Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

туйӑнать (тĕпĕ: туйӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫунса кайнӑ вырӑн пысӑках мар туйӑнать мана.

Мне кажется, что обгоревшее место невелико.

I сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Кӑнтӑрти ҫутӑ кӑвак пӗлӗт тӳпи те кунта пачах тӗксӗммӗн туйӑнать.

Даже яркий лазоревый купол южного неба казался здесь совсем темным.

I сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Ҫунса кайнӑ участок урлӑ эпир ним йӗрсӗр те каҫса кайма пултарас пек туйӑнать мана.

Мне кажется, мы можем перейти через выжженный участок и без всяких следов.

I сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Хӑйне пӗтӗмпех темле вӑрттӑн шухӑшсем пусса илнӗ пек, таврари пурӑнӑҫа вӑл вуҫех курман пек туйӑнать.

Кажется, что он во власти каких-то глубоких чувств и мелкие происшествия не могут вывести его из задумчивости.

Пролог // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Анне вилес пек йӗрет; каймалли ҫинчен шухӑшласан, хамӑн та чун тӑвӑлса килет, ӑш ҫунать, вилме кайнӑпа пӗрех туйӑнать.

Матушка убивалась — плакала, а я как подумаю, что идти надо, так сердце сожмется, точно на смерть иду.

Пӗр ҫын хай пиччӗшне мӗншӗн пит юратни ҫинчен каласа кӑтартни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Халӗ мана ҫӗлеме вӗренесси ҫӑп-ҫӑмӑл ӗҫ пек туйӑнать.

Теперь мне думается, что в этом нет никакой премудрости.

Мӑнакка хӑй ҫӗлеме вӗренни ҫинчен каласа кӑтартни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

— Ҫапах та пурпӗрех мана ку енчи ҫыранта хӑрушлӑх пысӑкрах пек туйӑнать, мӗншӗн тесен эпир кунта Негоро эскорчӗпе тӗл пулма пултаратпӑр.

Но все-таки мне кажется, что на этом берегу риск больше, так как тут мы можем опасаться встречи с эскортом Негоро.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Динго сылтӑм урипе йывӑҫа тӗреннӗ те ҫулҫӳревҫӗсене ҫак саспаллисене кӑтартать пек туйӑнать.

Динго уперся правой лапой в дерево и как будто указывал на эти буквы путешественникам.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ҫапла пек туйӑнать.

Это было более чем вероятно.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ҫакӑн евӗр пулас пекех туйӑнать.

Все говорило за то, что так оно и поступит.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Стена тулашӗнче чӑнах та темскер кӑштӑртатать, алӑк айӗнчи ҫӗре чавнӑ пек туйӑнать.

Что-то действительно шуршало за стеной — казалось, кто-то роет землю под дверью.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Чӑн та, питӗрнӗ, хытӑ сыхлакан тӗрмере ку кӑшт ҫеҫ ҫӑмӑллӑх панӑ пулӗччӗ; анчах пурнӑҫри кун пек самантра хӑвна пӑртак аванрах туйни те акӑш-макӑш пысӑк телей пек туйӑнать.

Правда, в запертой и строго охраняемой темнице это принесло бы ему лишь небольшое облегчение; но то была одна из тех минут жизни, когда даже самое крошечное улучшение положения кажется неоценимым счастьем.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ӑна хир чӑххи ҫавӑнтах, ҫывӑхрах пек туйӑнать.

Тогда ей будет казаться, что фазан уж тут, прямо перед ней.

Хир чӑххисем // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ҫакна туйса тӑнине вӗсене сӑнчӑрланӑ сӑнчӑр та ҫӑмӑлрах пек туйӑнать.

От этого сознания даже сковывавшая их цепь как будто становилась легче.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Анчах ку чӑнах та Негорӑн ӗҫӗ пек туйӑнать, кун пирки иккӗленме май ҫук, Уэлдон миссиса мӗнле хӑрушлӑх кӗтни ҫинчен шухӑшласан, Дикӑн чӗри юнпа ҫӑвӑнчӗ.

Но что тут чувствуется рука Негоро, сомневаться было невозможно, и сердце Дика обливалось кровью при мысли об опасностях, угрожающих миссис Уэлдон.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ӑнланма йывӑр, анчах пире тӗнчене шыв илнӗ тапхӑра куҫса кайнӑ пек туйӑнать.

Трудно понять, но это именно так — мы словно переносимся в эпоху великого потопа.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Кун аслати кӗрлевӗсӗр иртеймест пек туйӑнать.

Похоже было на то, что без раскатов грома день не обойдется.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Виталий ытамӗ ӑна сывлӑш кӑларман хӗскӗч пек, пӑяв пек туйӑнать:

Объятия Виталия показались ей клещами, удавкой, невозможно было дышать.

2 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Тем, ӑшша туртнӑ пек туйӑнать

Что- то, сдается мне, холодом тянет.

1 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

— Пылчӑк тӑрӑх мар, ҫӑра пыл ҫинче утса пынӑн туйӑнать, — сӑмах хушрӗ Надежда Константиновна, нимӗрленсе кайнӑ хура тӑпра ӑшӗнчен урисене аран-аран туртса кӑларса.

— Словно по густому меду идешь, а не по грязи, — отозвалась Надежда Константиновна, с трудом вытаскивая из раскисшего чернозема ноги.

Анне патне канма // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней