Корпус чувашского языка

Унӑн хӗрринче, пысӑк хурӑн айӗнче, королёксем тӗксемпе ҫӑмсен ҫаврашка муклашкисене асӑрхаса илчӗҫ.

На краю её под толстой берёзой корольки заметили круглые комки перьев и шерсти.

Вӑрман разведчикӗсем // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 107–116 с.

Вӑл шӑппӑн вӗҫсе тухса, вӑрман варринчи уҫланкӑ хӗрринче ларакан пӗр йывӑҫ ҫине пырса ларать.

Она тихо вылетала на большую поляну среди леса и усаживалась всегда на одно и то же дерево у самой опушки.

Вӑрман разведчикӗсем // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 107–116 с.

Унта, вӑрман хӗрринче, типӗ те сухӑрлӑ кӑвайт пуҫтартӑмӑр.

Там, на опушке леса, мы и собрали груду сушья и смолья.

Каҫхи вӑрман вӑрттӑнлӑхӗ // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 102–106 с.

Ҫыран хӗрринче вӑл тӗкӗсене тустарса ларатчӗ.

Тут она сидела нахохлившись.

Ухмаха ернӗ кайӑк // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 96–101 с.

Анчах ҫырмара эпӗ тепӗр вакӑ куртӑм, ун патне пытӑм та сасартӑк, хамӑн шыва сиксе вилнӗ кайӑка чӑнкӑ ҫыран хӗрринче ларнине куртӑм.

Но дальше на реке я увидел вторую прорубь, пошел к ней — и вдруг заметил мою утопленницу на обрывистом берегу реки.

Ухмаха ернӗ кайӑк // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 96–101 с.

Смирька Хури ӗнтӗ пӗтӗмпех пӗтрӗ те ҫыран хӗрринче выртать, тесе шутларӗ.

Смирька был уверен, что Черный разбился и лежит теперь под кручей.

Тытӑҫу // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 73–85 с.

Чӑнкӑ ҫыран хӗрринче чалӑшшӑн ӳснӗ хыр айне тӑчӗ.

Стал у большой сосны, что наклонно росла у обрыва.

Йӗр тӑрӑх // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 73–85 с.

Ҫырма хӗрринче чӑнкӑ ҫыран.

Берег был обрывистый.

Юр тӑрӑх та пӑр ҫийӗн // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 45–72 с.

Кунта, вӑрманта та арифметикӑри пек пулса тӑчӗ, хутшӑнчӗҫ: пӗр мулкач та икӗ ҫӑткӑн кайӑк — виҫҫӗшӗ те вӑрман хӗрринче пурӑнакансем — пӗрле: 1+2=3.

И стало тут в лесу, как в арифметике: сложились один зайчишка и два хищника — все три жителя лесной опушки — вместе: 1 + 2 = 3.

Иккӗшӗ шурӑ, виҫҫӗмӗш — юр пек // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 41–44 с.

Мулкач тунката патне ларчӗ те, вӑрман хӗрринче никам та ҫук-ши, тесе, малалла кайма хӑрушӑ мар-ши, тесе хӑлхисене хускаткаласа илчӗ.

Зайчишка и присел за ним, ушами шевелит, слушает: нет ли кого на опушке, не опасно ли дальше бежать?

Иккӗшӗ шурӑ, виҫҫӗмӗш — юр пек // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 41–44 с.

Акӑ ӗнтӗ вӑрман хӗрринче пурӑнакан икӗ кайӑк.

Вот один и другой житель лесной опушки.

Иккӗшӗ шурӑ, виҫҫӗмӗш — юр пек // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 41–44 с.

Юр тултарса лартнӑ вӑрман хӗрринче пӗр тискер кайӑк — юс пурӑннӑ.

У занесённой снегом опушки жил хищный зверёк — горностай.

Иккӗшӗ шурӑ, виҫҫӗмӗш — юр пек // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 41–44 с.

Ун умӗнче, вӑрман хӗрринче, пӗр купа типӗ ҫапӑ выртать.

Впереди на опушке была куча хвороста.

Кукӑркут // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 39–40 с.

Ача пӗве хӗрринче хӑйне валли хӳшӗ туса шӑркалчӑ кӑвакал кӗтме пуҫланӑ.

Мальчик устроил себе на берегу пруда шалашик и стал ждать уток.

Пӗр ача ҫинчен // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 23–24 с.

Тепӗр кун ирхине эпӗ хурӑн патне пытӑм та пӑхрӑм, йӑван пӗр хӗрринчен пересмешка сӑмси курӑнчӗ, тепӗр хӗрринче — хӳри курӑнчӗ.

Когда утром на следующий день я подошёл к берёзе, с одной стороны гнезда торчал носик, с другой — хвост пересмешки.

Ют чӗпӗ // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 25–27 с.

Вӗсем часах ҫыран хӗрринче, пӑр ҫинче, морж амипе унӑн пӗчӗк ҫурине курнӑ.

Скоро они увидели на краю ледяного берега моржиху с моржонком.

Морж ами // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 21–22 с.

Тунката хӗрринче упа ларать.

А под деревом сидит медведь.

Музыкант // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 17–86 с.

Ҫыран хӗрринче, хура вӑрманпа, ҫавӑн пекех хура шывпа юнашар икӗ чӗмсӗр мӗлке пӗрин ҫумне тепри тӑлӑххӑн лӑпчӑнса тӑчӗҫ.

На берегу, по соседству с черным лесом и такой же черной рекой, сиротливо прижались друг к другу две молчаливые фигуры.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Ҫыран хӗрринче хӑмӑш шавлать, шыв тикӗт пек курӑнать.

Шумели прибрежные камыши, вода у берегов казалась дегтярной.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Вӗсем акӑ ҫакӑнта, ҫыран хӗрринче ларатчӗҫ, Катя ӑна Павка Корчагин ҫинчен каласа панӑччӗ.

Они сидели вот здесь на берегу, а Катя рассказывала о Павке Корчагине.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.