Корпус чувашского языка

«Иртнӗ ӗнтӗ манӑн сиксе ӳкессисем», — тесе старик шлепкине хывса хучӗ, куҫ айӗпе Яка Иллене сӑнаса пӑхрӗ.

— Да нет, куда мне: прошло мое время, — старик стянул с головы войлочную шляпу, исподлобья взглянул на купающегося хозяина.

Яка Илле мунча кӗрет // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Кайран тӗл пулнисем, кайран калаҫнисем, вӑл таврӑннӑранпа ялта пулса иртнӗ ӗҫсем пӗр аса илнипе кӑна кӑмӑла пӑсаҫҫӗ.

Все, что было потом — встречи, разговоры, — почему-то сразу портит настроение.

Хӗр кӑмӑлӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Иртнӗ вырсарни кун Каҫҫан хӗрӗпе пасара кайнине курнӑччӗ пӗрре…»

Правда, в прошлое воскресенье видала его с дочкой Касьяна, на базар шли…

Ультӳҫ инке // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Кун-ҫулсем иртнӗ май Ультӳҫ инке хӑйне ялта ют ҫын пек, хиртек пек туйма пуҫланӑ.

Тетушка Ульдусь замкнулась и чувствовала себя в родной деревне пришлой чужачкой.

Ультӳҫ инке // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

«Иртнӗ кӗркунне унта Паҫапа Шахрун акатчӗҫ».

— Прошлой осенью там Шахрун с Пазей сеяли…

Ӗҫ ҫинче // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Каласа параканни (халӗ вӑл хӗрӗхрен иртнӗ) ҫак тӗлте пӗр япалана ӑнланмасть.

Одного до сего дня не поймет тот мальчишка, хотя ему уже сейчас за сорок.

Шахрун // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Вӑтӑртан иртнӗ ҫын, ҫӳллӗ кӗлеткеллӗ те сарлака хул-ҫурӑмлӑскер, вӑл курпунне кӑларса та пуҫне чиксе ҫӳренӗ.

Высокий, широкоплечий, всегда с опушенной головой, он не по возрасту — ему чуть перевалило за тридцать — был сутул.

Шахрун // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Пӗрене купи вӗҫепе иртнӗ чухне Ивук вӗрлӗк ҫине пырса кӗрсе кӑптӑр-каптӑр такӑнать те, тем шыранӑ пек, ҫӗрелле пӗшкӗнет.

Дойдя до бревен, Ивук запнулся в темноте и чуть не полетел кувырком, но удержался, сделал вид, что нагнулся нарочно — ищет что-то на земле.

Ҫӗрлехи ӗҫ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

— Пирӗн иртнӗ ӗнтӗ…»

— У нас уж все в прошлом…

Каҫҫан пичче // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ухтиван иртнӗ кунсене аса илет.

Ухтивану вспоминаются недавние события.

Купӑс калакан // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

«Иртнӗ эрнере кӑна тӳлесе татрӑм, хоспотин».

— Надысь только уплатил, хаспадин.

Кантуртисем // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Иртнӗ каҫ пӗр пӗрчӗ те куҫ хупман.

Я, поверишь, тогда ночью глаз не сомкнул.

Утарта // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ура ҫинче тӑнӑ чухнехипе ларнӑ хушӑра мӗн пулса иртнӗ, ӑна Михапар пӗлмест.

Что произошло между тем, как он стоял и сел, Мигабар не знает.

Серепе // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Михапар хӗрӗхсенчен ҫеҫ иртнӗ пулас-ха, ҫӳллӗ, сарлака хул-ҫурӑмлӑ та тӑрӑхларах питлӗ.

Мигабар, вероятно, старше сорока лет, высокий, широкого телосложеня, с продолговатым лицом.

Турӑпа ҫӳреме тухни // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Сайра пӗрре ҫех тахҫан иртнӗ ӗҫе аса илсе вӑл пӳрт тулли хӑна-вӗрле умӗнче шӑллӗне хӑраткаласа пӑхнӑ:

Правда, в иной час, вспомнив былое, он пытался взбунтоваться, хотелось ему попугать братца в присутствии целой избы гостей.

Микки // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Иртнӗ ӗмӗрӗн варри тӗлнелле Шурча таврашӗнче вӑрман нумай пулнӑ теҫҫӗ.

Итак, в середине прошлого столетия вокруг Акрамова шумели густые леса.

Шурча пупӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Аслӑ уйсем урлӑ та ай иртнӗ чух Тусем пӳлеҫ пирӗн те ҫулсене.

Степные наши ровные дороги Вдруг преградила горная гряда…

Ҫӗр вӑрлани // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Чӑлах Эрнюк ашшӗн, ҫӗртен иртнӗ Сатайӑн, хӑлхи те илтмест, куҫӗ те курмасть, хӑй те ҫӗрӗк тунката пек кӑна ӗнтӗ, тӗкӗннипех саланса каймалла, ҫапах вӑл та Ухтиван еннелле ҫаврӑннӑ.

Даже глухой и слепой, как пень, отец Эрнюка, древний старец Садай, которому перевалило за сто, невидяще уставился на Ухтивана.

Паллӑ мар инкек // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Хуллен, асӑрханса пускалаканскер, чӑх ҫынсем тӗлӗнчен иртнӗ чухне ҫеҫ васкаса шӑк-шӑк-шӑк-шӑк чупать.

Тихо, неспешно ступая, курица бежит быстро и щебечет только тогда, когда проходит мимо людей.

Ирхи калаҫу // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Иртнӗ каҫ та чӑлӑм куҫ хупман.

Прошлую ночь вот глаз не сомкнул.

Мултиер // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.