Корпус чувашского языка

Уйӑх пӗр ансӑр вырӑна ҫеҫ чӑлт ҫутатса тӑрать.

Луна освещает только узкую полоску земли.

ХLIV сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Уҫӑ алӑк витӗр ҫап-ҫутӑ уйӑх ҫути ӳксе, хӳшӗ ӑшне ҫутатать.

В открытые двери проникает яркий свет луны и освещает хижину.

ХLIV сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Уйӑх ҫути ҫап ҫутӑ.

Ярко светит луна.

ХLIV сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Уйӑх шуралса киле пуҫланӑ, сывлӑм ӳкнӗ, тул ҫутӑлса килнӗ, Жилин вӑрман хӗррине тухайман-ха.

Уж стал месяц бледнеть, роса пала, близко к свету, а Жилин до края леса не дошел.

6 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Жилин вӑрман патне ҫывӑхарса пынӑ; уйӑх ту хыҫӗнчен тухнӑ та, кӑнтӑрлахи пек ҫап-ҫута пулса кайнӑ.

Стал подходить к лесу, выбрался месяц из-за гор, — бело, светло совсем, как днем.

6 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вӑл васканӑ, уйӑх тата хӑвӑртрах хӑпарнӑ; сылтӑм енчи ту ҫуталса кайнӑ.

Он спешит, а месяц еще скорее выбирается; уж и направо засветились макушки.

6 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Жилин лаппа кайнӑ; пынӑ майпа хӑй каллӗ-маллӗ пӑхкаласа пынӑ: уйӑх курӑнайман-ха.

Пошел лощиной, идет, сам поглядывает: не видать еще месяца.

6 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Уйӑх хӑпариччен вӑрмана ҫитесчӗ, тесе пынӑ вӑл.

Только бы до лесу дойти прежде, чем месяц совсем выйдет.

6 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Жилин сӑхсӑхса илнӗ те, каска ҫӑри ан шӑлтартаттӑр тесе, аллипе тытса ҫулпа кайнӑ; хӑй урине аран сӗтӗркелесе пынӑ; пӗрмай уйӑх хӗрелсе хӑпарнӑ еннелле пӑхкаласа пынӑ.

Перекрестился Жилин, подхватил рукой замок на колодке, чтобы не бренчал, пошел по дороге, — ногу волочит, а сам все на зарево поглядывает, где месяц встает.

6 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

«Уйӑх хӑпариччен лапран тухса вӑрман патне ҫитес пулать», — тесе шухӑшланӑ вӑл.

«Ну, — думает, — до месяца надо лощину пройти, до лесу добраться».

6 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Жилин, йӗри-тавра пӑхнӑ та сулахайра сӑрт хыҫӗнчен пӗлӗт хӗрелсе уйӑх хӑпарнине курнӑ.

Оглянулся Жилин, видит — налево за горой зарево красное загорелось, месяц встает.

6 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ҫӑлтӑрсем курӑннӑ, уйӑх хӑпарайман-ха.

Звезды видны, а месяц еще не всходил.

6 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ҫӗр теттӗм пулнӑ; пӗлӗт ҫинче ҫӑлтӑрсем йӑлтӑртатса тӑнӑ, ту тӗлӗнче ҫӗнӗ уйӑх хӗрелсе ураланса тухнӑ, лапсенче тӗтре сӗт пек шуралса тӑнӑ.

Темно; звезды высоко стоят на небе; над горой молодой месяц закраснелся, кверху рожками заходит; в лощинах туман, как молоко, белеется.

5 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ҫӗнӗ уйӑх пуҫланнӑ анчах, ҫӗрсем теттӗм пулнӑ.

Месяц только народился, ночи еще темные были.

4 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ҫӗрсем тӗттӗм пулнӑ, уйӑх пӗтнӗ вӑхӑт пулнӑ.

Ночи были темные — ущерб месяца.

4 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ҫапла Жилин пӗр уйӑх пурӑннӑ.

Прожил так Жилин месяц.

4 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ҫапла Жилин юлташӗпе пӗрле пӗр уйӑх пурӑннӑ.

Жил так Жилин с товарищем месяц целый.

3 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Уҫланкӑна ҫурри таран ҫеҫ уйӑх ҫути ӳкнӗ.

Она была освещена луной только наполовину.

XXXVI сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Калас пулать, ҫурти вӑл кирлӗ те пулман — уйӑх ҫути пӳлӗме лайӑх ҫутатса тӑнӑ.

Свеча, впрочем, и не была нужна — лучи лунного света достаточно хорошо освещали комнату.

XXXIV сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Уйӑх ҫуттинче вӑл мустангер пиҫиххийӗ ҫумӗнче Кольтӑн ултӑ зарядлӑ револьверне курнӑ, — ҫавӑн пирки мар-ши хӑяйман вӑл?

Не оттого ли, что при свете луны он заметил, как блестел за поясом мустангера шестизарядный револьвер Кольта?

ХХХIII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.