Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

хохол сăмах пирĕн базăра пур.
хохол (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Ну? — ыйтрӗ хохол.

— Ну? — спросил хохол.

VIII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Амӑшӗ хохол чарӑнса тӑнине илтрӗ, вӑл ҫак самантра кула-кула илнине туйрӗ.

Мать услышала, что хохол остановился, и почувствовала, что он усмехается.

VIII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

— Ара, эпӗ ӑна… — калама пуҫларӗ хохол.

— Что вот я… — тихо начал хохол.

VIII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Хохол урай тӑрӑх йывӑррӑн пусса ҫӳрерӗ, пӳлӗмре каллех хуллен шӑхӑрни чӗтресе тӑчӗ.

Хохол тяжело возил ноги по полу, и снова в комнате дрожал его тихий свист.

VIII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

— Мӗн шутлатӑн эсӗ? — сассине пусарса ыйтрӗ хохол.

— Как ты думаешь? — понизив голос, спросил хохол.

VIII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Хохол вӑраххӑн тӑрса калла-малла утма тытӑнчӗ.

Было слышно, как хохол медленно встал и начал ходить.

VIII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

— Кӑмӑла каять мана Наташа, пӗлетӗн-и ҫавна? — терӗ сасартӑк хохол шӑппӑн.

— Нравится мне Наташа, знаешь? — вдруг тихо воскликнул хохол.

VIII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Пӗррехинче, амӑшӗ ҫывӑрма выртсан, ывӑлӗпе хохол ҫаплах-ха вуласа ларчӗҫ.

Как-то раз, когда она легла спать, а сын и хохол еще читали.

VIII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Вӑл унӑн сӑмахне хӑйӗнчен аслӑрах юлташӗсем те, тӗслӗхрен хохол та итленине курчӗ, анчах та амӑшне хӑйӗн ывӑлӗнчен пурте хӑранӑ пек, вӑл ытла кичем пулнӑшӑн ӑна никам та юратман пек туйӑнчӗ.

Она видела, что его советов слушаются даже те товарищи, которые — как хохол — старше его годами, но ей казалось, что все боятся его и никто не любит за эту сухость.

VIII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

— Анчах чӑнах та чӗнсе пӑхсан? — ыйтрӗ хохол.

— А если попробовать? — спросил хохол.

VIII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Шурлӑхра пуринчен те ҫӗрӗк шӑрши кӗрет! — терӗ хохол, ассӑн сырласа илсе.

— На болоте все гнилью пахнет! — вздохнув, молвил хохол.

VIII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Эпӗ те халь ҫав хохол майлӑрах шухӑшлатӑп: шуррисене те, хӗрлисене те Татарскине кӗртме май килмен пулсан — аванрах пулмаллаччӗ.

Вот и я зараз вроде этого хохла думаю: кабы можно было в Татарский ни белых, ни красных не пустить — лучше было бы.

VII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Польша ҫине тапӑнса кӗнӗ чух пӗр хохол Украинӑра пирӗнтен хӑйсен ялне хӳтӗлеме тесе пӑшал ыйтрӗ.

— Один хохол на Украине, как шли на Польшу, просил у нас оружия для обороны села.

VII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Эсир, мур илменскерсем, мӗнле хохол пулнӑ — ҫапла юлнӑ та!

— Как были вы хохлы, так вы, растреклятые, ими и остались!

XXVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Эй, ҫыпӑҫрӗ, хохол! — ҫилленнӗ пек калать Прохор, хӑйӗн татах калаҫас килет-ха.

— Тю, пристал, хохол, с допросом! — говорит Прохор и будто сердится, а самому хочется подольше отвечать на вопросы.

XIV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Ну, хохол, тавтапуҫ ман куҫа уҫнӑшӑн.

— Ну, хохол, спасибо, что глаза мне открыл.

23 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Хохол!..

Помоги переводом

18 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Хохол!..

— Хохол!..

18 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Наталья ашшӗ патӗнче «халӑхран уйрӑм хохол» пек пурӑнать: ӑна шавах Григорий хӑй патне таврӑнассӑн туйӑнать, ӑс-хакӑлӗ уррӑн пӑшӑлтатса каланине итлемесӗр, пӗтӗм чун-чӗререн кӗтет; ҫӗрӗпе ӑша ҫунтаракан тунсӑх пуснипе асапланать вӑл, кӗтмен ҫӗртенех тивӗҫсӗр таптаса тӑкса кӳрентерни унӑн чӗрине шӗкӗлчет.

Наталья жила у отца, «как хохол на отживе»: ей все казалось, что Григорий вернется к ней, сердцем ждала, не вслушиваясь в трезвый нашепот разума; исходила ночами в жгучей тоске, крушилась, растоптанная нежданной, незаслуженной обидой.

15 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Вӑл «хохол» — ҫавӑнпа ӑна хӗнес пулать.

А раз «хохол» — надо бить.

6 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней