Поиск
Шырав ĕçĕ:
Уйрӑм пурӑннӑ чухне миҫе ҫул хушши ҫумӑрсем вӑхӑтра пулмарӗҫ, кӑҫал тӑкрӗ, чӗресрен янӑ пек!Сколько годов при единоличной жизни не было дождей вовремя, а ныне лило, как на пропасть!
I сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.
Хуа Да-ма, ку хӗрарӑм ытлашши куляннипе ухмаха ере пуҫларӗ пулӗ тесе, чӑтаймарӗ, сиксе тӑчӗ те утма ҫул урлӑ каҫрӗ.
IV // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 23–36 стр.
Ку вилтӑприпе Сяошуань тӑпри юнашарах, вӗсене утма ҫул кӑна уйӑрса тӑрать.Эта могила была почти рядом с могилой молодого Хуа, их разделяла только тропинка.
IV // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 23–36 стр.
Кунта кӗске ҫул шыракансем такӑрлатнӑ утма ҫул авкаланса выртать.Здесь вилась тропинка, протоптанная теми, кто выбирал кратчайший путь.
IV // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 23–36 стр.
Хыҫалта, ҫул хӗресленнӗ тӗлте, чӗрпӗкленсе пӗтнӗ хӑма ҫинче ылтӑнласа ҫырнӑ тӑватӑ иероглиф тӗксӗммӗн курӑнать.А позади пего, на облупленной вывеске, висевшей на перекрестке, сияли позолотой иероглифы.
I // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 23–36 стр.
Кӗҫех хӗвел те тухрӗ, ун умӗнче килех илсе ҫитерекен аслӑ ҫул ҫуталса выртать.Взошло солнце и осветило перед стариком широкую дорогу, которая вела прямо к его дому.
I // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 23–36 стр.
Шӑп та лӑп ҫул хӗресленнӗ тӗлте вӗсем ҫур ҫаврашкан майлашса тӑчӗҫ.На площади, у самого перекрестка, все остановились и выстроились полукругом.
I // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 23–36 стр.
Умра ҫул хӗресленнӗ вырӑн курӑнать.Он внимательно следил за дорогой и вдруг заметил перекресток.
I // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 23–36 стр.
Тӳпе ҫуталма тытӑннӑ май ҫул та лайӑхрах палӑра пуҫлать.
I // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 23–36 стр.
Каҫ сӗмлӗхӗнче тусан тӗслӗ ҫул кӑшт палӑрать.Только отчетливо выделялась в темноте пепельно-белая полоска мостовой.
I // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 23–36 стр.
Ман хыҫра тӑватӑ пин ҫул хушши ҫын какайне ҫинӗ вӑхӑт.
XII // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 8–23 стр.
Хам тӑватӑ пин ҫул хушши ҫын ҫисе пурӑнакансем хушшинче чылайранпа пурӑннине паян тин ӑнланса илтӗм.Только сегодня я понял, что живу в мире, где на протяжении четырех тысяч лет едят людей.
XII // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 8–23 стр.
Ман пиччерен темиҫе ҫул кӗҫӗнрех хӑй, вӑл та вӗсен урапи ҫинчех пуласса пӗрре те кӗтменччӗ.Он гораздо моложе брата, и я никак не ожидал, что он тоже в их шайке.
VIII // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 8–23 стр.
— Кӑҫал выҫлӑх ҫул мар, мӗншӗн ҫимелле ҫын-на? — хуравларӗ вӑл, малтанхи пекех кулкаласа.Он, по-прежнему улыбаясь, ответил: — Нынче не голодный год, зачем же есть людей?
VIII // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 8–23 стр.
«Мӗн туса кӳрентертӗм пулӗ Чжао Гуй-вэне, мӗн туса кӳрентертӗм пулӗ иртен-ҫӳренсене? — тесе шутлатӑп хам. — Ҫирӗм ҫул каялла «Ватлӑх» господинӑн приходпа расход кӗнекине таптаса тӑкнӑшӑнах ҫапла-ши?»
II // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 8–23 стр.
Ҫул ҫинче тӗл пулакансем те хӑйсене ҫавнашкалах тыткалаҫҫӗ.И все, кого только я встречал по дороге, вели себя подобным образом.
II // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 8–23 стр.
Ҫак вӑтӑр ҫул хушши тӗттӗмлӗхре иртнине эпӗ тин кӑна ӑнлантӑм.Только сейчас я понял, что эти тридцать лет были покрыты мраком.
I // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 8–23 стр.
Вӑтӑр ҫул ытла курманччӗ ӗнтӗ эпӗ ӑна, паян вара ӑна курсанах шухӑш-кӑмӑл калама ҫук лайӑхланса кайрӗ.Тридцать с лишним лет я не видел ее, и сегодня, когда я ее увидел, настроение необычайно поднялось.
I // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 8–23 стр.
Эпир уйрӑлнӑранпа темиҫе ҫул та иртрӗ ӗнтӗ, пирӗн хушӑмӑрти ҫыхӑну та майӗпенех ҫухалса пычӗ.С тех пор как мы расстались, прошло много лет, и связь между нами мало-помалу прекратилась.
Ухмаха ернӗ ҫын ҫырса пынисем // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 8–23 стр.
Нумай ҫул каярах ашшӗ вилнине, хӑйӑр ҫинче выртаканскер, хӑвӑрттӑн пӑсӑлма пуҫланине аса илнӗ вара патша.
XII сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 85–143 с.