Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

хамран (тĕпĕ: хам) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
«Тен, манӑн хамӑн ытти юлташсем пек, демобилизациленмелле» — ыйтрӑм эпӗ хамран хам.

И я думал: «Может быть, мне демобилизоваться, как сделали многие мои товарищи, уйти из армии?»

Ҫирӗм иккӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Лелюков умӗнче хамран хам вӑтанса тӑтӑм эпӗ.

Мне было стыдно перед Лелюковым.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Хам валли вырӑн тупаймастӑп, юлашкинчен хӑнӑхса ҫитрӗм, хамран хам тӗлӗнетӗп ӗнтӗ.

Места себе не нахожу, вконец ожесточился, даже сам себе удивляюсь.

Атӑл хӗрринче // Георгий Ефимов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 97–102 с.

Халӗ ӗнтӗ эпӗ вӑл ҫӗлен пек чаштӑртатнине систерсе хӑрлатнине текех илтес ҫук, сӗм ҫӗрлесенче пӗлмен сукмакпа пынӑ чух вӑл хамран мала сиксе тухса, тӗпсӗр шырлана анса каясран ҫула пӳлнине кураймӑп.

Теперь я уже не услышу его змеиного шороха и хрипа и не увижу, как он, идя по неведомой тропинке, преграждал мне путь, чтобы опередить меня, чтобы не упасть в пропасть.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Манӑн хӑйӗн ячӗпе этем чун хавалӗн мухтавлӑхне ҫӗклесе тӑракан Севастополӗн пайне хамран уйӑрас килмерӗ.

Мне так не хотелось отрывать от себя то, что я считал частицей города, имя которого было для меня дороже всего, — Севастополь!

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Унтан ҫакӑн пек вырӑнсӑр танлаштарушӑн эпӗ хамран хам иментӗм.

Потом мне стало стыдно за эти неуместные сравнения.

Пӗрремӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Ӗҫе тӳрех тытӑнма пултарнинчен хамран хам тӗлӗнтӗм.

Такая решимость меня одолела, что я даже сам удивился.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

Эпӗ, аяккалла кайса пыракан хӗре хыҫалтан пӑхнӑ май, хамӑн ҫамрӑк чухнехи вӑхӑта, хам ҫав териех вӗҫесшӗн пулнине, хамран атте «санӑн ҫурт тӑрринчен кӑна вӗҫмелле» тесе тӑрӑхласа кулнисене аса илтӗм.

А я, глядя вслед уходящей, вспомнил свою молодость, своё непреодолимое желание летать, насмешки отца, который говорил, что мне «летать только с крыши».

Фрося штурман // Куҫма Чулкаҫ. Водопьянов М.В. Поляр лётчикӗ: калавсем; Куҫма Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 248 с.

Ҫакӑнта эпӗ пионерсем хамран темиҫе хут та: «Водопьянов юлташ, эсир паттӑр-и?» тесе ыйтнине аса илтӗм.

И тут я вспомнил, как пионеры не раз спрашивали меня: «Товарищ Водопьянов, а вы смелый?»

Пӗрремӗш хут ҫапӑҫни // Куҫма Чулкаҫ. Водопьянов М.В. Поляр лётчикӗ: калавсем; Куҫма Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 248 с.

Эпӗ Куйбышев юлташ сӑмахӗсене аса илтӗм те хамран хам: ытлашши пуҫсӑрланмастӑп-ши? тесе ыйтрӑм.

Я вспомнил слова товарища Куйбышева и спросил себя: не рискую ли я?

Ҫынсене хӑтарма! // Куҫма Чулкаҫ. Водопьянов М.В. Поляр лётчикӗ: калавсем; Куҫма Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 248 с.

Тепӗр чухне, ман пата ҫӳрекенсем хамран малтан килсе, эпӗ таврӑнасса кӗтсе ларни те пулкалать.

Случалось, что посетители приходили раньше хозяина и терпеливо ждали.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Водопьянов М.В. Валерий Чкалов: повесть; Куҫма Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 214 с.

Эпӗ хамран пӗр ӗҫ хушасшӑн…

Личное поручение…

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Зина хамран Алексее туртса илекен хӗрарӑм пулать вӗт тенӗ шухӑш Женьӑн пуҫне пырса та кӗмен.

Ей даже не пришло в голову, что ведь Зина — ее соперница.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Хӑшпӗр вӑхӑтра: эсӗ кама кӗтетӗн? тесе эпӗ хамран хам мӑшкӑлласа кулаттӑм.

В какие-то злые минуты я смеялась над собой: кого ты ждешь?

Саккӑрмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Хамран хам: «Мӗнле-ха вара эсӗ пӑрӑнса юлтӑн, ку сана тивӗҫ мар вӗт?» — тесе ыйтаттӑм.

Я спрашивал себя: «Как же ты оказался на отшибе, разве это на тебя похоже?»

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Ҫак тӑлӑха хамран хӑварма пултараймарӑм.

Не мог отпустить этого бесприютного.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Манӑн сирӗн пата икӗ ыйту пур — пӗри участокран, тепри хамран.

У меня к вам два вопроса — от участка и от себя.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

«Сур» тенине, ҫирӗпрех пулма, хамран хушса каларӑм…

Оговариваюсь — «плюнь» добавлено мною для усиления…

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

— Ҫак ӗҫ хамран килнӗ пулсан, эпӗ сана калӑттӑм: ыран та, тепӗр кун та, кашни кунах, чунӑм, тейӗттӗм.

— Если бы я только мог, я бы сказал тебе: да, завтра, и послезавтра, и каждый день, моя любимая!

XXXII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Эпӗ ывӑна пуҫларӑм, аптӑранипе кӗрӗке те хывса пӑрахрӑм, хамран тар шыв юхнӑ пек юхать.

Стал я уж уставать, снял я шубу, и пот с меня так и льет.

Упа тытни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней