Корпус чувашского языка

Вара Ваҫук та ҫӑкӑрне шывра тытса тӑрса ислетрӗ те ҫӗре лаша сӑмси умне хучӗ.

Тогда мальчик тоже размочил хлеб и положил его под самые ноздри лошади.

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Пӗчӗккӗскер, хӑйне мӑн ҫын вырӑнне хурса виҫӗ ҫул аслӑ Ваҫука хӑйӗн хӳтлӗхне илнӗ вӑл: ӑна аллинчен тытса вырӑнтан вырӑна куҫара-куҫара лартнӑ, ҫӑварне ҫырла хыптарнӑ, ҫӳҫне тураса якатнӑ.

Маленькая, щупленькая, она, несмотря на то, что была младше Вазюка на три года, сразу стала его покровительницей и обращалась с ним, как с малышом: возьмет за руку и ведет за собой, а то сорвет ягодку и положит ему в рот или примется ласково расчесывать ему волосы,

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ну, эппин, касамата тытса хупнине тӗрӗсех калать-ха.

Ну… то, что отца в каземат посадили, правда.

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Килсе тытса кайччӑр-и?

— Чтобы меня схватили, да?

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Шӑкӑр-шакӑрах тытса хупмарӗҫ-ха эппин, эпӗ камне пӗлмеҫҫӗ тет вӑл.

Если его не схватили и не посадили сразу, значит, не догадываются, кто он есть.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Неушлӗ тытса каясси патнех ҫитсе тухӗ ӗҫ-пуҫ тесе йӗри-тавра пӑхкаласа илет таркӑн.

«Неужели загребут?» — думает беглец и оглядывает все вокруг.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Хыпса ҫӑтӗччӗ, ҫисе ярӗччӗ… тем туса хурӗччӗ ҫакӑнта хутлӑнсӑ лӑрна хитре хӗре Янтул — ӑнланмалла мар чӑрмав тытса тӑрать ӑна.

Он готов схватить, обнять ее, крепко прижать к себе, но что-то его останавливало.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Сӑмси айне ҫеҫ вӑрттӑн тытса пӑхрӗ.

И лишь в очередной раз утер покрасневший нос…

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Кӑптӑрмӑш старик ӗнтӗ — пысӑк кил-йыша тытса тӑрать.

Вот взять хотя бы этого дряхлого старика Элендея: как ему удается держать в руках такую большую семью?

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Тытса хутлатса лартсан хӑвна?

А ну как тебя возьмут да посадят?

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Хӑнана Киремет варне ӑсатнӑччӗ ҫеҫ вӑл, кӗҫех хам та ҫитӗп тенӗччӗ, ӑна ял старасти тытса чарчӗ.

Тогда он выпроводил гостью в Киреметев овраг со словами, мол, скоро и сам туда подойду, но тут его перехватил сельский староста.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Тата ытти йӑласене ҫирӗп тытса пымалла.

Соблюдать обычаи предков.

Тӗмерккепе Утлас // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Те минтерне тӳрлетме пӗшкӗннӗччӗ Тӗмеркке хӗр ҫине, те хӑйне тытса чараймарӗ вӑл — вӗсен тутисем сасартӑк пӗрлешрӗҫ.

Тимеркке склонился над девушкой, чтобы поправить подушку, и не сдержался — припал губами к губам Эрнеслу.

Тӗмерккепе Утлас // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Тытса пӑрахни иртсе кайсан лайӑхах вӑл.

Пройдет приступ — она станет сама собой.

Тӗмерккепе Утлас // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Тытса пӑрахсан пырса ан ҫулӑх.

А уж как приступ случится — близко не подходи.

Тӗмерккепе Утлас // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Кив йӑласене унччен те тытса пынӑ-ха Тӗмеркке, ҫынсенчен юлман.

Тимеркке и раньше почитал старинные обряды, не отставал от односельчан.

Тӗмерккепе Утлас // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Хӑйне темиҫе хут улталасан ҫеҫ ӑна тытса вӗтме пултарать.

Хотя был не раз ими обманут. В то же время он мог вспылить и накостылять любому, кто попадется под руку.

Тӗмерккепе Утлас // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Хӑть те паянах качча тытса пар ӑна.

Одним словом, не девка — картинка, хоть сегодня женись.

Таркӑн // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Янтул кӑшт ҫеҫ ун хӗрринчен тытса ӗлкӗреймерӗ.

На берег которой Яндул едва не выбрался.

Ҫил-тӑманлӑ каҫ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Те вилекен ҫынни пӗр-пӗр тухатмӑш пулнӑ ӗнтӗ, шӑтӑк тавра карта тытса ҫавӑрнӑ пулсан та кашни ҫулах вӑл хӑй ҫинчен аса илтерсе тӑрать: парне ыйтать.

То ли погибший был из колдунов, то ли еще что, но яма напоминает о себе каждый год, хоть ее и обнесли крепкой изгородью, — требует жертву.

Ҫил-тӑманлӑ каҫ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.