Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

мӑйӑр сăмах пирĕн базăра пур.
мӑйӑр (тĕпĕ: мӑйӑр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хӗп-хӗрлӗ, шултра, мӑйӑр пек…

Сладкие, крупные, точно орешки…

ХII // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Шӑнса ларнипе мӑйӑр пек шакӑртатакан пельменьсем, суханпа, пӑрӑҫпа хатерленӗскерсем, инҫе ҫулта уҫӑ сывлӑшпа тӑраниччен сывланӑ хыҫҫӑн, питҫӑмартисене сивӗпе хӗретнӗ хыҫҫӑн ай-ай тутлӑ пулмалла!

Вкусны мороженые, стукающие в мешке, как орехи, пельмени, с луком и перцем, особенно в дальней дороге, когда надышишься досыта чистейшим воздухом, нажжёт щёки колючий мороз!

Ирӗке! // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Укҫук пӗр ҫур минут пек Поликей ҫине, Кулине ҫине, ҫивитти айӗнчен пуҫсене кӑларнӑ ачасем ҫине пӑхса илчӗ, кӑмака патӗнче йӑваланса выртакан мӑйӑр курланкине илсе Анюк ҫинелле ывӑтрӗ те «халех пымалла», тесе пӳлӗмрен ҫавраҫил пек тухса вӗҫрӗ.

С полминуты Аксютка посмотрела на Поликея, на Акулину, на детей, которые высунулись из-под одеяла, схватила скорлупу ореха, валявшуюся на печи, бросила в Анютку и, проговорив еще раз «сею минутою притить», как вихрь вылетела из комнаты, и маятники с обычною быстротой замотались поперек линии ее бега.

III // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.

«Мӗн чухлӗ груша унта, каштан, тӗрлӗ ҫырла, тӗрлӗ йышши мӑйӑр тата!

Сколько там груш, каштанов, кислиц, орехов разного сорта!

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Мӑйӑр сачӗ урлӑ чупса иртсе ҫул ҫине тухрӑм.

Бегом миновав ореховый сад, я очутился на горной гужевой дороге.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Мӑйӑр сачӗсем патӗнче ял та пулмалла ӗнтӗ.

Вблизи сада должно было находиться селение.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Эпӗ мӑйӑр татса тултартӑм, шӗкӗлчесе чул катӑкӗпе ватса ҫирӗм.

Я нарвал орехов, легко отделил их от верхней кожуры, наколол камнем.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Сукмак мана часах мӑйӑр садне илсе тухрӗ.

Вскоре тропинка привела меня в старый ореховый сад.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Ял пур енчен те ҫирӗп мӑйӑр евӗр дзотсемпе, ҫӗр айне чавса ларнӑ танксемпе хупӑрланса тӑнӑ.

Деревня была крепким орехом, окружена дзотами, закопанными в землю танками.

Эпос хывӑнни // Георгий Ефимов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 75–96 с.

Матвее вӑл ҫамрӑк та пултаруллӑ болгарин Никола аллине пачӗ, Илюшкӑна вара ҫарапакартанах тӳрех хӑйӗн «Коля Руднев» киммин кайри пуҫне, тап-таса хырса ҫунӑ мӑйӑр пек сарӑ урайне, вырнаҫтарчӗ.

Он сдал Матвея молодому, удачливому болгарину Николе, а Илюшку бросил голым пузом на выскобленную, желтую, как орех, корму своей лодки «Коля Руднев».

Пӗрремӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

«Академикӑн» волошски мӑйӑр пекех тӗксӗмленнӗ сӑн-пичӗ ҫуталчӗ.

И потемневшее, как волошский орех, лицо академика прояснилось.

XIII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Унта ҫӑмӑл задачӑсем нумай, эпӗ вӗсене мӑйӑр шӗкӗлченӗ пекех шӗкӗлчерӗм, анчах пуҫа ҫӗмӗрмелли задачӑсем те тӗл пулкаларӗҫ.

Там было много простых задач, и я щелкал их, как будто семечки, но попадались и такие, над которыми приходилось ломать голову.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

— Пӗр арҫын ача тата пӗр хӗрача вӑрманта мӑйӑр татнӑ…

— Один мальчик и одна девочка рвали в лесу орехи…

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

— Итле-ха, — тетӗп, — питӗ кӑткӑс задача: арҫын ачапа хӗрача 120 мӑйӑр татнӑ.

— Слушай, — говорю, — вот какая задача мудреная: мальчик и девочка сорвали 120 орехов.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

— Итле-ха, Костя, — тетӗп, — арҫын ачапа хӗрача вӑрманта мӑйӑр татнӑ, пурӗ 120 штук татнӑ, арҫын ачан хӗрачаран икӗ хут ытларах пулнӑ.

— Слушай, — говорю, — Костя, мальчик и девочка рвали в лесу орехи, нарвали 120 штук, мальчик взял себе вдвое больше, чем девочка.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

Ку вӑл хӗрачан 40 мӑйӑр пулнӑ, арҫын ачан икӗ пай, апла пулсан, 40-е 2 ҫине хутламалла та, 80 пулать!

Это у девочки было 40 орехов, а у мальчика две части, значит, 40 помножить на 2, будет 80!

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

Халӗ ӗнтӗ мӗнпур 120 мӑйӑр вӗсен виҫӗ кӗсйинче: арҫын ачан икӗ кӗсйинче, хӗрачан пӗр кӗсйинче, мӗн пурӗ виҫӗ кӗсьере.

Все 120 орехов теперь лежали у них в трех карманах: в двух карманах у мальчика и в одном кармане у девочки, а всего, значит, в трех.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

Ачасен пуҫӗсем тӑрринчи мӑйӑрсене резинкӑпа шӑлса тасатрӑм та, вӗсене эпӗ мӑйӑр тултарнипе мӑкӑрӑлса тухса тӑракан кӗсьесем ӳкерсе патӑм.

Я стер орехи у детей над головами и нарисовал им карманы, оттопыренные, будто в них лежали орехи.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

Вара эпӗ ҫапла шутлама пуҫларӑм: тен, хӗрача пӗр кӗсьеллӗ пулнӑшӑн мӑйӑр сахалтарах татнӑ пулӗ.

Тогда я стал думать, что, может быть, девочка нарвала орехов меньше потому, что у нее был только один карман.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

Малтан эпӗ арҫын ача мӗншӗн икӗ хут ытларах мӑйӑр татни ҫинчен шухӑшларӑм, кайран эпӗ тавҫӑрса илтӗм: арҫын ачи йывӑҫ ҫине улӑхса кайнӑ пулӗ, хӗрачи вара аялта татнӑ ӗнтӗ, ҫавӑнпа та унӑн сахалтарах пулнӑ.

Сначала я думал, почему мальчик нарвал вдвое больше, а потом догадался, что мальчик, наверно, на дерево влез, а девочка снизу рвала, вот у нее и получилось меньше.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней