Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

тусем (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Эпир виҫӗ кунлӑха тусем ҫине пыма сӗннине вӑл чунтан хӗпӗртесе йышӑнчӗ.

Наше предложение уйти в горы на целых три дня он принял с восторгом.

II // Николай Григорьев. Мамин-Сибиряк Д.Н. Тӑрантаракан тата ытти калавсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 48 с. — 36–48 с.

Кӑмӑла ҫырлахтарас енӗпе вӑл, ним иккӗленмелли те ҫук, путсӗр япала, анчах маншӑн вӑл тусем ҫине экскурсине каймалли йӳтӗм кӑна шутланнӑ.

Как удовольствие — это вещь, без сомнения, жестокая, но для меня лично она всегда служила только предлогом для горных экскурсий.

II // Николай Григорьев. Мамин-Сибиряк Д.Н. Тӑрантаракан тата ытти калавсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 48 с. — 36–48 с.

Экспедицине виҫӗ талӑка палӑртнӑччӗ, ҫакӑнпа килӗштерсе вара, тусем ҫинчи чарусӑр ҫумӑрсем пуласса, кирлӗ чухлӗ апат-ҫимӗҫ илмеллине тата ыттине те малтанах шута илсе хумаллаччӗ.

Экспедиция была рассчитана на трое суток, а сообразно с этим должны были быть предусмотрены неистовые горные ливни, запас провизии и т. д.

I // Николай Григорьев. Мамин-Сибиряк Д.Н. Тӑрантаракан тата ытти калавсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 48 с. — 36–48 с.

Билимбаих тӑвӗ Европӑра-и е вӑл тахҫанах Азинче-и, — ҫак ыйту тавра пыратчӗ калаҫу, ӑна вара тусем ҫинчи шыв юхӑмне тӗрӗслесе кӑна пӗлме пулатчӗ.

Вопрос шел о том, стоит ли гора Билимбаиха в Европе или она уже в Азии, что можно было определить только по течению горных речек.

I // Николай Григорьев. Мамин-Сибиряк Д.Н. Тӑрантаракан тата ытти калавсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 48 с. — 36–48 с.

Тӳпере пӗлӗтсем шурӑ тусем пек купаланнӑ.

Вороха белоснежных облаков нагромоздились в небе, точно горы.

3 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

— Ҫапла, Спартак, манӑн яланах санпа пурӑнас килет, савнӑ Спартакӑм, эпӗ санӑн арӑму пулӑп, санӑн кӑмӑлла Фракири тусем пирӗн пӗрне-пӗри юратса пурӑнмалли вырӑн пулса тӑрӗҫ, — терӗ Валерия, Спартака хӑйӗн чӗри ҫумне ыталаса.

— Да, я хочу жить всегда с тобой, всегда с тобой, благороднейший Спартак, я буду твоей женой, и горы твоей гостеприимной Фракии будут приютом нашей любви, — говорила Валерия, прижимая Спартака к сердцу.

VIII сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Вӑйлӑ ҫил тинӗс хумне ҫапӑнать те хаяррӑн, — Пысӑк карап вӑркӑнать, хура пӗлӗтсем явӑнаҫҫӗ; Е ҫил вӗҫет хирпеле, юпа пек пулса ҫаврӑнать вӑл, — Йывӑҫ ӳкет шартлатса, ҫӳллӗ тусем кисренеҫҫӗ, Сӗм вӑрмансем чӗтренсе каш-кашлаҫҫӗ: ҫапла пӗр тапхӑр Тӑвӑл, урса алхасса, иртет шуххӑн, хӑрушшӑн.

Ветер морей неистово волны бичует, Рушит громады судов и небесные тучи разносит, Или же, мчась по полям, стремительным кружится вихрем, Мощные валит стволы, неприступные горные выси, Лес, низвергая, трясет порывисто: так несется Ветер, беснуясь, ревет и проносится с рокотом грозным.

VI сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Ирхине, вӗсем тусем хушшине кайма тапраннӑ вӑхӑталла, айлӑмра никам та пулман.

И когда они утром двинулись в горы, в долине никого уже не было.

Паттӑр партизан // Николай Иванов. Тихонов Н.С. Паттӑр партизан: калавсем; вырӑсларан Н. Иванов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 47 с.

Пачах тӗттӗмленсен, вӑл лашине башньӑна илсе пычӗ, ун ҫине винтовкисене ҫыхса хучӗ, амӑшне лартрӗ те тусем хушшине тухса кайрӗ.

Когда стало совсем темно, он привёл к башне коня, навьючил на него винтовки, посадил свою мать и отправился в горы.

Паттӑр партизан // Николай Иванов. Тихонов Н.С. Паттӑр партизан: калавсем; вырӑсларан Н. Иванов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 47 с.

Пурте кайсан, вӑл амӑшӗ патне пычӗ те: — Анне, — терӗ, — эпир иккӗн тусем хушшине каякан сукмака сыхлӑпӑр, шуррисене иртсе кайма памӑпӑр.

Когда все ушли, он пришёл к матери, и сказал: — Мать, мы будем с тобой защищать путь в горы и не пропустим белых.

Паттӑр партизан // Николай Иванов. Тихонов Н.С. Паттӑр партизан: калавсем; вырӑсларан Н. Иванов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 47 с.

Партизансен тусем хушшине ҫемйисене те, выльӑх-чӗрлӗхне те илсе каймалла.

А партизанам нужно взять в горы семьи и скот.

Паттӑр партизан // Николай Иванов. Тихонов Н.С. Паттӑр партизан: калавсем; вырӑсларан Н. Иванов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 47 с.

Партизансем тусем хушшине шаларах кайма шутларӗҫ.

Решили партизаны уйти подальше в горы.

Паттӑр партизан // Николай Иванов. Тихонов Н.С. Паттӑр партизан: калавсем; вырӑсларан Н. Иванов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 47 с.

— Тахҫан-тахҫан тусем ҫинче ӳсен-тӑран пулнӑ, — терӗ Аэлита.

— Когда-то горы были покрыты растительностью, — сказала Аэлита.

Авалхи юрӑ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Хӑрушӑ кометӑсем ҫинчен, сывлӑш карапӗсем пирки, тусем леш енче ҫав тери чипер-чаплӑ ҫӗр-шыв пӗтни пирки каласа кӑтартатӑп.

Расскажу о страшных кометах, о битве воздушных кораблей, о гибели прекрасной страны по ту сторону гор.

Ӑрӑм-сурӑм (тухату) // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

«Тусем ҫинче выльӑх-чӗрлӗх валли апат ҫитмест, шыв сахал.

«В горах не хватает корма для скота и мало воды.

Аэлитӑн пӗрремӗш калавӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Нумайӑшӗ тусем ҫине улӑхать, — тӗтреллӗ ту хушӑкӗсенче усалран тасатакан улла юррине илтессе шанать.

Многие уходили в горы и надеялись услышать в туманных ущельях, очищающую от зла, песню уллы.

Аэлитӑн пӗрремӗш калавӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Анчах эпӗ ачалӑхра телейлӗччӗ — пӗлӗтсем, пӗлӗтсем, ҫумӑр юхӑмӗсем, симӗс тусем, улӑпсем тӗлленнӗ чухне…

Но счастлива я была, когда в детстве снились облака, облака, потоки дождя, зелёные горы, великаны.

Пусма ҫинче // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Ҫӳллӗ, симӗс тусем тӗлленетчӗҫ.

Снились высокие, зелёные горы.

Пусма ҫинче // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

— Лизиазира, — тусем еннелле пуҫӗпе сӗлтрӗ те марсиан — ылтӑнпа ҫиҫекен вӗтӗ шӑлӗсене йӗрсе кулӑпа елпӗрет.

— Лизиазира, — кивнув на горы, сказал марсианин, — оскалил мелкие, блеснувшие золотом, зубы.

Шӑллӑ-шӑллӑ тусен леш енче // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Карап халӗ юн пек хӗрлӗ, пуш-пушӑ чакӑл тусем ҫийӗн вӗҫет.

Корабль летел теперь над кроваво-красными, пустынными скалами.

Шӑллӑ-шӑллӑ тусен леш енче // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней