-пӑха илетӗп.

Еще не скоро должен был прийти наш черед танцевать, а молчание возобновилось: я с беспокойством посматривал на нее, желая знать, какое произвел впечатление, и ожидая от нее помощи.

XXI сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Асли часах вунвиҫҫӗ, тепри вунпӗр тултарать…

ведь старшему скоро тринадцать лет, а другому одиннадцать…

XVIII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Кӗҫех ӗнтӗ хӑйсем манран кӗтнӗ ӳкерчӗк вырӑнне пурин умӗнче те эпӗ аннене нихҫан та юратман тата часах ӑна маннӑ пек кӑтартакан ниҫта юрӑхсӑр сӑвва тата «аннемӗр вырӑнне хурса» сӑмахсене вулӗҫ.

Вместо ожидаемого рисунка при всех прочтут мои никуда не годные стихи и слова: как родную мать, которые ясно докажут, что я никогда не любил и забыл ее.

XVI сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Пире кукамайӑн менелникӗ пулассине тата пирӗн ҫак кун тӗлне парнесем хатӗрлемеллине пӗлтерсен, ман пуҫа кукамая хисеплесе ҫак кун ячӗпе сӑвӑ ҫырса парас шухӑш пырса кӗчӗ, часах рифмӑллӑ икӗ йӗрке тупрӑм, ыттисене те ҫакнашкалах хӑвӑрт тупасса шантӑм.

Когда нам объявили, что скоро будут именины бабушки и что нам должно приготовить к этому дню подарки, мне пришло в голову написать ей стихи на этот случай, и я тотчас же прибрал два стиха, с рифмами, надеясь также скоро прибрать остальные.

XVI сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Чӑланта питӗ тӗттӗм; анчах сӗртӗннипе тата хӑлха тӗлӗнчех пӑшӑлтатнӑ сасӑ тӑрӑх ку Катенька пулнине часах чухласа илтӗм.

В чулане было совершенно темно; но по одному прикосновению и голосу, который шептал мне над самым ухом, я тотчас узнал Катеньку.

XII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ман мӗлке паҫӑрхинчен вӑрӑмрах, мӗлке тӑрӑх эпӗ хам чипер юланутҫӑ иккенне сисетӗп, анчах хама хам кӑмаллас туйӑм часах ак мӗне пула пӑсӑлчӗ.

Тень моя была длиннее, чем прежде, и, судя по ней, я предполагал, что имею вид довольно красивого всадника; но чувство самодовольства, которое я испытывал, было скоро разрушено следующим обстоятельством.

IX сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Диалогсен кӗнеки ҫине чылай вӑхӑт хушши тӑрлавсӑр пӑхса лартӑм, анчах часах уйрӑлса каясси ҫинчен шухӑшланӑран куҫӑмсем куҫҫульпе тулнине пула пачах вулаймарӑм; мӗн вуланине Карл Иваныча каласа пама вӑхӑт ҫитсен, вӑл куҫне хӗссе итленӗ чухне (ку вара ырра пӗлтерместчӗ), шӑпах пӗри: «Wo kommen Sie her?» тесе ыйтнӑ, тепри: Ich komme vom Kaffe-Hause, тесе ответленӗ вырӑнта чӑтӑмлӑх ҫитереймерӗм, ӗсӗклесе йӗнӗрен Haben Sie die Zeitung nicht gelesen? тенине те калама пултараймарӑм.

Долго бессмысленно смотрел я в книгу диалогов, но от слез, набиравшихся мне в глаза при мысли о предстоящей разлуке, не мог читать; когда же пришло время говорить их Карлу Иванычу, который, зажмурившись, слушал меня (это был дурной признак), именно на том месте, где один говорит: «Wo kommen Sie her?», а другой отвечает: «Ich komme vom Kaffe-Hause», — я не мог более удерживать слез и от рыданий не мог произнести: «Haben Sie die Zeitung nicht gelesen?»

IV сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Салуксене асӑнтӑр, сире эпӗ пӗлтертӗм пулас ӗнтӗ: пирӗн укҫа унта лакса ларнӑ, ӑна часах илме май ҫук.

Насчет залогов изволили говорить, так я уже, кажется, вам докладывал, что наши денежки там сели и скоро их получить не придется.

III сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Партизансем ун тавра пухӑнчӗҫ, вӗсем часах ҫак юрӑпа батрак хӑй пурнӑҫӗн тупсӑмне каласа панине ӑнланчӗҫ.

Окружившие его партизаны тоже стали серьезны, они почувствовали, что в этой песне батрак рассказывает о главном смысле своей жизни.

8 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Часах хурал хӑвӑрттӑн каялла чакса килни курӑнчӗ, Уча аллисем ручной пулеметпа пӗрле чӗтреме тытӑнчӗҫ.

Вскоре, торопливо отступая, появились бойцы охранения, руки Учи, державшие пулемет, задрожали.

7 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Уча часах таврӑнчӗ те хӳтӗленмелли позицие ӑҫта йышӑнма шутлани ҫинчен Павӑла пӗлтерчӗ.

Уча скоро вернулся и указал Павле позицию, которую нужно было занять.

7 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Часах тӳпене пӗлӗтсем пӗтӗмпех хупӑрласа илчӗҫ те, ӑшӑ ҫумӑр ҫума тытӑнчӗ.

Тут же всё небо окутали тучи, хлынул теплый ливень.

5 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Хӑюсӑр вӑл, ун пеккисем часах пӗтеҫҫӗ.

Он труслив, такие чаще всего почему-то погибают.

4 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Часах отряд комиссарӗ Павӑл килсе ҫитрӗ.

Вскоре подошел Павле, комиссар отряда.

1 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Хура чул патне ҫитсен, чухӑн хан чурисене ҫӗр чавма хушнӑ, лешӗсем вара часах ылттӑн чӑмӑркки чавса кӑларнӑ.

Когда они пришли к черному камню, бедняк приказал слугам рыть землю, и те откопали слиток.

Витӗр куракан // Михаил Андреев. Казах юмахӗсем: юмахсем. — Шупашкар: Чӑвашсен государство издательстви, 1938. — 60 с. — 33–39 с.

Ҫавӑн пек сӑлтав часах тупӑннӑ.

И вскоре такой случай явился сам собой.

Витӗр куракан // Михаил Андреев. Казах юмахӗсем: юмахсем. — Шупашкар: Чӑвашсен государство издательстви, 1938. — 60 с. — 33–39 с.

Пурте ҫывӑрма выртрӗҫ, часах ҫывӑрса та карӗҫ.

Все легли спать, и скоро уснули.

Xӳре // Михаил Андреев. Казах юмахӗсем: юмахсем. — Шупашкар: Чӑвашсен государство издательстви, 1938. — 60 с. — 27–32 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней