Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

турӗ (тĕпĕ: тура) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Ҫаплах! — кулам пекки турӗ главнӑй.

«А так!» — усмехнулся главный.

2 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Транспортер сӑнчӑрӗ туртӑнса карӑнчӗ, асӑрхаттарнӑн, икӗ хутчен кӑрт-карт турӗ те аялалла шума, тем пысӑкӑш кӑмрӑк кумккисене йӑвалантарма пуҫларӗ.

Цепь транспортера натянулась, предупреждающе дернулась два раза и поползла вниз, волоча крупные плиты угля.

2 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

— Вӑл ак пӑрахӑҫ турӗ каяс шухӑша.

— Вот он раздумал ехать.

XXVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӑл лавҫӑран икӗ михӗ ыйтса илсе ҫӑкӑр тултарчӗ те усӑ тунӑшӑн тав турӗ, унпа сывпуллашса уйрӑлнӑ хыҫҫӑн Рябчикова каларӗ:

Он выпросил у возчика два мешка, сложил в них хлеб, поблагодарил за услугу и, распрощавшись, приказал Рябчикову:

XXVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ҫуркунне утӑ-сӗлӗ туянса тӑккаланас мар, хӑйӗннипех мӗнле те пулин йӳнеҫкелес тесе, Пантелей Прокофьевич малтанах ҫуна ҫине кӑрман лартса кайма та шутланӑччӗ, анчах кайран хӑех ку синкерлӗ шухӑша пӑрахӑҫ турӗ.

Вначале Пантелей Прокофьевич думал даже повозку везти на санях, чтобы весною не тратиться на покупку и ехать на своей, но потом, пораздумав, отказался от этой пагубной мысли.

XXV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Анчах Мишаткӑран хӑпасси ытла пит ансат пулмарӗ: ашшӗ пулӑ тытас пирки сӑмахланине вӑл тимлесех итленӗ пек турӗ, унтан каллех ыйтрӗ:

Но от Мишатки не так-то легко было отделаться: как будто и со вниманием выслушивал он планы отца, посвященные рыбной ловле, а потом снова спрашивал:

XXV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Пантелей Прокофьевич, сулӑна-сулӑна кайса, темиҫе утӑм турӗ, пусма картлашки ҫине пырса ларчӗ.

Пантелей Прокофьевич сделал несколько неуверенных шагов, опустился на одну из ступенек.

XXIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ҫавӑн пек вӑйӑрханса каясси Пантелей Прокофьевичӑн темиҫе те пулчӗ, анчах унӑн чурӑс ҫиллине лайӑх пӗлсе ҫитнӗ Ильинична хушша-хуппа кӗме урӑхла меслет суйласа илчӗ: Пантелей Прокофьевич усал сӑмахсем кӑшкӑрса хуҫалӑхра тыткаламалли пӗр-пӗр япалана ватма-ҫӗмӗрме пуҫласан — карчӑк йӑваш сасӑпа, ҫапах та ҫителӗклех хыттӑн: «Ватах, ват, Прокофич! Ҫӗмӗр! Пирӗн татах пулӗ-ха!» — тесе хавхалантаранҫи турӗ.

Такие припадки ярости повторялись у него не раз, но Ильинична, наученная горьким опытом, избрала другую тактику вмешательства: как только Пантелей Прокофьевич, изрыгая ругательства, начинал сокрушать какой-нибудь предмет хозяйственного обихода — старуха смиренно, но достаточно громко говорила: «Бей, Прокофич! Ломай! Мы ишо с тобой наживем!»

XXI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Хӑйӗн ачалӑхне аса илсе, Мишатка валли хӑмӑш тунинчен ҫил арманӗ турӗ, ҫерҫисем тытма ут хӳри хӗлӗхӗнчен серепе ҫыхрӗ, хӗрачи валли кустӑрмисем ҫаврӑнакан, акӑш-макӑш хитре турталлӑ пӗчӗк кӳме майлаштарчӗ, ҫитса татӑкӗсенчен пукане тума та хӑтланса пӑхнӑччӗ, анчах кунпа нимӗн те тухмарӗ: пуканине тума Дуняшка пулӑшрӗ.

Вспомнил детство и смастерил Мишатке ветряную мельницу из камышинок, ссучил из конского волоса силки для ловли воробьев, дочери искусно сделал крохотную коляску с вращающимися колесами и причудливо изукрашенным дышлом, пробовал даже свернуть из лоскутов куклу, но тут у него ничего не вышло; кукла была сделана при помощи Дуняшки.

XVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Христоньӑна ӑсатнӑ хыҫҫӑн Григорий кӑштах шухӑшлакаласа ларчӗ те ҫапла шут турӗ:

Проводив Христоню, Григорий после короткого размышления решил:

XVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Натальйӑна камфорӑпа укол турӗ, унтан, курницӑран тухса, ҫӗт ыйтрӗ.

Вспрыснул Наталье камфары, вышел из горницы и попросил молока.

XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Наталья ӑна куҫӗпе тав турӗ, ун хыҫҫӑн Ильиничнӑна чӗнсе илчӗ.

Наталья поблагодарила взглядом, потом подозвала Ильиничну, сказала:

XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Наталья кулам пекки турӗ, анчах кулӑ вырӑнне пичӗ мӗскӗннӗн туртӑнса илемсӗрленчӗ.

Наталья попробовала улыбнуться, но вместо улыбки жалкая гримаса исказила ее лицо.

XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Япаласем пуҫтарса ҫыхӑ турӗ те таҫта кайрӗ.

— Собрала какой-то узелок и ушла.

XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӑрҫӑ юхӑнтарса ячӗ ӑна, ӗҫ патне унчченхи пек чун туртми турӗ, аслӑ ывӑлӗсӗр хӑварчӗ, ҫемьери шӑкӑл-шӑкӑл пурнӑҫа аркатрӗ, пӑтратса пӗтерчӗ.

Война разорила его, лишила прежнего рвения к работе, отняла у него старшего сына, внесла разлад и сумятицу в семью.

XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӑл ӑна пуҫне сӗлтсе тав турӗ, адъютант аллинчен укҫа илчӗ те хӑй те, шӑппӑн кулкаласа, ватӑ мар генерала тӳрех куҫӗнчен пӑхрӗ.

Она поблагодарила кивком головы, взяла из рук адъютанта деньги и тоже, молча улыбаясь, посмотрела прямо в глаза нестарому генералу.

XII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ут шӑлӗсем хушшинче ҫӑварлӑх тимӗрӗ чӑнкӑл-чанкӑл турӗ.

Звякнули и загремели на конских зубах удила.

IX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ҫенӗкре шашулкка шӑкӑрт-шакӑрт турӗ.

В сенцах звякнула щеколда.

VII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Каҫхине вара офицерсен пухӑвӗ пуҫтарӑннӑ ҫуртра повстанецсен командованийӗ ҫӗнӗрен килнисем валли банкет турӗ.

А вечером в доме, предоставленном под офицерское собрание, повстанческое командование устроило для прибывших банкет.

VII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ҫак хушӑра Секретев генерал яппун вӑрҫи вӑхӑтӗнчех службӑра пӗрле пулнӑ юлташӗн тӑванӗсем патӗнче кӑнтӑрлахи апат турӗ, унтан, ӳсӗр адъютант ҫавӑтнӑскер, площаде сулкаланса тухрӗ.

Тем временем генерал Секретев отобедал у родных своего сослуживца еще по русско-японской войне и, поддерживаемый пьяным адъютантом, вышел на площадь.

VII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней