Корпус чувашского языка

Унччен мана унта пӑхӑртан тунӑ ҫынсем пурӑннӑн, вӗсене пӗтӗмпех виҫкӗтеслӗхсенчен тунӑн, вӗсем циркульсем пек утнӑн тата типпӗн янӑранӑн туйӑнатчӗ.

До этого я представлял её населённой медными людьми, они сложены из треугольников, двигаются, как циркули, и уничтожающе, великопостно звонят.

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

— Эс куна пӗтӗмпех ху шухӑшласа кӑларнӑ, — лӑпкӑн каласа хучӗ Ромаҫ.

— Ты сам выдумал всё это, — спокойно заметил Ромась.

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

— Урӑх каламалли те ҫук ӗнтӗ, пӗтӗмпех каларӑм.

— Да уж и нечего, всё сказал.

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

Пӳрт алӑкӗнчен пӗтӗмпех хура тум тӑхӑннӑ карчӑк тухрӗ те, хапха еннелле ҫаврӑнса тӑрса ҫирӗппӗн: — Вилсе выртасчӗ сирӗн! — терӗ.

Из ворот избы вышла старуха, вся в чёрном, и, оборотясь к воротам, сказала крепко: — Издохнуть бы вам!

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

Эх, ватӑ эпӗ, кая юлтӑм, часах акӑ пӗтӗмпех суккӑр пулатӑп — хурлӑх вӑл, тӑванӑм!

Эх, стар я, опоздал, скоро совсем слеп стану — горе, брат!

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

Эпӗ хисепленӗ ҫынсем, эпӗ ӗненнӗ ҫынсем — ялан тӗлӗнмелле пӗччен, ют, тата халӑхӑн пысӑк пайӗ хушшинче, кӑткӑсем пек тӑрмашса пурӑнӑҫ купине купалама таса мар та чее майсемпе тӑрӑшакансем хушшинче яланах ытлашши шутланакан ҫынсем пулнӑ; вӑл пурӑнӑҫ мана пӗтӗмпех ухмахла, вӗлерсе пӑрахмалла кичем пек туйӑнатчӗ.

Те же, кого я уважал, кому верил, — странно одиноки, чужды и — лишние среди большинства, в грязненькой и хитрой работе муравьёв, кропотливо строящих кучу жизни; эта жизнь казалась мне насквозь глупой, убийственно скучной.

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

— Ме, пӗтӗмпех ил!

— На, бери всё!

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

— Эсир фарисейсем ҫинчен вульгарно шухӑшлатӑр пулас, анчах вӑл киревсӗр ҫеҫ мар, пӗтӗмпех йӑнӑш… — терӗ вӑл.

— Вы, очевидно, придерживаетесь вульгарного мнения о фарисеях, оно же суть не токмо грубо, но и насквозь ошибочно…

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

Ну, мӗнле сан шутпа, унта пӗтӗмпех тӗрӗс-и?

Ну, как, по-твоему, всё верно там?

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

Вӑт сирӗн ҫинчен пӗтӗмпех пӗлет.

Он — всё знает про вас.

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

— Ҫакӑ пӗтӗмпех чӑнласа тӑвакан ӗҫ мар вӑл.

— Несерьёзно всё.

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

Вӑл часах Яковпа ҫывӑххӑнах туслашрӗ те, темле пӗтӗмпех вӗреме, пӑлханма тытӑнчӗ, чирлӗ куҫӗсене тек-текех пӳрнисемпе шӑлкаларӗ.

Он быстро и дружески сошёлся с Яковом и весь как-то закипел, заволновался, то и дело отирая пальцами больные глаза.

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

Кусене — шухӑшласа кӑларнӑ, пӗтӗмпех шухӑшласа кӑларнӑ, пӗтӗм пурӑнӑҫа шухӑшласа кӑларнӑ, анчах та — мана улталаймӑн!

Это — выдумано, всё выдумано, вся жизнь выдумана, однако — меня не обманешь!

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

Кунта пӗтӗмпех вӑрттӑн пулни мана кӑмӑллӑн хумхатать; вӑрттӑнлӑх поэзийӗ — чи ҫӳлте тӑракан поэзи вӑл.

Таинственность обстановки приятно волнует меня; поэзия тайны — высшая поэзия.

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

Унтан, чашӑкри чее туртса пӗтӗмпех сыпса ярса, тепӗр хут каласа хурать:

И, выхлебнув с блюдца чай, смачно повторяет:

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

Ӑна тӗлӗксем, ҫӗр айне пытарнӑ пуянлӑхсем тата ҫаврака та пуклак кӑна хӗр пӗтӗмпех ҫавӑрса илнӗччӗ.

Сны, мечты о кладах и круглая, коротенькая девица совершенно поглощали его.

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

Влаҫа пӗтӗмпех ҫавӑрса илсен, — вӑл государствӑна тытса тӑма килӗшет, тесе шухӑшлӑр-и?

Захватив власть окончательно, — думаете, согласится он на государство?

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

Ку шухӑш мана пӗтӗмпех тӗлӗнтерсе ячӗ.

Эта мысль окончательно поразила меня.

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

Пӗтӗмпех.

Помоги переводом

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

Ман умри диван тӗлӗнчи стена ҫине пӗтӗмпех фотографисем ҫыпӑҫтарса тултарнӑ иккен, вӗсен хушшинче шурӑ лента чечекӗсемпе илемлетнӗ ылтӑн венок тӗксӗммӗн ҫуталса тӑрать, лента вӗҫне ылтӑн саспаллисемпе: «Нимӗнпе танлаштарма ҫук Джильдӑна», тесе пичетленӗ.

Стена предо мною, над диваном была сплошь покрыта фотографиями, среди них тускло светился золотой венок в белых бантах ленты, на конце ее золотыми буквами было напечатано: «Несравненной Джильде».

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.