Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

вӑрман сăмах пирĕн базăра пур.
вӑрман (тĕпĕ: вӑрман) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ӗнтӗ умра вӑрман та ҫуталса пычӗ, тепӗртакран хӗрлӗ армеецсем ун хӗррине ҫитсе тухрӗҫ.

Помоги переводом

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Хӗр шывӗ тӑрӑхӗнчен ҫывӑхри станцисене вӑрман турттараттӑмӑр.

Помоги переводом

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Вӑрман

Помоги переводом

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Ҫурҫӗр-хӗвелтухӑҫ енче тепӗр пилӗк ҫухрӑмран пысӑк вӑрман пуҫланать…

Помоги переводом

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Аякран вӑрман пек курӑнакан тӗксӗм тӑрӑх пачах та раща мар иккен.

Помоги переводом

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Сулӑ тӑвас — вӑрман чылай аякка юлчӗ.

Помоги переводом

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Таркӑнсем пурпӗр тата икӗ кун малаллах талпӑнчӗҫ, вӑрман хӗррине ҫитрӗҫ те, каҫчен уя тухас мар тесе, выртса канчӗҫ.

Помоги переводом

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Вӑрман касасси пульницари койка ҫинче выртасси мар ҫав, вӑй нумай пӗтерет.

Помоги переводом

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Ӗҫ унчченхи станциринчен кая та, ҫӑмӑл та марччӗ: вӑрман касмаллаччӗ, турттарса кӑлармаллаччӗ, вакун ҫине хӑма, вӗрлӗк тиемеллеччӗ.

Помоги переводом

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Ара, вӑрман ҫумрах-иҫ, хирӗҫре пурӑнакансен анкартийӗсем хыҫӗнчех.

Помоги переводом

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Каялла таврӑннӑ чухне мӗн разъезда ҫитичченех вӗсем вакунра шӑпӑрт пычӗҫ, унтан пирвай вӑрман хӗррипе, кайран уйпа килелле утнӑ чух та, куҫ ҫӗрлехи тӗттӗме кӑшт хӑнӑхиччен ытахальтен пӗр-ик сӑмах перкелешсе илнине шутламасан, пач пуплешмерӗҫ, ӗнерхи ҫумӑр хыҫҫӑн урапасем иртсе кӑтрашкалантарнӑ хытӑ ҫулпа тӑнкки-танкки пускаласа пычӗҫ.

Помоги переводом

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Унӑн чечекленекен, вӑйлӑ ӳтне вӑрман курӑкӗн пӗчӗк ешӗл ҫарӗ сырса хупӑрларӗ, силленсе-чӳхенсе питӗнчен тинкерчӗ.

Сильное, цветущее тело его обступила маленькая зеленая армия лесной травы и, колыхаясь, заглянула в лицо.

III. Блемер Тарта тупать // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 91–116 с.

Кайӑксем шӑпланчӗҫ; вӑрман хӗрри йывӑр чӗмсӗрлӗхре.

Птицы умолкли; гнетущая тишина охватила часть леса.

III. Блемер Тарта тупать // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 91–116 с.

Блемер унӑн силленекен кӗлеткине пӑхса юлнӑ май халӗ те ӗненмест-ха, анчах Тарт пӗкӗрӗлсе вӑрман катин чӑпар ешӗллӗхне кӗрсен матрос тӳссе тӑраймарӗ, таркӑна ҫухатасран хӑранипе тӑруках тилӗрсе кайрӗ, сывлайми пулчӗ, уҫланкӑпа чупса каҫнӑ ҫӗртех курокне пеме хатӗрлерӗ, тӗм авӑннӑ-ҫатӑртатнӑ еннелле кӑшкӑрчӗ:

Блемер смотрел на его раскачивающуюся фигуру и все еще не верил, но, когда Тарт, согнувшись, нырнул в пеструю зелень опушки, — матрос не выдержал, задохнувшись от внезапного гнева и страха упустить беглеца, Блемер перебежал поляну, на ходу взвел курок и крикнул в ту сторону, где гнулись и трещали кусты:

III. Блемер Тарта тупать // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 91–116 с.

Вӑрман этеме юрӑ-кӗвӗллӗ, ывӑнтаракан мӑнаҫлӑхпа ҫавӑрса ытамланӑ, вӑл шурлӑх пӑсланӑвӗпе, ҫӗрӗшекен ӳсен-тӑран шӑршипе, тискер юмахри капӑрлӑхпа тулнӑ.

В певучем, томительном забытьи окружал человека лес, насыщенный болотными испарениями, запахом гниющих растений и дикой, сказочной красотой.

III. Блемер Тарта тупать // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 91–116 с.

Йӗри-тавра, кӑнтӑрла пӑчӑлӑхӗнче, вӑрман тӗлӗрет; унта курӑнми пурнӑҫӑн уҫӑмсӑр шавӗ чӗтре-чӗтре вылять, ҫын ҫуклӑхӑн, улӑпла вӑйӑн, шӑплӑхӑн тӗлӗнмелле ытараймилӗхӗпе чуна хускатать.

Кругом, в духоте полдня, дремал лес; глухой шум невидимой жизни трепетал в нем, бередя душу странным очарованьем безлюдья, гигантской силы и тишины.

III. Блемер Тарта тупать // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 91–116 с.

Вӑрман тӗксӗмленсех, вулӑсем ҫывхарсах пыраҫҫӗ, Тарт пуҫӗ ҫийӗн симӗс сунчӑксем тачӑ-тачӑ тӗвӗленеҫҫӗ, урисем кӑпӑшка кавире путаҫҫӗ; вӗҫен кайӑк сассисем шӑпланчӗҫ.

Лес становился темнее, ближе придвигались стволы, теснее сплетались над головой Тарта зеленые зонтики, ноги проваливались в пышном ковре, затихли голоса птиц.

II. Вӑрман мӗн калать // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 91–116 с.

Каҫхи ҫил ҫырантан, ҫыр хӗрринчи вӑрман чӑтлӑхӗнчен техӗмлӗ пӑчӑлӑхпа нӳрӗлӗх илсе килет; унта пытаннӑ пӗлменлӗх тем те пӗр тӗшмӗрттерет: утрав ҫинче паллӑ мар, чее пин-пин тӑшман пурӑнать, вӗсем сӗмлӗхрен карапа сӑнаҫҫӗ, майлӑ самант тупса ӑна тапӑнас, экипажа вӗлерсе пӗтерсе тинӗс шӑплӑхне савӑнӑҫлӑ ӳлевпе путарас тӗллевлӗ пек…

Ночной ветер тянул с берега пряной духотой и сыростью береговой чащи; там было все тихо, и хотелось верить, что остров населен тысячами неизвестных, хитрых врагов, следящих из темноты за судном, чтобы, выбрав удобную минуту, напасть на него, перебить экипаж и огласить воем радости тишину моря.

I. Пӗри ҫук // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 91–116 с.

Лапамра хӗр аллине фонтан пайӑркисен айне тытрӗ, ҫуталса ялтӑракан шыв пӗрчисене пӳрнисемпе сирпӗте-сирпӗте сапаларӗ; унтан ларса канчӗ те вӑрман ҫулӗ ҫине таврӑнчӗ, килнелле утрӗ.

На площади девушка подставила руку струе фонтана, перебирая пальцами среди отраженных брызг; затем, присев, отдохнула и вернулась на лесную дорогу.

VI. Ассоль пӗччен юлать // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Тӗтӗм шӑрши ешӗл вӑрман сывлӑшӗпе сывлас киленӗве ытарайми ҫепӗҫлӗхпе ҫавӑрса сарӑлнӑ.

Его запах придавал удовольствию дышать воздухом лесной зелени дикую прелесть.

III. Шурӑмпуҫ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней