Корпус чувашского языка

Ыратнине упа ҫухӑрса ячӗ, мана ячӗ те ҫынсем патнелле чупрӗ.

Медведь заревел от боли, оставил меня и кинулся в публику.

Топтыгин аллинче // Куҫма Чулкаҫ. Дуров В.Л. Манӑн кайӑксем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 152 с.

Шыв юхмалли трубаран ҫакланса ларса, Хрюшка виҫӗ хут ҫӳллӗшӗнче ҫухӑрса ҫакӑнса тӑрать.

Зацепившись парашютом за водосточную трубу, Хрюшка визжала изо всех сил.

Хрюшка-парашютист // Куҫма Чулкаҫ. Дуров В.Л. Манӑн кайӑксем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 152 с.

Директор тата хытӑрах ҫухӑрса пӑрахнӑ:

Директор взвизгнул еще громче:

Дуров мучи // Куҫма Чулкаҫ. Дуров В.Л. Манӑн кайӑксем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 152 с.

Консул пӳлӗме янӑратса ҫухӑрса ячӗ:

Консул заорал на всю комнату:

Америка консулӗ // Александр Клементьев. Тихонов Н.С. Пакистан ҫинчен: калавсем; вырӑсларан А. Клементьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 99 с.

Мӑнтӑркка мӑйӗ юнпа тулса хӗрелсе кайрӗ, унӑн пуҫе чӗтреме тытӑнчӗ, вӑл ҫухӑрса кӑшкӑрса ячӗ:

Шея толстяка налилась кровью, голова, похожая на кувалду, затряслась, и он визгливо закричал:

5 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

— Ку вӑл кӗрешӳ мар, пӑтрав! — хыттӑн ҫухӑрса ячӗ мӑнтӑрри Митя тетене хирӗҫ.

— Это не борьба, а смута, — резким голосом отвечал дяде Митяю толстяк.

5 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Хуҫа ҫухӑрса ячӗ, хырӑмне силлентерсе илчӗ:

Мастер заорал, затряс брюхом:

2 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Гладиаторӑн ӑссӑр сӑмахне шари ҫухӑрса янӑ хӗрарӑм сасси пӳлсе лартрӗ.

Пронзительный женский крик внезапно прервал безумную речь гладиатора.

VII сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Сасартӑк «урра!» хытӑрах ҫухӑрса ячӗҫ те, эпӗр пурте малалла чупрӑмӑр.

Вдруг «ура» раздалось громче, и мы сразу двинулись вперед.

Тӑватӑ кун // Ярукка Сантри. Гаршин В.М. Тӑватӑ кун: калав. — Шупашкар: Республикӑри чӑваш кӗнеки кӑларакан уйрӑм, 1924. — 38 с.

Ҫак вӑхӑтра ӗнтӗ петлюровецсем ҫухӑрса яраҫҫӗ: «Хто вы таки?» — унтан ҫийӗнчех: «Да то ж коммунисты!»

И как взревут тут петлюровцы: «Хто вы такие?» И прямо в упор: «Да то ж коммунисты!»

Щорс // Николай Иванов. Тихонов Н.С. Паттӑр партизан: калавсем; вырӑсларан Н. Иванов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 47 с.

Джонни текех чӑтса тӑрайман, вӑл хӑрах аллипе Вильӑна ярса тытать те вара тепӗр ырханкка аллипе ӑна сӑмсинчен ҫапать, ыраттармаллах ҫапнипе Виль ҫари ҫухӑрса ярать.

Джонни выбросил вперед левую руку, обхватил брата за шею и стукнул его кулаком по носу. Кулачок был жалкий и костлявый, но о том, что он бил больно, красноречиво свидетельствовал отчаянный вопль, который за этим последовал.

Джонни хирӗҫни // М. Волков. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 48–72 с.

Амӑшӗ хытӑ ҫухӑрса ун тӗлӗнче вӗҫсе ҫӳреме пуҫларӗ.

Куропатка-мать с громким криком летала вокруг него.

Пурнӑҫа юратни // Николай Степанов. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 5–34 с.

Темӗнле сасӑ ҫухӑрса ячӗ.

Гнусно взвизгнуло какое-то существо.

Вӑрттӑн алӑк хыҫӗнче вӗсем мӗн тупрӗҫ // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Мальвина, хӑранипе ҫухӑрса ярас мар тесе, хӑйне хӑлхинчен чӗпӗтсе пырать.

Мальвина, чтобы не зареветь от страха, щипала себя за уши.

Вӑрттӑн алӑк хыҫӗнче вӗсем мӗн тупрӗҫ // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Карабас Барабас хула пуҫлӑхӗ умне чӗркуҫленсе ларчӗ те, хӑйӗн куҫҫулӗсене сухалӗпе пит-куҫӗ тарӑх шӑлкаласа, ҫапла ҫухӑрса ячӗ:

Карабас Барабас бросился перед начальником на колени и, бородой размазывая слёзы по лицу, завопил:

Карабас Барабас пусма айӗнчи пӳлӗме ҫӗмӗрсе кӗрет // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Хӑйсем каллех уласа ҫухӑрса ячӗҫ, мӗншӗн тесен вӗсен куҫӗ умне пушӑпа тимӗр решетке курӑна пуҫларӗҫ.

Снова тоскливо взвыли, потому что им уже мерещились плётка и железная решётка.

Буратино хӑйӗн пурӑнӑҫӗнче пуҫласа питех те пысӑк хуйхӑна кӗрсе ӳкет, анчах ӗҫ аванах майлашса каять // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Пӗрремӗш йытти пуҫне ҫӗклерӗ те уласа ҫухӑрса ячӗ.

Первый сыщик, подняв морду, издал собачий вопль отчаяния.

Буратино хӑйӗн пурӑнӑҫӗнче пуҫласа питех те пысӑк хуйхӑна кӗрсе ӳкет, анчах ӗҫ аванах майлашса каять // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Буратино турат ҫинче усӑнса тӑчӗ те, Карабас Барабасран мӑшкӑласа ҫухӑрса ячӗ:

Буратино повис на суку и, дразнясь над Карабасом Барабасом, запищал:

Вӑрман хӗрринче питех те хӑрушӑ ҫапӑҫу пулчӗ // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Ҫак сӑмахсене илтсен, синьор Карабас Барабас куҫӗсене сиктерсе кӑларчӗ, сиксе тӑчӗ, сухалӗсемпе ҫыхланса ларчӗ те тӳрех хӑраса ӳкнӗ Дуремар ҫинелле йӑванса кайрӗ, ӑна хӑйӗн хырӑмӗ ҫумне пӑчӑртаса тытрӗ те, вӑкӑр пек ҫухӑрса мӗкӗрсе ячӗ.

При этих словах Карабас Барабас выпучил глаза, вскочил, запутался в бороде, полетел прямо на испуганного Дуремара, прижал его к животу и заревел, как бык:

Пьеро хӑй мулкач ҫине утланса ларса, Ухмахсен Ҫӗршывне мӗнле пырса кӗни ҫинчен каласа кӑтартать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Вӑл пурӑнӑҫран уйрӑлап тесе тӗлӗнмелле сӑмахсемпе ҫухӑрса каланӑ: «Сывӑ пул, Мальвина, сывӑ пул ӗмӗрлӗхех», — тенӗ.

Он пропищал загадочную фразу: «Прощай, Мальвина, прощай навсегда!» — расставаясь с жизнью.

Буратино Ухмахсен Ҫӗршывӗнчен тарать те, инкек-синкек тӗлӗшпе, хӑйӗн юлташне тӗл пулать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.