Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

сывласа (тĕпĕ: сывла) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ирхине ирех сӗтел ҫине витре ҫурӑ кӗрекен сӑмавар кӑларса лартнӑ, аҫа ҫури турӑ кӗтессине ларнӑ та турӑшсене капӑрлатнӑ, тӗксӗммӗн ҫиҫекен шуҫ ҫине пӑхса, кранран курка хыҫҫӑн курка пушатнӑ, йывӑррӑн сывласа, пӑртак тӑвар янӑ чей ӗҫнӗ.

С утра ставили на стол полутораведерный самовар, отчим усаживался под божницей и, глядя на тускло блестевшую жесть, украшавшую иконы, цедил из крана чашку за чашкой и, отдуваясь, пил крутой, чуть посоленный кипяток.

4 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Эх, Фетинья, — йывӑррӑн сывласа илнӗ Игнат Савельевич.

— Эх, Фетинья, — тяжело вздохнул Игнат Савельевич.

4 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Аҫа ҫури ассӑн сывласа илнӗ, пӗр самант чӗнмен, ӑна арӑмӗ савӑнни кӑмӑлне кайнӑ пулас.

Отчим вздохнул, помолчал, видимо, ему было приятно восхищение жены.

4 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Амӑшӗн сассинчен Костя вӑл чӗтренине туйса илнӗ: Игнат Савельевич, йывӑррӑн сывласа, кӑмака хыҫӗнчи вырӑн ҫине тӑнӑ та шӑрпӑк тивертсе пӑхнӑ.

По голосу матери Костя понял, что она дрожит: Игнат Савельевич, тяжело дыша, поднялся на лежанку, чиркнул спичку.

4 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Лӳчӗркеннӗ хут укҫасем ҫине хресчен пӗр вӑхӑт нимӗн чӗнмесӗр пӑхнӑ, ассӑн сывласа илнӗ, унтан кӗререх тӗслӗ сарлака ал лаппипе укҫана сӗтел хӗрринелле тӗксе хунӑ.

Он с минуту молча смотрел на скомканные бумажки, вздохнул, потом широкой смуглой ладонью отвел их к краю стола.

3 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Амӑшӗ те ун ҫине пӑхса пуҫне сулнӑ, вара Костя, пакета илнӗ те, йывӑррӑн, ассӑн сывласа, пӳлӗмрен тухнӑ.

Она тоже закивала ему, и он, взяв кулек и тяжело вздохнув, вышел из комнаты.

2 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ҫитет ютшӑнма!.. — пӑшӑлтатнӑ вӑл, ун пит ҫӑмартисене ывӑҫ тупанӗсемпе чӑмӑртаса, мӑйӗ ҫине сывласа.

Будет дичиться-то!.. — сжав горячими ладонями его щеки и обдавая дыханием шею, зашептала она.

2 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Йывӑррӑн сывласа, вӑл Костя ҫине тӗксӗм, хаяр куҫӗсене ҫӗкленӗ те вӗрентсе каланӑ:

Тяжело дыша, он поднял на Костю мутные, нехорошие глаза и строго, наставительно сказал:

2 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Юрӗ, санни пек пултӑр, — терӗ Иннокентий ассӑн сывласа, ун шуранкӑ пичӗ тусанпа витӗннӗ пек пулчӗ, ҫӳхе тутисем тӑрӑхласа кулнӑ май чалӑшрӗҫ.

— Ну что ж, пусть будет по-твоему, — вздохнув, протянул он, бледное лицо его точно покрылось пылью, тонкие губы скривились в усмешке.

25 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Ман сана хамшӑн савӑнтарас килет! — терӗ Анохин, ӗнсе хыҫне вӗрин сывласа.

— Я хочу, чтобы ты гордилась мной! — знобко и жарко дыша ей в затылок, говорил Анохин.

25 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ксени, ҫӑмӑллӑн сывласа ярса, Иннокентий еннелле ҫаврӑнчӗ.

Она облегченно вздохнула и обернулась.

25 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Тахҫан эпӗ те асапланаттӑм ҫав шухӑшсемпе, — Мажаров ассӑн сывласа илнӗ.

— Когда-то я тоже всем этим мучился, — Мажаров вздохнул.

18 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Корней чарӑнчӗ, ассӑн сывласа илчӗ, хӗрне ҫаннинчен тытрӗ те, унӑн кӗҫ-вӗҫ куҫҫуль юхса анас пек ҫиллес хитре куҫӗсенчен пӑхса, салхуллӑн ӳпкелесе илчӗ.

Корней остановился, вздохнул, тронул дочь за рукав и, глядя в ее влажные, гневно-красивые глаза, сказал с грустным укором.

17 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Бахолдин ҫапла иртсе кайнӑ япалана кӑмӑлланине Коробин айванла хӑтланни тесе шутланӑ, ун ҫинчен вӑл Бахолдина темиҫе хут уҫҫӑнах каланӑ, анчах лешӗ, ассӑн сывласа, яланах: «Эх, васькӑ, ку флигеле эпӗ хам тунӑ-ҫке, хам алӑсемпе, ӑнланатӑн-и? — тенӗ. — Миҫе ача чунӗ ӑшӑннӑ кунта, мӗн чухлӗ ҫын аслӑ пурнӑҫ ҫулӗ ҫине тухнӑ кунтан».

Такую привязанность к прошлому Коробин считал чудачеством, не раз откровенно высказывал это Бахолдину, но тот, вздыхая, обычно отвечал: «Я же, батенька мой, этот флигелек сам строил, своими руками, понимаете? Сколько тут детских душ отогрелось, сколько людей отсюда в большую жизнь ушло!»

14 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Нюшкӑ хӗрхенсе ассӑн сывласа илчӗ.

Нюшка сочувственно вздохнула.

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Ун пек пулма пултарасса кӗтсех тӑр! — килӗшрӗ Ворожнев, вӑрӑм та тачка аллисене вӑл сӗтел ҫине хучӗ, пысӑк чӑмӑрӗсене ерипен сарса ячӗ, ассӑн сывласа илчӗ.

— Чего доброго! — согласился Ворожнев и, положив на стол свои длинные, кряжистые руки, медленно разжал большие кулаки, вздохнул.

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Пӑрҫа пысӑк чӗрчун мар та, ҫыртсан хыҫтарать! — терӗ Шалымов бухгалтер, йывӑррӑн сывласа, Аникей вара унӑн куҫ харшисӗр, хӗрарӑмӑн пек кӳпшек пичӗ ҫинчи яланхи чее куллине сисмерӗ.

— Блоха не великая тварь, а почешешься от нее! — трудно дыша, проговорил бухгалтер Шалымов, и на безбровом, по-бабьи пухлом лице его Аникей не увидел обычной как бы застывшей ухмылки.

11 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Калинкке патӗнче вӑл Пробатова чарчӗ, пӳрнисене ывӑлӗн ҫемҫе те кӑвакарнӑ ҫӳҫ кӑтрисен ӑшне чиксе ячӗ, кӗл тӗслӗ тӑнлавӗнчен ачашларӗ, ассӑн сывласа илчӗ, ҫак ассӑн сывланине илтсен, Пробатова каллех, иртнӗ хутри пекех, амӑшӗнчен уйрӑлма кичем пулчӗ.

У калитки она задержала его, запустила пальцы в мягкие седые кудри сына, погладила пепельные виски, вздохнула, и Пробатову опять, как и в прошлый раз, стало грустно расставаться с матерью.

10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл вӑрӑммӑн сывласа илчӗ, чей чашки ҫине вӗрчӗ, пӗр-икӗ сыпкӑм ӗҫрӗ те кӑшт каялла тайӑлчӗ.

Она глубоко вздохнула, подула на блюдце, отпила глотка два и чуть отстранилась от стола.

10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Пробатов киленсе урисене тӑсса хучӗ, типекен тыррӑн мӗн ачаран пӗлекен пылак шӑршине темиҫе минут хушши сывласа выртрӗ.

С наслаждением вытянув ноги, Пробатов несколько минут лежал, вдыхая знакомый с детства бражный запах сохнущего зерна.

9 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней