Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Унӑн (тĕпĕ: уна) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫак хушӑра Власьевна вара Андрей Николаевич унӑн ывӑлне Митенькӑна мӗнле ҫӑлни ҫинчен, аманнӑ тусне хаяр ҫапӑҫуран мӗнле илсе тухни ҫинчен, хӑй аманнӑ пулсан та хулпуҫҫи ҫине хурса, йӑтса кайни ҫинчен пуҫласа пӗлчӗ.

И тут Власьевна впервые узнала, как спас Андрей Николаевич ее сына Митеньку, как вынес он раненого друга из жестокого боя, как, сам раненый, нес его на плечах.

Моряксем // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Вӑл пӗччен ҫеҫ Андрея аллинчен тытма, унӑн офицер калпакне тӑхӑнма, орденсене ҫанӑпа тасатма пултарнӑ.

Ведь она одна могла держать Андрея за руку, надевать его офицерскую шапку, начищать рукавом ордена.

Моряксем // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Леночка патне кашни минутрах чупса пырать, унӑн Митенькине таҫта сивӗ тинӗсре Андрей мар, Лена ҫӑлнӑ пек, ун ҫине кӑмӑллӑн пӑхать.

К Леночке прибегала она каждую минуту, смотрела на нее преданными глазами, будто не Андрей, а она, Лена, спасла Митеньку где-то в студеном море.

Хаклӑ хӑнасем // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Ачасем пӗрмай унӑн савӑнӑҫлӑ та лайӑх ӑсталӑхӗ ҫине пӑхма чупаҫҫӗ, Марья Дмитриевна вӗсене хӑваламасть.

Ребята то и дело бегают смотреть на ее веселое ладное мастерство, и она не гонит их.

Скатерть-самобранка // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Пельменсем унӑн илемсӗр: е вӑрӑм, е чалӑш тухаҫҫӗ.

И пельмени у нее получаются неладные — то длинноваты, то кособоки.

Скатерть-самобранка // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Танька унӑн пӗчӗкҫеҫҫӗ хаяр куҫӗсем ҫине пӑхрӗ те хӑраса ӳкрӗ, аллисемпе сулса, ҫухӑрса ячӗ:

Тонька заглянула в его маленькие злые глаза, испугалась и плаксиво закричала, размахивая руками:

Чӑмӑр Танька пӑр ирӗлтерчӗ // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Шкул картишӗнче унӑн савӑнаҫлӑ сасси те, ҫӑраҫҫисем чанкӑртатни те илтӗнмест.

Не слышно стало во дворе ее веселого голоса, звонкого звяканья ключей.

Марья Дмитриевнӑн вӑрттӑнлӑхӗ // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Пурне те ҫав тӗлӗнмелле ҫӑл, таҫта ҫакӑнта ҫывӑхра, сӑрт хыҫӗнче, вӑрман хыҫӗнче пек туйӑнать; тупатӑн та ӑна, унӑн тӑрӑ шывне ӗҫсен, кашни паттӑр ӗҫе тума вӑй ҫитет пек; Миша, фашистсен карапӗсене аркатса, хумсем ҫийӗпе ишсе ҫӳрӗ, Саша пӗлӗтелле вӗҫсе хӑпарса кайӗ, Чижик хӗрӳллӗ ҫапӑҫура вуншар-вуншар боецсен суранне ҫыхса ярӗ…

И всем кажется, что чудесный колодец где-то здесь близко, за холмом, за лесом; найдешь его, выпьешь светлой воды, и всякий подвиг станет посильным; и Миша поплывет по волнам, круша корабли фашистов, и Саша взовьется в небо, и Таня в горячем бою перевяжет раны бойцов…

Ӑмӑрткайӑк ҫӑлкуҫӗ // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Эсир те, ачасем, ӑмӑрткайӑк пек пулас тесен, ҫав ҫӑла шыраса тупӑр, унӑн таса шывӗ ҫине пӑхӑр, ӑмӑрткайӑксем чӳхеннӗ вӗри шыва ӗҫӗр!

— А вы, ребята, поищите тот колодец, загляните в светлые струи, выпейте горячей воды, в которой орлы плескались, чтобы выросли вы сами орлятами!

