Поиск

Шырав ĕçĕ:

кӑшкӑрчӗ (тĕпĕ: кӑшкӑр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

— Эсӗ мӗн ҫинчен шухӑшларӑн-ха? — кӑшкӑрчӗ Белкин.
— А что же ты думал? — крикнул Белкин.

33 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

— Мана сӑмах парӑр-ха! — кӑшкӑрчӗ ачасенчен та хӑшӗ.
— Прошу слова! — крикнул кто-то из ребят.

— Эпӗ хуратман! — пӗтӗм вӑйпа кӑшкӑрчӗ Ваҫҫук.
— Я не зачеркивал! — с силой выкрикнул Васек.

— Акӑ! — тесе кӑшкӑрчӗ вӑл, унтан вара тӗрӗллӗ салфетка илчӗ.
— Вот! — с торжеством сказал он, вынимая оттуда вышитую салфеточку.

31 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

— Эпӗ ҫынсен ӗҫне мар, хам ӗҫе хутшӑнатӑп! — кӑшкӑрчӗ Ваҫҫук, пуҫне тӳп-тӳрӗ тытса.
— Я в свое дело лезу! — сказал Васек, закидывая вверх голову.

30 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Лашана куҫран ҫапатӑр! — лаша умне тӑрса, ӑна хӳтӗлесе кӑшкӑрчӗ Ваҫҫук.
По глазам бьете! — загораживая собой лошадь, кричал Васек.

— Пичче, пулӑшсам лашуна, ҫунана хыҫалтан тӗксе пыр! — тесе кӑшкӑрчӗ вӑл лав хуҫине.
— Дяденька, помоги ей, подтолкни сзади! — крикнул он возчику.

— Кам хуратнӑ-ха — эсӗ ху мар-и? — тесе кӑшкӑрчӗ ачасенчен тахӑшӗ, унтан шӑпланчӗ.
— А кто же — ты? — крикнул кто-то из ребят и осекся.

27 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Вӑл пирӗн ҫын! — кӑшкӑрчӗ Надя Глушкова.
Она наша! — крикнула Надя Глушкова.

— Кам «вӑл»? — ҫиленсе кӑшкӑрчӗ ун ҫине Одинцов.
— Кто «он»? — сердито прикрикнул на нее Одинцов.

— Прис! — ҫиленсе кӑшкӑрчӗ вӑл, унтан вара амӑшӗ хӑраса пӑхнине курчӗ те тарӑхнӑ сасӑпа: — Мӗншӗн сырӑнаҫҫӗ? Киле килме те ҫук! — терӗ.
— Брысь! — сердито крикнул он и, заметив взгляд матери, с раздражением сказал: — И чего лезут! Домой прийти нельзя!

21 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Сурас килет ман сан ҫине! — кӑшкӑрчӗ Саша хӑйне тытнӑ Одинцовӑн хулпуҫҫийӗ урлӑ.
Я плевать на тебя хочу! — кричал через плечо Одинцова Саша.

19 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

— Чарӑнӑр! — урса кайнӑ пек кӑшкӑрчӗ Ваҫҫук, унтан вара Саша енне ҫаврӑнса тӑчӗ те:
— Молчите! — с бешенством крикнул Васек и обернулся к Саше:

— Дисциплина! — тесе кӑшкӑрчӗ ачасенчен тахӑшӗ.
— Дисциплина! — крикнул кто-то из ребят.

Эпӗ халех килетӗп! — тесе кӑшкӑрчӗ Саша чупса кайнӑ вӑхӑтра.
Я сейчас! — крикнул Саша, убегая.

— А, килчӗ хайхи шкул ачи, — кӑшкӑрчӗ бухгалтер Николай Семёнович хӑйӗн пӳлӗмӗнчен.
— А, школьница наша пришла! — закричал из своей комнаты бухгалтер Николай Семенович.

18 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Сонечка, эпир кая юлма пултаратпӑр! — тесе кӑшкӑрчӗ вӑл, чӳрече патне чупса пырса.
Сонечка, ведь мы же опоздаем! — подбегая к окну, закричал он.

Пӑшӑрханса кӑшкӑрчӗ Русаков.
Тревожно выкрикнул Русаков.

17 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

«Сашенька, ҫак мӑшкӑлтӑк шыва кайса тӑк-ха!» — тесе кӑшкӑрчӗ те хӗрарӑм, васкаса кӗрсе кайрӗ.
Женщина, крикнув: «Сашенька, вынеси помои!» — поспешно ушла.

16 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

— Ухмах! — кӑшкӑрчӗ ӑна Саша, хӑйӗн пӗчӗк йӑмӑкӗн йӗпе питне шӑлса.
— Дурак! — вытирая носовым платком мокрые щеки сестренки, крикнул ему Саша.

Страницы:

Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Сайт:

Статистика