Поиск

Шырав ĕçĕ:

вӑрттӑнлӑх сăмах пирĕн базăра пур.

вӑрттӑнлӑх (тĕпĕ: вӑрттӑнлӑх) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Мартӑн улттӑмӗшӗнче Вӑрттӑнлӑх амӑшне яланхинчен нумайрах, ачисем гимназие кайичченех, ҫывӑрттарчӗ.
6 марта Секрет заставил маму спать дольше обычного, чтобы дети ушли в гимназию до того, как она проснется.

Вӑрттӑнлӑх // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Инкеке ҫӗнтерчӗҫ, тӳрлетнӗ хыҫҫӑн Вӑрттӑнлӑх тата та хитререх пулчӗ.
Беда была ликвидирована, а Секрет после поправки стал еще красивее.

Чаплӑ кун ҫитес умӗн Вӑрттӑнлӑх иккӗмӗш хутран аяла анма хатӗрленчӗ, вара ашшӗпе амӑшӗ пӗлӗшсем патне кайрӗҫ.
Накануне торжественного дня Секрет должен был спуститься с антресолей вниз, и мама с папой ушли к знакомым.

Ашшӗ хӑй кабинетӗнче хӑлхине хупласа ларса ӗҫлерӗ, вӑл та ҫӗвӗ машини сассипе пӗр пӳрт шавласа Вӑрттӑнлӑх тем ҫӗленине илтес мар терӗ.
Папа сидел у себя в кабинете и, заткнув уши, работал, чтобы не слышать, как Секрет прошивает стуком швейной машинки весь дом.

— Аннеҫӗм, пирӗн Вӑрттӑнлӑх пур.
— Мамочка, а у нас есть секрет.

Маняшӑна шанма пулать — вӑл иккӗре ҫеҫ, Митя вара, улттӑра пулсассӑн та, Вӑрттӑнлӑх ҫинчен амӑшне пӗлтермелле мар тесе ыттисемпе килӗшмерӗ.
На Маняшу можно было положиться — ей два года, а Мите хоть и шесть, но он никак не может смириться с тем, что о Секрете не должна знать мама.

Столовӑйӗнче ачасем пӗр минутлӑха та пулин ашшӗ-амӑшӗсӗр юлсассӑнах, вӗсене Вӑрттӑнлӑх асамлӑн тем пӑшӑлтатма тытӑнать.
Стоило детям в столовой хоть на минуту остаться без родителей, Секрет соединял их головы и начинал таинственно шептать.

Февраль вӗҫӗнче Ульяновсен ҫуртне Вӑрттӑнлӑх пырса вырнаҫрӗ.
В конце февраля в доме на антресолях поселялся Секрет.

Ҫӗрӗпех ҫапла ларса вӑрттӑнлӑх пирки шухӑшлатӑп.
Буду сидеть всю ночь и думать о тайне.

Ҫӗнӗ ҫурт // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

— Кунта темле вӑрттӑнлӑх пур, — пӑшӑлтатрӗ Халл капитан, ун куҫӗнчен ҫак кӗске сценӑн пӗр пайӗ те сиксе юлмарӗ.
— Здесь кроется какая-то тайна, — прошептал капитан Халл, от глаз которого не ускользнула ни одна подробность этой краткой сцены.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Мӑй ҫыххи ҫине ҫырнӑ «С» тата «В» саспаллисем йыттӑн унчченхи пурнӑҫӗ ҫинчен тӗшмӗртмелли пӗртен-пӗр паллӑ — пуре те ҫакӑ ҫеҫ, — ун ҫӗнӗ хуҫишӗн пӗлме май ҫук вӑрттӑнлӑх пулса юлнӑ.
Две буквы, «С» и «В», выгравированные на ошейнике, — вот все, что связывало собаку с ее прошлым, оставшимся для нового хозяина неразрешимой загадкой.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

«Кунта темӗнле вӑрттӑнлӑх пур.
«Тут какая-то тайна.

38 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Унӑн хӑйӗн те вӑрттӑнлӑх пур…
У него тоже была своя тайна…

29 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Манӑн пӗр вӑрттӑнлӑх пур, анчах ӑна эпӗ сана та пӗлтерме пултараймастӑп!
А у меня такая тайна, которую я даже тебе сказать не могу!

Сӑмах ҫарти вӑрттӑнлӑх ҫине куҫсан, Щорс ӑна хӑвӑртрах урӑх ҫӗрелле пӑрса янӑ.
Когда речь заходила о том, что Щорс считал военной тайной, он переводил разговор на другую тему.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Николай Степанов. Герасимов, Е. Щорс: [тулли мар вӑтам шкулсем валли] / Е. Герасимов, М. Эрлих; Н. Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 208 с.

Вӑрттӑнлӑх ҫук, анчах ҫав тери выляс килет ӑна.
Нехитро, но как увлекательно!

Каҫxине // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Кӗске самант хушши вӑл, чӑнах та, ҫав вӑрттӑнлӑх ытамӗнче пӗр хӑй кӑна пулчӗ…
И он был с этою тайной наедине несколько кратких мгновений…

II // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

Лешӗ, ку таранчченхи, хӑй ҫине сасартӑках аннӑ вӑрттӑнлӑх айне пулчӗ те ҫухалчӗ.
А тот, прежний, исчез, окруженный внезапно опустившеюся на него тайной.

— Эсӗ тем каласан та, кунта темӗнле вӑрттӑнлӑх пурах.
— Как хочешь, в этом есть какая-то тайна.

IX // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

Ача вунсаккӑра ҫитсен тин ашшӗпе амӑшӗ ӑна ҫав вӑрттӑнлӑх ҫинчен пӗлтереҫҫӗ.
Только когда ему минуло восемнадцать лет, родители открыли ему, какой ужасный подарок получил он от судьбы.

Ылтӑн пуҫ мимиллӗ ҫын // Александр Артемьев. Тӑван Атӑл. 1960, 3№ — 71–72 с.

Страницы:

Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Сайт:

Статистика