Корпус чувашского языка

Ван-Бушпа Ван-Ланд пуҫӗсене сӗлтрӗҫ.

Ван Буш и Ван Ланд кивнули.

V. Мул тӑвӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Калаҫу пӗтмӗшӗ мана хамӑн ирӗкӗмре ҫирӗплетрӗ, унсӑрӑн эпӗ вӗсем манпа пуҫӗсене мӗн пырса кӗрет ҫапла хӑтланасса кӗтнӗччӗ е кӗтеттӗмччӗ.

Заключение этой речи восстановило меня в правах, а то я уже начинал думать, что из меня будут, как из глины, лепить, что им вздумается.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Унта санран паттӑртараххисем те пур, анчах вӗсем те пуҫӗсене вута усӑсӑр чикмеҫҫӗ.

Тут похрабрей тебя есть, и те без толку башкой в огонь не лезут.

XIV сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Унтан ӗҫрӗмӗр, татах та ӗҫрӗмӗр, шуррисемпе ҫапӑҫакан хӗрлӗ боецсен сывлӑхӗшӗн те, хамӑра вилӗмлӗ ҫапӑҫӑва кӗртекен хамӑрӑн урхамах пек ут-юлташсемшӗн те, хамӑрӑн хӗҫсемшӗн те, вӗсем пӗр мӑкалмасӑр тӗлех лексе пӗр хӗрхенмесӗрех шуррисен пуҫӗсене касчӑр тесе, тата ытти нумай япаласене те асӑнса ӗҫрӗмӗр ҫав каҫхине.

Потом пили еще, пили за здоровье красных бойцов, которые бьются с белыми, за наших товарищей коней, которые носят нас в смертный бой, за наши шашки, чтобы не тупились, не осекались и беспощадно белые головы рубили, и за многое другое еще в тот вечер пили.

ХII сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Блюм тарӑн шухӑша кайса темиҫе минут тӑчӗ, аттисен курӑнми пуҫӗсене авӑк кулӑпа сӑнать, кантӑк патне пычӗ те шӑрчӑксем чӑрлатнине чылай хушӑ тимлӗн тӑнларӗ.

Блюм постоял несколько минут в глубоком раздумьи, резко улыбаясь невидимым носкам сапог, подошел к окну и долго напряженно слушал стрекотанье цикад.

V. Шӑплӑх // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 383–426 с.

Тӗлӗрекен ҫурма тискер чечексем курӑк хушшинче чӑпарланчӑк; шӑрӑхпа ӗннӗскерсем пуҫӗсене уснӑ.

Полудикие дремлющие цветы пестрели в траве и никли, обожженные зноем.

II. Йывӑҫсем ҫеҫкере // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 383–426 с.

Уҫмасӑрах — кӗленчесен пуҫӗсене пӗр-пӗринпе ҫапа-ҫапа ҫӗмӗрчӗҫ те кашниех сывлӑш ҫавӑрса яричченех ӗҫрӗ.

Не откупоривая, отбив горла бутылок ударами одна о другую, каждый выпил, сколько хватило дыхания.

XV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Вӑл итлесе тӑракан халӑх пуҫӗсене, эрешмен ҫинҫе те ҫӳхе картине карнӑ пекех, ултавлӑ сӑмахсемпе ҫавӑрчӗ.

Тонкой искусной паутиной он оплетал головы слушателей.

II сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

А ку ухмахсем хӑйсемех пуҫӗсене серепене пырса чикеҫҫӗ.

А эти дураки сами башкой лезут…

VI сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Куҫ харшисене пӗркеленӗ, пуҫӗсене уснӑ, — тыткӑна лекни кӑмӑла каймасть мӗн.

Нахмурились, насупились — не нравится в плену.

III сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Атеистсем кунта ҫук, мӗншӗн тесен кунта тӗне кӗменнисен пуҫӗсене тӳрех касаҫҫӗ.

Атеистов нет, так как отказ от веры там наказывается смертной казнью.

Сахара пушхирте чукун ҫул пур: мӗнле пуйӑссем унта ҫӳреҫҫӗ // Вячеслав Шорников. https://chuvash.org/blogs/comments/5983.html

Вӑл тухрӗ те чарӑнчӗ, Зитор вара хирӗҫ тӑнӑ та — ун ҫине пӑхать, хӗрарӑм — Кассан ҫине; ҫапла пӗр минута яхӑн, пуҫӗсене вӑкӑрла усса, вӗсем пӗр-пӗрне тӗсерӗҫ: пӗр кулмасӑр, шӑтарасла.

Она вышла и остановилась, а Зитор, стоя против нее, смотрел на нее, она на него, и так, с минуту, склонив, как быки, головы, смотрели они, не улыбаясь, в упор друг на друга.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 375–381 с.

Пурте унпа килӗшсе пуҫӗсене сӗлтрӗҫ.

Все одобрительно кивнули соглашаясь с ним.

Пире валли те юлӗ-ха // Юрий Ксенофонтов. «Капкӑн», 2011, 16№, 3 с.

Ҫӑмламас хура тӑватӑ кӳлепе пуҫӗсене савӑнӑҫлӑн сӗлте-сӗлте илчӗ.

Четыре мохнатые фигуры радостно закивали.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 326–330 с.

Пуҫӗсене тата-тата перет, пӳрт тӑррисене шӑла-шӑла ывӑтать.

Поотрывает головы, снесет крыши.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 310–317 с.

Пуҫӗсене ҫӗмӗрччӗрех, ку — унӑн юлашки, тӗлӗнтермӗш йӑпанӑвӗ.

Пусть ломают головы — это его последняя, причудливая забава.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 291–297 с.

Малти ретсем ҫийӗнчех хыҫалтиленсе тӑватӑ уран упаленеҫҫӗ, чупакансен кӗлеткисен хушшинче хӑйсен пуҫӗсене страус евӗр пытарма ӑнтӑлаҫҫӗ.

Передние ряды, мгновенно став задними, поползли на карачках, пытаясь, подобно страусам, затолкать свои головы меж туловищами бегущих.

V. «Эпир ку». Арӑсланпа шакалсем. Арӑслансем мӗнрен хӑраҫҫӗ. Вӗҫӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 66–73 с.

Чӳрече умӗнче чечекленекен тӗмсен вӑйлӑ шӑрши моряксен пуҫӗсене чӑннипех ҫавӑрнӑ пулин те — капитан кружка тӗпӗнчи пӑтранчӑк шӗвек юлашкине шӑрласа пӑхать — вӑхӑта сая ямасӑр Скоррее ҫӑлмашкӑн мерӑсем йышӑнмаллине палӑртать.

Как ни был силен аромат цветущих у окна кустарников, буквально круживший головы моряков, капитан, понюхав остаток мутной жидкости, сохранившейся на дне кружки, счел нужным, не теряя времени, принять меры к спасению Скоррея.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 211–227 с.

«Ухмахсем, — шухӑшларӗ хӑй шеллесе, — аннӳпе пиччӳпе пӗрлех мана тапӑннӑ пулсан, ним мар тавӑраттӑрччӗ вӗсен пуҫӗсене ҫинӗ сунарҫа, хӑвӑр та чӗрӗ юлаттӑрччӗ, пӑшала авӑрласа ниепле те ӗлкӗреес ҫукчӗ эпӗ…»

Помоги переводом

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Пӗрисем Никифоровпа килӗшсе пуҫӗсене сулкалаҫҫӗ; теприсем вара аллисене сулкалаҫҫӗ, вӗсем мӗн калани сӑмахӗсене илтмесен те паллӑ; виҫҫӗмӗшӗсем кусене те, лешсене те тӑнлаҫҫӗ, татӑклӑн нимӗн шухӑшлама аптӑраса, ӗнсисене хыҫкалаҫҫӗ.

Помоги переводом

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.