Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

курсан (тĕпĕ: кур) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пылак ҫиме юратакан упана хӑмла ҫырли аврисем хушшинче курсан, ӑна пӑхса киленеймӗн.

медведь — лакомка, с ним не диво повстречаться в густом малиннике.

Ҫӗпӗрте // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Анчах хӑйсенчен аслӑрах Маньӑпа Тасьӑна курсан, Зоя пахчана тухма та, шӑнкӑртатса юхакан тарӑн мар шыв хӗррине кайма та пултаратчӗ.

А вот с девочками постарше — Маней и Тасей — она уходила далеко, на огороды и на речку, мелкую, но веселую.

Шӑллӗпе аппӑшӗ // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Эпӗ ача чухнех, урамра пӗр-пӗр ыйткаласа ҫӳрекен ҫынна курсан — вӑл вӑхӑтра ыйткалакансем питӗ нумайччӗ — чӗнсе кӗртет те ӗҫтерет-ҫитерет, юлашкинчен пӗр-пӗр кивӗ тум-тир парса ярать.

Бывало, еще в дни моего детства увидит странника — в ту пору много ходило бездомных людей, непременно зазовет, напоит, накормит, даст какую-нибудь старую одежду.

Кукамӑшӗ // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Пире курсан, вӑл татах макӑрма хӑтланса пӑхрӗ.

Увидев нас, он снова попробовал покричать.

Ывӑл // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Ҫурчӗ ҫуннине курсан, ним тӑвайман енне хаяррӑн кӑшкӑрса ячӗ.

От бессилия и горя он дико закричал и заплакал.

ХХХIII. Ашшӗн каламан сӑмахӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Анчах вут явӑнса ҫуннине курсан, кунта пушар иккенне ӑнланчӗ.

Но увидев огонь, понял, что тут пожар.

ХХХIII. Ашшӗн каламан сӑмахӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Каҫхи ҫынсене курсан, вӑл хӑех малтан сывлӑх сунчӗ.

Увидев поздних гостей, он первым поздоровался с ними.

XXXII. Кӗтмен тӗлпулу // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫук, чӗнме кирлӗ мар, кирлех пулсан, вут ҫуннине курсан, вӑл хӑех килет…

Нет, звать не надо, он сам придет, как увидит костер.

XXX. Ҫураҫу // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Хуҫана курсан, тӑрса ларчӗ, куҫне аллипе шӑлчӗ, пӑхкаларӗ — лашисем пурте кунтах иккен.

Наконец он признал хозяина, судорожно протер глаза и огляделся по сторонам — лошади, слава богу, все были на месте.

XXX. Ҫураҫу // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Арҫынни, калам сана, Шерккейӗм, сан пекех платна кӑна ҫын та, курсан ҫеҫ савӑнмалла ӗнтӗ.

Мужика, скажу тебе, Шерккей, эдакого плотного, как ты, да пригожего, что впору влюбиться.

XXVIII. Таптанми йӗр // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тупата, хам ун чухлӗ ҫӑкӑр пӗҫерсе кӑларнине, курсан та, тӗлӗкре кӑна куратӑп ҫав.

Хлебы такие я только во сне и видела, наяву сроду столько не пекла.

XXVIII. Таптанми йӗр // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Кантюк ун чух ҫамрӑкрах-ха, вилӗ ашшӗ тӑрса ларнине курсан, масар тавра виҫ хут чавтарса ҫаврӑнчӗ-ҫке, амитке!..

Кандюк тогда был еще молод и вот, как увидел своего отца сидящим в гробу, так вокруг кладбища трижды без памяти и обежал!

XXVII. Шӑпа // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫаксене курсан, Тухтарӑн хӑйӗн те ҫиесси килсе кайрӗ.

Увидев еду, Тухтар почувствовал голод.

XXVII. Шӑпа // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Селиме! — хаяррӑн кӑшкӑрса ячӗ Шерккей, вӗсен хӑрушӑ ҫӗклемне курсан.

— Селиме!.. — отчаянно закричал Шерккей, разглядев жуткую ношу.

XXVI. Пӳкле вилӗм // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Ку мӗн, юнпа варланса пӗтнӗ-и? — ыйтрӗ вӑл, Селимен шурӑхнӑ пичӗ юнланнине курсан.

— Батюшки, да у нее никак кровь на лице-то? — снова заохала старушка, увидев на бледном лице Селиме засохшие пятна крови.

XXIV. Ашшӗпе хӗрӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Упӑшки ҫапла хӑтланнине курсан, вӑл пӗр тапхӑр тӗлӗнсе тӑчӗ.

Увидев, чем занимается муж, она на некоторое время онемела от изумления.

XXIII. Тавӑру черечӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Кил хуҫи картишӗнче ҫӳренине курсан, Шерпике каялла-каялла чакрӗ.

Увидев хозяина, прохаживающегося по двору, Шербиге отступила было назад.

XXIII. Тавӑру черечӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Эпе, анне, эпӗ, — пӗтсе кайнӑ амӑшне курсан, Ильясӑн ик куҫӗнчен куҫҫуль сӑрхӑна пуҫларӗ.

— Я, мама, я… — Теперь слезы неудержимо покатились из глаз Ильяса.

XXII. Амӑшӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тухтар таврӑннине курсан, Несихва ун патне пычӗ.

Увидев Тухтара, Несихва подошла к нему.

XX. Чӗре ҫунтармӑш кунсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тухтар сӳре ҫӗкленӗччӗ, хӗре курсан, хӑй ҫӗклемӗнчен вӑтанчӗ, темле чун сиссе илейми хӑват ӑна пӗр саманта пӑшӑрхантарчӗ, унтан йӑвашшӑн ӑшӑтнӑ пек пулчӗ.

Тухтар стоял уже со взваленной на плечи бороной и, увидев девушку, смутился своей ноши, но вскоре это чувство заглушило другое, неуловимое душой и мозгом, но доброе и теплое.

XIII. Тимӗр хӗрсе шӑранать // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней