Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

таран сăмах пирĕн базăра пур.
таран (тĕпĕ: таран) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ашшӗ пекех вӑл кашни ватӑ старикпе карчӑк хӑйне тивӗҫлӗ пайне тӗрӗс илтӗр тесе пӑхса тӑнӑ, хӑй валли вара мӗн кирлӗ таран кӑна, хӑварнӑ.

Подобно отцу своему, он следил за тем, чтобы последний старик и старуха получили равную со всеми долю; себе же он оставлял ровно столько, чтобы удовлетворить свои потребности.

Киш ҫинчен ҫӳрекен юмах // М. Волков. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 35–47 с.

Вӑл аялти йӗм пӗҫҫисене чӗркуҫҫи таран татрӗ те, вӗсемпе урисене чӑркаса ҫыхрӗ.

Он оторвал штанины до колен и обвязал ими ступни.

Пурнӑҫа юратни // Николай Степанов. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 5–34 с.

Вӑл ҫав тери пӑлханнӑ пирки, хӑй шыва кӗрсе кӑкӑр таран йӗпеннине те асӑрхаймарӗ.

От волнения он оступился, упал в воду и вымок до пояса.

Пурнӑҫа юратни // Николай Степанов. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 5–34 с.

Гусев анасласа илчӗ, шӑлӗсемпе шаклаттарчӗ, — тӗнче уҫлӑхӗн анлӑшӗн пушӑлӑхӗ мӗн таран кичем те тунсӑхлӑ иккен.

Гусев зевнул, щёлкнул зубами, — такая одолевала его скука от пустого пространства вселенной.

Пулма пултараймилӗх // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

— Кайрӑмӑр, Мстислав Сергеевич, — ӑна хул пуҫҫи ҫине хучӗ те хӑйӑр ӑшне пакӑлчак таран пута-пута утать.

— Идём, Мстислав Сергеевич, — положил его на плечо и пошёл, увязая по щиколотку.

Тарни // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Гусев борт урлӑ сурса хучӗ, — Марс ӑна ҫав таран йӗрӗнтерет.

Гусев плюнул через борт, — до того опаршивел ему марс.

Тарни // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Эх, мӗн таран шел!..

Ах, жалость!…

Контратака // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Хура хӗрлӗ пушар — тӳпен ҫурри таран.

Багровое зарево ползло на полнеба.

Контратака // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Терраса варринче Сӑваплӑ Урата выртать, — ҫӗре ҫурри таран кӗнӗ, мӑкпа витӗннӗ.

Посреди террасы лежал, до половины ушедший в почву, покрытый мхами, Священный Порог.

Авалхи юрӑ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Ҫапла, тепӗр хутчен, Атлантида ҫӗр-шывӗ халӗччен пулман анлӑш-хутлӑха ҫити сарӑлса ҫирӗпленет, — Йӑрӑм-йӑрӑмлӑ Ҫӗлен ҫӗр-шывӗнчен пуҫланса Лӑпкӑ океанӑн Ази чиккисем таран; шӑпах ҫавӑнта тахҫан сарӑ питлӗ улӑпсем карапсем ҫинелле чул муклашкисем ывӑтнӑ.

Так, ещё раз, раздвинулись до небывалых размеров и окрепли пределы Атлантиды, — от страны Перистого Змея до азиатских берегов Тихого океана, откуда, некогда, желтолицые великаны бросали камни в корабли.

Аэлитӑн иккӗмӗш калавӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Иха карҫинккипе ҫӗҫҫине хӑйӗн ҫумне мӗн вӑйӗ ҫитнӗ таран пӑчӑртарӗ.

Иха, изо всей мочи, прижала к себе корзинку и ножик.

Ӑнсӑртран пӗлни // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Усала касса тӑкмашкӑн сирӗн ҫав таран ҫивӗч хӗҫсем ҫук, хӑватлӑран та хӑватлӑ усалран тарса пытанма сирӗн ҫав таран вӑрӑм урамсем ҫук.

У вас нет столь острых мечей, чтобы поразить зло, у вас нет столь крепких стен, чтобы от него отгородиться, у вас нет столь длинных ног, чтобы убежать от всемогущего зла.

Аэлитӑн пӗрремӗш калавӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Лось сехӗрленсе илчӗ: Аэлита мӗн таран ытарайми чипер, шывран, Аэлитӑн капюшонлӑ плащӗнчен, аллисемпе питӗнчен, сывлавӗнчен, кӗпинчен хӑрушӑ, йӳҫекрех-пылак шӑршӑ киле-киле ҫапать.

Лосю стало жутко: так чудесно красива была Аэлита, такой опасный, горьковато-сладкий запах шёл от воды, от плаща с капюшоном, от рук, от лица, от дыхания, от её платья.

Пусма ҫинче // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Халӗ Лось курать: Аэлита ун хул пуҫҫи таран, ҫинҫе те ҫӑмӑл — хӗр ача пек, унӑн сарлака кӗпе арки тӗкӗрле мозаика тӑрӑх вӗлкӗшет.

Теперь Лось рассмотрел, что Аэлита была ему по плечо, тонкая и лёгкая, как девочка, подол её широкого платья летел по зеркальной мозаике.

Тӗтреллӗ шарик // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

«Турӑҫӑм, мӗн таран ывӑннӑ», — шухӑшларӗ те вӑл киленӳпе — каллех куҫӗсене хупрӗ.

«Боже, какая усталость», — подумал он с наслаждением, и снова закрыл глаза.

Кану // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Ҫак сакӑлтасене — арканнӑ планетӑн вилӗ пейзажне ҫав таран хуйхӑллӑн евӗрлекенскере — тӗсенӗ май Лось таҫта ахрат варта карапӑн сапаланса арканнӑ кӑшкарне курчӗ, кӗмӗл тӗслӗ металл татӑксем кӑшкар йӗри-тавра сапаланса выртаҫҫӗ.

Глядя вниз на эти скалы, так печально напомнившие ему мёртвый пейзаж разбитой планеты, Лось увидел в пропасти на камнях опрокинутый корабельный остов, обломки серебристого металла были раскиданы кругом него.

Шӑллӑ-шӑллӑ тусен леш енче // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Шӗвӗр сӑмсаллӑ чул пуҫсен, пӗчӗк тискер чӗр чунсен ӳкерчӗкӗсен, сӑрланӑ маскӑсен, ӗлкипе тата ӳкерчӗкӗпе этрусксен авалхи амфорисене ытла та тӗлӗнмелле аса илтерекен ҫыпӑҫтарнӑ вазӑсен хушшинче ӑна пилӗк таран калӑпланӑ пысӑк статуя кӑсӑклантарать.

Среди востроносых, каменных голов, изображений маленьких чудовищ, раскрашенных масок, склеенных ваз, странно напоминающих очертанием и рисунком древнейшие этрусские амфоры, внимание его остановила большая, поясная статуя.

Пӑрахса хӑварнӑ пӳрт // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Унран ҫурри таран марсианӑн шӑм-шакӗ ҫакӑнса тӑрать.

С неё до половины свешивался скелет марсианина.

Пӑрахса хӑварнӑ пӳрт // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Ҫак ӳкерчӗк историн сӗм авалхи пулӑмӗсене сӑнарлать: сарӑ ӳтлӗ улӑпсемпе хӗрлӗ ӳтлисен вӑрҫи; тинӗс хумӗсем — унта этем кӳлепи пилӗк таран; ҫав кӳлепех — ҫӑлтӑрсен хушшинче вӗҫекенскер; унтан — ҫапӑҫусен ӳкерчӗкӗсем, тискер чӗр чунсен тапӑнӑвӗ, кӗтӳҫсем хӑвалакан вӑрӑм ҫӑмлӑ выльӑх-чӗрлӗх кӗтӗвӗсем, йӑла-йӗрке, сунар, ташӑсем, ача ҫуралӑвӗ, ҫын пытарӑвӗ…

Очевидно, она изображала древнейшие события истории, — борьбу желтокожих великанов с краснокожими: — морские волны с погружённой в них по пояс человеческой фигурой, та же фигура, летящая между звёзд, затем, — картины битв, нападение хищных зверей, стада длинношёрстных животных, гонимые пастухами, сцены быта, охоты, пляски, рождения и погребения.

Пӑрахса хӑварнӑ пӳрт // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Лараканӑн кӗлетки сывлӑшра пилӗк таран ҫакӑнса тӑрать.

По пояс тело сидящего висело в воздухе.

Марс // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней