Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

арман сăмах пирĕн базăра пур.
арман (тĕпĕ: арман) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ан тив, арман чулӗ витӗр тухсан ҫӑнӑх пулать.

Перемелется — авось мука будет.

Пӗр киллӗ Овсяников // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 39–58 с.

— Мӗн, вӑл арман хуҫине питӗ килӗшнӗ-им?..

— Что ж, она понравилась мельнику, что ли?..

Ермолайпа арман хуҫи арӑмӗ // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 17–28 с.

«Арина!» тесе кӑшкӑрса ячӗ аякран арман хуҫи.

«Арина!» — закричал издали мельник.

Ермолайпа арман хуҫи арӑмӗ // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 17–28 с.

— Эсӗ арман хуҫине качча тухни нумай пулать-и? — тесе ыйтрӑм эпӗ унран.

— Давно ты замужем за мельником? — спросил я ее наконец.

Ермолайпа арман хуҫи арӑмӗ // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 17–28 с.

Эпӗ лупасайӗнчен тухрӑм; арман хуҫи арӑмӗ катка ҫинчен тӑчӗ те кайма хатӗрленчӗ.

Я вышел из-под навеса; мельничиха поднялась с кадки и хотела уйти.

Ермолайпа арман хуҫи арӑмӗ // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 17–28 с.

Арман хуҫи арӑмӗ татах катка ҫине ларчӗ.

Мельничиха опять присела на кадку.

Ермолайпа арман хуҫи арӑмӗ // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 17–28 с.

Арман хуҫи арӑмӗ тӑчӗ те тӗттӗмлӗхре ҫухалчӗ.

Мельничиха встала и исчезла во мраке.

Ермолайпа арман хуҫи арӑмӗ // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 17–28 с.

Арман хуҫи арӑмӗ нимӗн те чӗнмерӗ, унтан ассӑн сывласа илчӗ.

Мельничиха помолчала, потом вздохнула.

Ермолайпа арман хуҫи арӑмӗ // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 17–28 с.

— Желтухинӑра татах выльӑхсем вилеҫҫӗ, — терӗ арман хуҫи арӑмӗ:

— В Желтухиной опять падеж, — говорила мельничиха:

Ермолайпа арман хуҫи арӑмӗ // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 17–28 с.

Эпӗ пуҫа ҫӗклесе пӑхрӑм: кӑвайт патӗнче, ӳпӗнтерсе лартнӑ катка ҫинче, арман хуҫи арӑмӗ манӑн сунарҫӑпа калаҫса ларать.

Я поднял голову: перед огнем, на опрокинутой кадке, сидела мельничиха и разговаривала с моим охотником.

Ермолайпа арман хуҫи арӑмӗ // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 17–28 с.

Юханшыв ҫинчен тӗтре мӑкӑрланса улӑхать, ҫил таврашӗ нимӗн те ҫук; йӗри-таврах карӑшсем ҫухӑрашаҫҫӗ; арман урапи патӗнчен шыв тумламӗсем сӑрхӑнса ӳкни шӑппӑн илтӗнет.

С реки поднимались пары, ветру не было; кругом кричали коростели; около мельничных колес раздавались слабые звуки: то капли падали с лопат, сочилась вода сквозь засовы плотины.

Ермолайпа арман хуҫи арӑмӗ // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 17–28 с.

Арман хуҫи арӑмӗ пире сӗт, ҫӑмарта, ҫӗрулми, ҫӑкӑр пырса пачӗ.

Мельничиха принесла нам молока, яиц, картофелю, хлеба.

Ермолайпа арман хуҫи арӑмӗ // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 17–28 с.

Арман хуҫи васкасах арӑмне тӑратма кайрӗ; юлашкинчен, мана ҫывӑрма пӳрте чӗнчӗ; анчах эпӗ картишӗнчех ҫӗр каҫма шутларӑм.

Мельник побежал будить жену, предложил мне сам наконец переночевать в избе; но я предпочел остаться на открытом воздухе.

Ермолайпа арман хуҫи арӑмӗ // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 17–28 с.

Арман хуҫи ҫӳллӗ, ҫуллӑ пит-куҫлӑ, вӑкӑрӑнни пек тачка ӗнселлӗ, ҫавра та пысӑк хырӑмлӑ ҫын тухса тӑчӗ.

Появился мельник, человек высокого роста, с жирным лицом, бычачьим затылком, круглым и большим животом.

Ермолайпа арман хуҫи арӑмӗ // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 17–28 с.

«Кунтах ҫӗр каҫатпӑр, — терӗм эпӗ: — тулта ҫӗр ӑшӑ, арман хуҫи укҫалла пире улӑм сарса пама хушать».

«Ночуем здесь, — сказал я, — на дворе ночь теплая; мельник за деньги нам вышлет соломы».

Ермолайпа арман хуҫи арӑмӗ // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 17–28 с.

 — «Пирӗн ахаль те виҫӗм ҫул арман ҫунса кайрӗ: усламҫӑсем кӗрсе выртрӗҫ те, темӗнле вут тивертсе хӑварнӑ пулмалла».

 — «У нас и так в запрошлом году мельница сгорела: прасолы переночевали, да, знать, как-нибудь и подожгли».

Ермолайпа арман хуҫи арӑмӗ // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 17–28 с.

Хӑй раснах уйрӑм положенире пулнӑ, чӑннипе никама пӑхӑнса пурӑнман пирки, Хорь манпа нумай япаласем ҫинчен калаҫрӗ; тепринчен вӑл сӑмахсене рычагпа та хирсе кӑлараймӑн, ҫынсем каланӑ пек, арман чулӗпе те авӑртса кӑлараймӑн.

Благодаря исключительности своего положенья, своей фактической независимости, Хорь говорил со мной о многом, чего из другого рычагом не выворотишь, как выражаются мужики, жерновом не вымелешь.

Хорьпе Калиныч // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 3–16 с.

Эпӗ суха тумасан, ҫӑлтан шыв турттармасан, уй-хире шӑвармасан, йӗтем ҫинче тырпул ҫапмасан, хулана урапапа тырпул турттармасан, арман урапине ҫавӑрса ҫӑнӑх тумасан, эсӗ кӑна мар, санӑн ырӑ юланутҫӑ-бадшах та выҫӑ вилнӗ пулӗччӗ.

Если бы я не пахал, не таскал воду из колодца, не поливал полей, не молотил урожая на току, не отвозил в город повозки с зерном, не вращал мельничных колес и не молол зерна, так не только ты, но и твой благородный всадник-бадшах померли бы с голода.

Лашапа вӑкӑр ҫинчен // Макар Хури. Инди юмахӗсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 102 с.

Пӗр талӑкран хутӑрсене кӑмакаран кӑларнӑ, каткана тултарса ҫума ҫырма хӗррине, арман пӗвине турттарса кайнӑ.

Через сутки нитки вынимали из печи, складывали в кадку и ехали на водоем.

Сӳс-кантӑр, ҫип ҫинчен // Валентина Минеева. Минеева В.А. Чӑвашсен эрешлӗ пир-авӑрӗ: кӗнеке-альбом. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2008. — 182 с.

Анчах, сэр, сирӗн мӑй ҫинче, вилнӗ ҫынсем арман чулӗ пек ҫакӑнса тӑраҫҫӗ.

Но мертвецы, сэр, висят у вас на шее, как мельничные жернова…

ХХХIII сыпӑк // Никита Волков. Стиветсон, Р.Л. Мул утравӗ: роман / вырӑсларан Н.Волков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 168 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней