Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

хыпӑнса (тĕпĕ: хыпӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вася, хыпӑнса ӳксе, ман ҫинелле пӑхрӗ.

Вася вспыхнул и покосился на меня:

Приказ — закон // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

Вӑл, нихӑҫан та ырма-канма пӗлменскер, пур ҫӗрте те хыпӑнса кӑна ҫӳрет, пур ӗҫе те ӗлкӗрме тӑрӑшать, Семен Васильевич боевой операцине тухмасӑр пӗр кун та иртмест.

Человек неугомонный, он хотел всюду поспеть, почти не было дня, чтобы Семён Васильевич не выходил на операцию.

Партизансен крепоҫӗ // Илле Тукташ. Ковпак С.А. Путивльрен Карпата ҫитиччен: повесть. Вырӑсларан И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 128 с.

«Баббит пулмасан, тракторсене те юсаймастпӑр, тракторсем юсавлӑ пулмасан, тырра та вӑхӑтра пуҫтарса кӗртейместпӗр, тесе шутлать вӑл. Тепри коммунальнӑй ҫуртсене юсаттарассишӗн хыпӑнса ҫӳрет. Уншӑн пулсан, баббит хуть пур, хуть ҫук — ним те мар. «Чи кирли халь — ҫурт-йӗр материалӗсем» тесе шутлать вӑл.

 Это, мол, самое узкое место в подготовке тракторного парка, как бы из-за баббита нам не провалиться с уборочной. Другой так был поглощен заготовкой материала для ремонта жилфонда, что, казалось, баббит для него звук пустой.

Спадщан вӑрманӗн хуҫисем // Илле Тукташ. Ковпак С.А. Путивльрен Карпата ҫитиччен: повесть. Вырӑсларан И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 128 с.

Килтисем хыпӑнса ӳкнӗ, шырама тытӑннӑ, ҫапла икӗ кун шыранӑ, виҫҫӗмӗш кунне курах каяҫҫӗ — хӗрача хыр тӑрринче лара парать, шарламасть те.

Дома ее хватились, давай искать — целых два дня искали, а на третий — видят, что сидит она на сосне и не откликается.

III // Николай Григорьев. Мамин-Сибиряк Д.Н. Тӑрантаракан тата ытти калавсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 48 с. — 36–48 с.

Бакена тупрӑмӑр-и? — кӑшкӑрать хыпӑнса ӳкнӗ Костя.

Нашли бакен? — задыхаясь, кричит Костя.

Ҫирӗп пул, Константин! // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Шӑлӗсене ҫыртса, Костя вӗсемпе пӗтӗм вӑйне хурса кӗрешет, анчах вӑйӗсем чакаҫҫӗ, вӑл хыпӑнса ӳкме тытӑнать, хумӗсем вара шултӑралансах пыраҫҫӗ, кӗсменӗсем тата чӑрсӑртараххӑн алӑран вӗҫерӗнме пӑхаҫҫӗ.

Сцепив зубы, Костя борется с ними изо всех сил, но силы слабеют, он начинает задыхаться, а волны становятся крупнее, весла все упрямее рвутся из рук.

Ҫирӗп пул, Константин! // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Миша Цыганенок хӑй пӗччен икӗ ҫыншӑн «пӑшӑрханать» тейӗн: минутсерен вӑлта хуллисене ярса тытать, сиксе тӑрать, пӗр хускалмасӑр ларакан Тимахвин вӑлтине пулӑ туртать пулсан, ӑна тарӑхнӑ пек, ҫиллессӗн пӑшӑлтатса илет, пӗр вӗҫӗмсӗр ӑманне улӑштарать, хӗрсе кайсах нумайччен сурать ӑманӗ ҫине, ҫав тери хыпӑнса ӳксе тӑрмашать — пулӑ лекесси ҫапла тӑрмашнинчен килес пулсан, вӑл ӗнтӗ пӗр кукан туллиех тытма ӗлкӗрнӗ пулӗччӗ.

Миша Цыганенок «переживает» за двоих. Он поминутно хватается за удилища, привскакивает, снова садится, сердито шипит на неподвижного Тимофея, когда у того клюет, то и дело меняет наживку, переставляет удочки, долго и азартно плюет на насаженных червяков и так суетится, что, если бы от этого зависел улов, у него был бы уже полный кукан.

Утрав ҫинче // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Ҫакна йӑлтах курса тӑнипе Костя лӑпланма ҫук салху пулса кайрӗ, вӑл хӑй те йӗрсе ярас патнех ҫитет, анчах ҫак вӑхӑтра ҫӳлте хӑрӑлти хулӑн сасӑпа гудок мӗкӗрсе ярать; Лелька амӑшӗн чӗркуҫҫийӗсем ҫумне лӑпчӑнать, амӑшӗ хыпӑнса ӳкет: вӗсен тухса юлмалла.

От всего этого Косте становится так беспокойно, что впору заплакать самому, но тут наверху опять густо и хрипло ревет гудок; Лелька бросается к маме в колени, мама спохватывается: им пора уходить.

Килтен кайни // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Вӑл вӗсене хыпӑнса ярса тытрӗ те, чӗрӗллех ҫисе ячӗ.

И он съел их с жадностью, запихивая в рот живыми.

Пурнӑҫа юратни // Николай Степанов. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 5–34 с.

Хвеччис, темиҫе минут тӑршшинчех мӗн курнипе, йӑтӑнса-синкерленниле чунӗ-кӗлеткине йӑлт хавшатса чуллантарнӑскер, нимӗн те ӑнланайманнӑн пӗрре Виталий енне, тепре Бонапарт енне, мӑйне пӑра-пӑра, куҫне-пуҫне тӗлсӗрлетрӗ-тӗлсӗрлетрӗ те, тепӗрҫемӗн, сирсе сирӗлми инкек пуҫ тӑрне лашлатмаллипех лашлатнине ӑнлансан, ерӗшки хушӑвне чӗптӗм те хӑлхине чикмесӗр (тӑрана пӗлми карланкӑ!), ҫекӗлти кӗрӗкне вашт! вӗҫертсе, тухтӑр патне килне пӗтсе те хыпӑнса тухса чупрӗ.

Помоги переводом

7 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Асту, сирӗнпе тӑванлашасшӑн хыпӑнса ҫӳретӗп, тет, эп.

Помоги переводом

7 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Вӑл хыпӑнса укрӗ:

В голове у него одна за другой проносились мысли:

33 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Халӗ Боровинӑра пӗр вӑл ҫеҫ нимшӗн те хыпӑнса ӳкмен, хӑраман.

Теперь в Боровине он один ни на что не обращал внимания и ни о чем не тревожился.

III // Л. Борисова. Сенкевич Генрик. Ҫӑкӑр шыраса: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 62 с.

— Мӗнле килсе тухрӑн, Иван, эс кунта? — хыпӑнса ӳкрӗ Терезия.

— Как ты сюда попал, Иван? — спохватилась Терезия.

11 // Василий Алентей. Авдеенко А.С. Тисса хӗрринче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 196 с.

Вӑл тухса тарнӑ тесе шутлама пултараҫҫӗ вӗсем, ӑна ял тӑрӑх шыраҫҫӗ; ҫынсем хыпӑнса ӳкнӗ, тараҫҫӗ, нимӗҫсем вӗсене переҫҫӗ: вӑл тесе шутлаҫҫӗ.

Может, они думают, что он сбежал, и ищут его по деревне; а крестьяне испугались и пустились бежать, а они думают, что это он, и стреляют по ним…

14 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Эпӗ ирӗксӗрех ҫапла ыйтрӑм: эпир, эпӗ тата кил-ҫурт, пӗр-пӗринсӗр ҫавнашкал вӑрах пурӑнма епле пултарнӑ-ха? — вара, хыпӑнса ӳксе, ытти пӳлӗмсем те ҫавсемех-ши тесе пӑхма чупрӑм.

Мне невольно представился вопрос: как могли мы, я и дом, быть так долго друг без друга? — и, торопясь куда-то, я побежал смотреть, всё те же ли другие комнаты?

XXVIII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Хыпӑнса ӳксех тӑрӑшса ӗҫлекен Василий ҫине-ҫинех пӳлӗме чупса кӗрет, пӗрре ӑна, тепре кӑна йӑтса тухать, пире куҫ хӗсет те ҫула иртерех тапранма тӗрлӗ майпа Марья Ивановнӑна ӳкӗтлет.

Василий, в припадке излишнего усердия, беспрестанно вбегает в комнату, выносит то то, то другое, подмигивает нам и всячески упрашивает Марью Ивановну выезжать ранее.

I сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Вӑл пирӗн еннелле ҫаврӑнса пӑхрӗ те, эпир хыпӑнса ӳксе, хатӗрленӗ парнесене ҫурӑм хыҫне пытарнине тата ан асӑрхаччӑр тесе, алӑк патӗнчех чарӑннине курсан, йӑл кулчӗ.

Он обернулся к нам и улыбнулся, заметив, как мы, заторопившись, прятали за спины приготовленные подарки и, стараясь быть незамеченными, остановились у самой двери.

XVI сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Хӑш енче пулмалли пирки Вуксан пӗр вӗҫӗмсӗр те хыпӑнса кайсах шутларӗ.

Так думал взволнованный Вуксан, стараясь определить свое мнение.

3 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

— Ав Вияль кунталла чупать! — хыпӑнса ӳксе кӑшкӑрчӗ Чочой.

— Вон Вияль бежит! — встрепенулся Чочой.

Телейлӗ ҫӗршывра // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней