Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ачашласа (тĕпĕ: ачашла) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Катя аппа Митьӑна хулпуҫҫинчен ачашласа илчӗ:

Тетя Катя ласково погладила Митю по плечу:

17 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

— Лайӑхах мар пуль апла, — терӗ Генка, лашине хӑй аллипе ачашласа илчӗ те сасартӑк йӑл кулчӗ:

— То, мабуть, плохо, — равнодушно сказал Генка, погладил лошадь и вдруг весело улыбнулся:

5 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Анчах эп халӗ ӑна вӑрҫмарӑм, ачашласа илтӗм те хыҫҫӑн утрӑм.

Но я не рассердился, погладил ее и пошел следом.

Тайгари каҫ // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 16–22 с.

Анчах та ашшӗ ӗмӗтленнӗ ача пуличчен амӑшӗн куҫ хупмасӑр миҫе ҫӗр ирттермелле-ши, ӑна юратса та ачашласа мӗн чухлӗ пӑхмалла-ши!

Сколько бессонных ночей проведет мать, сколько заботы, ласки и любви потребует младенец, пока не станет таким, каким виделся молодому отцу!

Ача ҫурални // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Тухтар ӑна ачашласа илчӗ.

Тухтар тоже обнимал и ласкал четвероногого друга.

XII. Ятлӑ йыхравҫӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Полевод Сергее пуҫӗнчен ачашласа илчӗ те: — Нимех те мар, ларса пытӑр, пирӗн унта ачасем хурал тӑраҫҫӗ — кичем пулмасть, — терӗ.

Полевод погладил Сережу по голове: — А ничего, пускай едет, там у нас ребятишки дежурят — не заскучает.

6 // Михаил Рубцов. Павленко П.А. Ҫеҫенхир хӗвелӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96 с.

Шофёрсем пурте палланӑскерсем; вӗсем ӑна, хӑйсемпе пӗрле инҫе ҫула пынӑшӑн мухтаса, ачашласа илчӗҫ, унта, хӑйсем каякан ҫеҫенхирти колхозсенче, кӑҫалхи тырпул тунсӑхласа ларма памастех, тесе ӗнентерчӗҫ.

Водители все были знакомые; они ласково окликали его, хваля за то, что он едет с ними в дальний рейс, и уверяли, что там, в степных колхозах, куда они направляются, нынешний урожай скучать не даст.

1 // Михаил Рубцов. Павленко П.А. Ҫеҫенхир хӗвелӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96 с.

Ун умне пыраттӑм та пуҫӗнчен ачашласа лӑпкӑн ыйтаттӑм:

Я подходила, гладила ее по волосам, спрашивала тихо:

Ашшӗсӗр // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

— Тухтар, чим-ха, лӑплан, Тухтар, — терӗ ӑна Несихва, ҫывӑх тӑванне йӑпатнӑ пек ачашласа.

— Тухтар, успокойся, сынок, не плачь, — приговаривала Несихва, продолжая обнимать парня как самого близкого родственника.

XX. Чӗре ҫунтармӑш кунсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Епле эс куҫран ҫын пекех пӑхатӑн, — Селиме хӑй патне пынӑ йытта ҫурӑмӗнчен ачашласа лӑпкарӗ.

Ишь, как смотрит, глаза умные, совсем человеческие, — Селиме погладила щенка по спинке.

XVII. Тунсӑхланӑ ҫуртра // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тухтар ӑна ачашласа мӑйӗнчен аллипе лӑпкарӗ.

Тухтар, успокаивая ее, ласкал за шею, гладил по крупу.

IX. Ятлӑ ҫынсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Йӑмӑкне пуҫӗнчен ачашласа пит ҫӑмартинчен чуптуса илнӗ хыҫҫӑн Миша урама тухрӗ.

Погладив по голове сестренку и неловко чмокнув ее в щеку, Мишка вышел.

6. Ҫӗнӗ кун // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

Дели хӑй патне пынӑ слон ҫурисене хобочӗпе ачашласа илчӗ, унӑн пӗчӗк ырӑ куҫӗсем кӑмӑллӑн, савӑнӑҫлӑн йӑлтӑртатса пӑхма пуҫларӗҫ.

Дели погладила хоботом подошедших к ней слонят, и её маленькие добрые глаза засветились лаской и радостью.

Кӳрши хӑй кӑмӑлне улӑштарать // Феодосия Ишетер. Баруздин С. А. Равипе Шаши: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 44 с.

Анчах ҫав ӑсатма килекен Вьетнам ҫынни слон ҫинче ахальтен лармасть-мӗн: вӑл Бак Запа мӑйӗнчен ыталаса илчӗ те ӑна аллипе ачашласа шӑлса: — Уруна ҫӗкле-ха! — теме пуҫларӗ.

Но не зря на спине слона сидел вьетнамец-сопровождающий: он обнял шею Бак Запа и, ласково гладя его, стал упрашивать поднять ногу.

Пассажирсене ҫырана антараҫҫӗ // Феодосия Ишетер. Баруздин С. А. Равипе Шаши: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 44 с.

Амӑшӗ те чӗнмерӗ, вӑл хӑйӗн малтанхи ҫапӑҫурах ҫирӗп тӑрайман ывӑлне тахҫанччен ачашласа ларчӗ.

Мать тоже замолчала и только продолжала ласкать своего не устоявшего в первом бою сына.

Элекҫӗ // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Зина ачашласа калать, ыйтнӑ пек.

Зина говорит ласково, мягко, — просит.

Ӑнӑҫсӑр кун // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Анчах усадьбӑн яланхилле ырӑ та кичем тӗттӗмлӗхре, темӗнле тӗтреллӗ, ачашласа ыйӑха яракан, чуна лӑплантаракан шухӑшсем ҫуратса, ватӑ садӑн пӑшӑлти ҫепӗҫлӗхӗпе ҫеҫ шавласа тӑнӑ.

Но знакомая добрая и скучная тьма усадьбы шумела только ласковым шепотом старого сада, навевая смутную, баюкающую, успокоительную думу.

I // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

Макҫӑм вара хӗрачан аллине хӑйӗн аллинчен вӗҫертмесӗр ывӑҫ тупанӗпе ачашласа кулса ячӗ.

И Максим рассмеялся, поглаживая ее руку, которую держал в своей.

VI // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

Ҫав хушӑра маркитанка куштӑрканӑ аллипе кӑкӑр ӗмекен ачине, пуҫран шӑла-шӑла, ачашласа ларчӗ.

А маркитантка тем временем ласково гладила шершавой ладонью головку младенца.

Пӗрремӗш кӗнеке // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Ҫакӑн чухне вӑл пӗр-пӗр маттур вӗренекен ачана хулпуҫҫийӗнчен ачашласа ҫапла каланӑ:

Тогда он, похлопывая по плечу какого-нибудь отличника, говорил:

5 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней