Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

урайне (тĕпĕ: урай) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Уя тухсан пӑхатӑп — Иван пичче сарай урайне сӑхманне сарнӑ та харлаттарса ыйха илет.

Помоги переводом

Асамат кӗперӗ айӗнчен тухма кайни // Трубина Мархви. Трубина М. Ача чухнехи. Повесть. Калавсем. — Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1981. — 288 с. — 3–192 с.

Хӗвел те пӑхса ячӗ, картиш енчи чӳречерен кӗрсе сак ҫине, урайне хӗвел ҫути ӳкрӗ.

Помоги переводом

Асамат кӗперӗ айӗнчен тухма кайни // Трубина Мархви. Трубина М. Ача чухнехи. Повесть. Калавсем. — Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1981. — 288 с. — 3–192 с.

Шакӑр! турӗҫ ҫӑмартасем, урайне ҫӑт-ҫат! туса ӳкрӗҫ.

Помоги переводом

Инкексем // Трубина Мархви. Трубина М. Ача чухнехи. Повесть. Калавсем. — Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1981. — 288 с. — 3–192 с.

Вӑл урам енчи чӳречерен ярӑмланса кӗрет, урайне, кӑмака сакки пуҫне ҫап-ҫутӑ ӳкет.

Помоги переводом

Эпӗ хама астума пуҫлани // Трубина Мархви. Трубина М. Ача чухнехи. Повесть. Калавсем. — Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1981. — 288 с. — 3–192 с.

Чӳрече куҫӗ чанкӑртатса урайне сапӑнчӗ.

Со звоном выпали оконные стекла, разлетелись по полу.

V // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Алӑк патӗнчи вырӑс ачи, пирӗн мыскараҫӑ, сиксе тӑрса шӑпӑр аврипе хӑлаҫланма пикенет: асри тӑшмана чиксе пӑрахнӑ пекки тӑвать: унтан хӑех тӑшман салтакӗ пулса урайне персе анать, каҫӑхса кайса лӑпланса выртать…

Записной артист, молодой русский, что лежал на нарах возле дверей, вдруг вскочил и, схватив веник наизготовку, словно ружье, стал изображать пораженного штыком француза, то падая навзничь и затихая, то снова поднимаясь…

V // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Эх, сирпӗтет, эх сирпӗтет ҫӳлелле, Ваҫукӑн пӗтӗм питне-куҫне хупларӗ, кӗпине лачкам шыв турӗ, урайне йӗпетрӗ.

Мужчина вымок с головы до ног, намочил пол…

II // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Хӗр тата ытларах астарма шутларӗ пулас арҫынна, ун куҫӗ умӗнчех пӗр хулне кӑларчӗ кӗпи ӑшӗнчен, унтан теприне кӑларчӗ те, кӗпи, ункӑ евӗр, урайне шуса анче.

А девушка тем временем, видимо, решила завести парня на все сто. Вот она оголила одно плечо, затем — другое, и платье вдруг соскользнуло с нее и упало на пол, свернувшись колечком.

II // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Пӑлтӑр урайне те атте ҫавна шута илсе хитре хӑмасем сарнӑ пулнӑ.

Отец в свое время как знал — настелил в сенях хорошие доски.

Виҫӗ тӗрленчӗк // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Эпӗ чылайранпа ҫуллахи ниме кунӗнче пулса иртнӗ ӗҫ-пуҫ пирки сӑмах хускатманнипе Укка ӑна манӑҫа тухрӗ терӗ-ши, калама хӗн, — аттепе ачасем ҫак калаҫу тапраниччен «выляма» пус киле (кӳрше) кайнӑччӗ, — юр ӳкни самай вӑхӑт пулатчӗ ӗнтӗ, тепрер уйӑхран ҫуркунне шӑрши кӗме тытӑнмаллаччӗ; эпӗ ҫӑпата хуҫаттӑм, Укка пир тӗртетчӗ; вӑл, Укка ӗнтӗ, ӑсине шӑкӑрт тутарса урайне ӳкерчӗ те тӳрленсе ларчӗ.

С того летнего дня, когда состоялось ниме, прошло довольно времени — миновала снежная зима, уже пахнет весной; Укка, видимо, решила, что Михабар все забыл и все простил — они мирно, молча занимались каждый своим делом: Михабар плел лапти, Укка ткала холст. Дети с дедушкой ушли к соседям — поиграть с их ребятишками. Вот Укка уронила на пол челнок, выпрямила уставшую спину, потянулась.

Виҫӗ тӗрленчӗк // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Унтан урайне кӗҫҫе сарса выртрӗҫ.

Потом раскинули на полу кошму, Мигулай,

Кӑван хуппи уҫӑлнӑ кун // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Микулай Уккана кравать ҫине йӑтса кайса вырттарасшӑнччӗ, лешӗ ун патне ҫитес чух «унта юрамасть!» тесе кӑшкӑрса сасартӑк урайне шуса анчӗ.

Мигулай уже понес было желанную женщину к кровати, как она с криком «Туда нельзя!» выскользнула из его рук на пол.

Кӑван хуппи уҫӑлнӑ кун // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ҫӗнӗ ҫын пек вӑтанчӑклӑн кулкаласа Укка Микулайсен лаҫӗпе кил картийӗ тӑрӑх ҫӑмӑллӑн утса ҫӳрет — лаҫ урайне шыв сапса уҫӑлтарать, чашӑк-тирӗк ҫуса тухать, яшка ҫакса ярать.

Укка порхала по дому Мигулая как молодуха, смущенно улыбаясь и в то же время действуя свободно и смело. Вот она ловко ополоснула полы в ласе — летней кухне; вот помыла посуду, а вот уже повесила котел для обеденного супа-яшки.

Кӑван хуппи уҫӑлнӑ кун // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ҫав ҫӗре Укка виҫӗ япаларан астуса юлчӗ: йӗкӗт ҫӑварӗнчен тухакан сӑра-эрех шӑршинчен, ачаш ҫӗртине ыраттарса пӗтернинчен, ӳсӗр йӗкӗте хӑй ҫинчен урайне тӗксе антарнинчен.

Эта ночь запомнилась Укке на всю жизнь тремя гадостями: невыносимым запахом пива и водки изо рта жениха, болью от разрыва девственной плевы и тем, как она свалила с себя на пол пьяного парня…

Пулас ниме // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Вӗсен урайне ҫуса парассине, йӗкӗр витрепе шыв кӳрсе килессине, шыв хӗрне анса кӗпе чӳхессине хӗр тахҫанах хӑй ҫине илнӗ.

мыла полы, приносила воду, полоскала на речке белье…

Пулас ниме // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ӗҫленӗ ҫӗртех ҫывӑрса кайса урайне тӑрӑнса аннисене астӑвать Укка, патак та леккеленӗ ӑна, выҫӑ та ларнӑ вӑл.

Помнит Укка, как однажды заснула и свалилась на пол, за что получила от хозяина палкой. Случалось, сидели и голодные.

Пулас ниме // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ӑнсӑртран ура перӗннипех вӑл пӑнкӑлт тӳнсе карӗ те, мӗнле хытса ларнӑ — ҫав халлӗнех, хутланнипех, урайне ӳкрӗ.

Кто-то из двоих задел ее ногой — и она повалилась на пол в той же позе, что и была…

Савтепи // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Ман карчӑк кантур урайне ҫуса тӑрать…

— Моя Фекла в конторе полы моет, авось…

Савтепи // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Пӳртре урайне эптерлесе пӗтерӗпӗр тетӗп-ҫке.

А то мы весь пол в доме вытопчем.

Янтул кам вӑл? // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Янтул Хветле пӳртне чупса кӗчӗ те аллинчи тутӑрпа чӑркенӗ сысна пӗҫҫине сӗтел ҫине хучӗ, кӗсйине кӑмака умне урайне пушатрӗ те, «халь ман вӑхӑт ҫук-ха, каярахпа килӗп» тесе урамалла вирхӗнчӗ, ял вӗҫнелле… васкамасӑр утрӗ.

И он решил перехитрить сторожа. Вихрем ворвался в дом Феклы, выложил на стол свиной огузок, прямо на мол высыпал возле печки картошку из кармана и, бросив на ходу: «Зайду попозже, сейчас терплюсь», так же вихрем вынесся из избы и… неторопливо зашагал по улице в конец деревни.

Выртмара // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней