Поиск

Шырав ĕçĕ:

Уйӑх сăмах пирĕн базăра пур.

Уйӑх (тĕпĕ: уйӑх) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Уйӑх ҫутинче аллине кукӑр туя тытнӑ курпун старик курӑнса каять.
Месяц освещает согбенную фигуру старика, опирающегося на суковатую палку.

35 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Уйӑх ҫути ӳкнипе ҫул таҫта ҫитиех курӑнса выртать.
Освещенная светом месяца, она далеко видна.

Ҫӳхе уйӑх хӑйӗн ҫивӗч хӗррисемпе тӗттӗм тӳпене касса кӗчӗ те утар тӗлӗнче чарӑнса тӑчӗ.
Тонкий месяц острыми краями врезался в темную глубину неба и остановился над пасекой.

Уйӑх пӗлӗт айне кӗрсе пытанчӗ.
Луна спряталась за тучу.

31 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Акӑ, уйӑх та хӑпарчӗ.
Всходила луна.

Уйӑх хӑпарман-ха, анчах та вӑрманта тӗттӗм ӗнтӗ.
Луна еще не всходила, но в лесу уже залегла ночь.

Уйӑх иртрӗ.
Прошел месяц.

Иккӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Нумайччен тӑраҫҫӗ Генкӑпа Гнедой ҫутӑ уйӑх ҫутинче, анчах ӑҫталла ҫул тытмаллине пӗлмеҫҫӗ.
Долго стоят конь и всадник, облитые светом месяца, не знают, куда повернуть.

24 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Ҫӳлтен уйӑх ҫутатать, Гнедойӑн янӑравлӑ чӗрнисем ҫул ҫинче чанклаттарса пыраҫҫӗ.
Осветит месяц темную холеную шерсть коня, застучат по камням его звонкие копыта.

Хулана ҫавӑрса илес тӗлӗшӗпе вӗсем лӑпах вуннӑмӗш уйӑх ӗҫленӗ.
Она шла уже десятый месяц.

Виҫҫӗмӗш бастион // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 95–110 с.

Уйӑх ҫути ӳкнӗ тирексем яла хуралласа тӑнӑн туйӑнаҫҫӗ…
Освещенные месяцем тополя как будто охраняли село…

17 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Пушанса юлнӑ ял ҫинче уйӑх ҫутатса ячӗ, тӳпе сасартӑк пӗлӗтсенчен тасалчӗ.
Над пустым селом гулял месяц — небо вдруг очистилось.

Сасартӑк шупка уйӑх ҫутинче кирпӗч ҫуртсем, тӗреклӗ хӳме тата питӗрнӗ алӑк курӑнса кайрӗҫ.
Внезапно мягкий свет месяца осветил кирпичные здания, крепкий забор и запертые ворота.

14 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Пӗлӗт хыҫӗнчен кӑшт уйӑх хӗрри курӑнчӗ те Матвеичӑн кӗске кастарнӑ ҫӳҫне, пысӑк сӑмсине, ҫӑра куҫхаршийӗсене тата аялалла усӑнса тӑракан хура уссине ҫутатрӗ.
Из-за облака показался краешек луны и осветил коротко остриженную голову Матвеича с крупным носом, густыми бровями и опущенными книзу черными усами.

13 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Тӗксӗм уйӑх ҫывӑракан лагерь ҫине шупка сутӑ тӑкать.
Мутный свет луны освещает спящий лагерь.

12 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Тӗмӗсемпе йывӑҫсем ҫине ӳкекен уйӑх ҫути пӗрмаях улшӑнса тӑрать: яштака чӑрӑшсен вуллисене пӗрре ҫывӑхах илсе килет, тепре аяккалла илсе каять, пӗрре тӗмӗсем хыҫӗпе шуса иртет, тепре йывӑҫсене пӑч тӗттӗмре хӑварса, пионерсен пурҫӑн ялавне тата Лёньӑна ура тупанӗнчен пуҫласа пуҫ тӳпине ҫитичченех ҫутата-ҫутата илет.
Ее неверный свет, падающий на траву, кусты и деревья, неожиданно менял их очертания: то он отдалял, то приближал стройные стволы сосен, то скользил за кустами, то с головы до ног освещал Леню и шелковое пионерское знамя, оставляя в полной тьме деревья.

10 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Уйӑх пӗрре пӗлӗт айне кӗрсе каять, тепре каллех сиксе тухать.
Луна то и дело скрывалась за тучами.

— Суятӑн, эпӗ ун чухне ҫуралайман-ха, эсӗ манран икӗ уйӑх аслӑрах!
— Врешь, я тогда еще не родился — ты меня на два месяца старше!

9 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Сцена ҫинче хура вӑрман та ӳссе ларӗ, ҫырма та кӗрлесе юхӗ, хӗвел те тухӗ, ҫутӑ уйӑх та…
На сцене и темный бор вырастет, и река побежит, и солнце взойдет, и ясный месяц засветит.

6 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Каҫхи уйӑх, юриех ӳкерсе лартнӑ пекех, чиркӳ хӗресӗ ҫумӗнче ҫакланса ларнӑ.
Месяц, как нарисованный, зацепился за крест колокольни.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Фиш Г.С. Кимас-кӳлли ялӗ парӑнни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 140 с.

Страницы:

Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Сайт:

Статистика