Поиск

Шырав ĕçĕ:

Хӑрушӑ сăмах пирĕн базăра пур.

Хӑрушӑ (тĕпĕ: хӑрушӑ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Пӗр самант чӗнмесӗр ларнӑ хыҫҫӑн вӑл ҫак хӑрушӑ каҫ мӗн пулса иртни ҫинчен пӗтӗмӗшпех каласа пачӗ.
После минутного молчания он рассказал все, что случилось этой страшной ночью.

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Ҫав хӑрушӑ ҫулсенче вӑл Уралти инҫетри ялта, юрпа витӗннӗ пӳрт урайӗнче ларса, кубиксенчен «Тӑван ҫӗршыв» тесе ҫырнӑ, анчах вӑл «паттӑр ӗҫ» текен сӑмаха ӑнланма та пултарайман-ха ун чухне.
В те суровые годы в далекой деревушке на Урале, сидя на полу в заснеженной избе, он складывал из кубиков слово «Родина»… но слова «подвиг» он еще не знал.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Сак хӑрушӑ саманта Гасанов яланлӑхах астуса юлчӗ…
Гасанов навсегда запомнил эту страшную минуту…

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Сасартӑк пурте сӳнсе ларнӑн туйӑнчӗ, ун умне каллех шавласа тӑракан хура шывлӑ тинӗс тухса тӑчӗ, ҫакӑ ӑна пӗтӗмпех хӑйне канӑҫ паман хӑрушӑ каҫа аса илтерчӗ…
Вдруг все погасло, и вновь перед ним — черное кипящее море в ту беспокойную и страшную ночь…

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Пурте тӗтӗмпе чыхӑнаҫҫӗ, анчах вӗсем ҫак хӑрушӑ вырӑна пӑрахса хӑварма пултараймаҫҫӗ…
Они задыхались, но не могли оставить это страшное место…

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

«Капла хӑрушӑ, — шутларӗ инженер, — анчах мӗнле ҫӑлӑнӑҫ шыраса тупмалла-ха?..»
«Это опасно, — думал инженер, — но где же выход?..»

Ку вӑл питех те хӑрушӑ, Мариам!..
Это страшно, Мариам!..

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Ӑна хӑрушӑ туйӑнма пуҫларӗ.
Ей стало страшно.

Ҫакӑ уншӑн ӑнланмалла мар, хӑрушӑ…
Это непонятно, страшно…

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Нимӗн те хӑрушӑ мар ӑна!
И ничего ему не страшно!

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

«Ой, хӑрушӑ чул сӑртсем…»
«О скалы грозные…»

Хӑнӑхас пулать… комсомолецсемшӗн «хӑрушӑ» сӑмах пулма пултарни ҫинчен шутлама та ан пикенччӗр вӗсем!..
Привыкать надо… и пусть они не думают, что для комсомольцев может даже существовать слово «страх»!..

«Сывлӑш ҫитми пулчӗ!» вӗлтлетсе илчӗ пуҫра хӑрушӑ шухӑш.
«Уже не хватает воздуха!» мелькнула страшная мысль.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

«Хӑрушӑ пулсан, кантраран турт», аса илчӗ вӑл ирӗксӗрех Нури каланӑ сӑмахсене.
«Дергай веревку, если страшно», невольно вспомнил он слова Нури.

Хӑрушӑ пулса кайрӗ, анчах ҫӑлӑнӑҫ кантра Синицкие тытса тӑрать-ха, вӑл ӑна путма памасть.
Стало страшно, но спасительная веревка удерживала Синицкого и не давала тонуть.

Мӗншӗн-ха ӑна хӑрушӑ пулма пултарӗ?
Почему ему должно быть страшно?

— Хӑрушӑ пулсан — кантраран турт, — сиввӗн асӑрхаттарчӗ ӑна Нури.
— Страшно будет — дергай веревку, — хмуро заметил Нури.

— Эпӗ пурне те ӑнланатӑп, анчах Гасанов коммуниста шанатӑп: унӑн та хӑрушӑ та йывӑр задани пурнӑҫламалла пулать.
— Я все понимаю, но верю в коммуниста Гасанова: ему тоже предстоит выполнить опасное и трудное задание.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

— Ҫавнашкал ӗҫех, анчах, ӑнланатӑн-и, ку пӗрремӗш опыт пулать, ҫавӑнпа эпӗ вӑл хӑрушӑ ӗҫ пулма пултарасси ҫинчен малтанах асӑрхаттаратӑп.
— Та же самая работа, но, понимаешь, это первый опыт, а потому я и предупреждаю, что он может быть опасным.

Хӑрушӑ задани.
Опасное задание!

Страницы:

Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Сайт:

Статистика