Ӑмӑрткайӑк ҫӑлкуҫӗ // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Эсир кӑна мансӑр пуҫнех пӗлетӗр, пирӗн ҫӗр ҫинче утакан кашни ҫын унӑн ятне манмасть.

Это вы всё и без меня знаете, каждый, кто по нашей земле ходит, имени его не забывает.

Ӑмӑрткайӑк ҫӑлкуҫӗ // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Унӑн юмахӗсенче патша ывӑлӗсем те, вӑпӑр карчӑкӗсем те, Змей Горыныч та ҫук, унӑн юмахӗсенче боецсем, летчиксем, геройсем, ҫулпуҫсем…

Где нет ни царевичей, ни бабы-яги, ни Змея Горыныча, где действуют бойцы и летчики, герои и ребята?..

Юмаxсем // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

— Ҫапли ҫапла та-ха вӑл, — уҫӑмсӑр пуҫне пӑркаларӗ Власьевна, — ҫамрӑкки, паллах, ҫамрӑкки патнех туртӑнать, анчах выльӑха ҫынна усӑ курма панӑ, ҫавӑнпа унӑн выльӑхла, витере пурӑнас пулать, директоршӑсене кансӗрлемелле мар.

— Так-то оно так, — неопределенно показала головой Власьевна,молодость, конечно, к молодости льнет, но вот скотина человеку на пользу дана и должна жить по-скотьему, в хлеву, а не в комнатах.

Юмаxсем // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Тӑшмана тӑван ҫӗршывран хӑваласа кӑларчӗҫ, анчах унӑн йӗрӗсем ҫӗре илемсӗрлетеҫҫӗ.

Враг отброшен далеко за пределы родной страны, но следы его безобразят землю.

Сивӗ кунсем // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Чижик питне хыпаласа пӑхрӗ те, — унӑн пӗр енчи усси ҫеҫ юлнӑ, тепӗр енчи урайӗнче выртать!

Схватилась Чижик за лицо, — а у нее только один ус торчит, а другой на полу валяется.

Ноябрӗн улттӑмӗшӗ // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Хӗрача хурӑн пек тӑсӑлса тӑчӗ, куҫӗсене чарса пӑрахрӗ, куҫӗсем унӑн симӗс иккен, ҫӳҫӗ хӑй тип-тикӗс выртать, сасси тата, сасси мӗнле!

Вытянулась девочка, как березка, и глаза раскрыла, а глаза у нее оказались зеленые, и волосы как-то сами пригладились, а голос-то, голос!

Ноябрӗн улттӑмӗшӗ // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Халӑхпа пӗрле ӗҫленӗ чух пуҫа йывӑр шухӑш кӗмест; каҫпа вара кашниех хӑйӗн килӗнче ларать, арлать-и унта, ҫыхать-и, е саплӑк саплать-и, унӑн пуҫне вара хурлӑхлӑ шухӑшсем кӗреҫҫӗ: пӗри ывӑлӗ ҫинчен шухӑшлать, тепри упӑшки ҫинчен, виҫҫӗмӗш пӗтӗм тӗнче ҫинчен.

При работе — при народе горькая дума в голову не идет, а вот вечером каждая в своей избе сидит, прядет да вяжет, да заплаты ставит, и горькие мысли думает: кто про сына, кто про мужа, кто про весь белый свет.

Каллех // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Унӑн ачин ачисем тӑваттӑ, хӑй пит ватӑ, ним тума та ӗлкӗреймест.

У нее четверо внучат, а она очень старая, не справляется.

Звено дневникӗ // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Шыв йӑтма вӑхӑт ҫук ӗнтӗ унӑн, тетпӗр.

Мы думали, ей воды наносить некогда.

Звено дневникӗ // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Унӑн сасси темӗнле улшӑнать те Чижик хӑраса, аппӑшӗ ҫине пӑхса илет.

И в голосе ее слышится что-то такое, что Чижик испуганно замирает.

Кухньӑри калаҫу // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Звено сборӗнче те унӑн поведенине пӑхса тухаҫҫӗ.

На сборе звена разберут их поступок.

Йывӑр кунсем // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней