Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

татӑклӑн сăмах пирĕн базăра пур.
татӑклӑн (тĕпĕ: татӑклӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Эпӗ сире халӗ нимӗнле те хуравлаймастӑп, урӑхла каласан… татӑклӑн — нимӗн те.

Я ничего не скажу вам сейчас, ничего то есть определенного.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 347–370 с.

Татӑклӑн хаклама йывӑр.

Трудно сказать.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 347–370 с.

Анчах халӗ уйланма вӑхӑт ҫук; куллине пусарса — урӑх лару-тӑрура вӑл самаях ӑнран ямаллаччӗ, ухмаха ермелӗхех ахӑлтатӑва куҫмаллаччӗ, — Стерс тӗллевӗ патне тӳп-тӳррӗн те татӑклӑн утать.

Но некогда было размышлять; сдавив смех, который при иных обстоятельствах мог бы стать полуобморочным, сумасшедшим хохотом, Стерс пошел к цели прямо и резко.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 293–299 с.

— Мана ӑнланмалла мар мӑкӑртату чӑнах та илтӗнчӗ, анчах калаҫу пулчӗ-ши ку е хӑяв-ылхану-ши — татӑклӑн калаймастӑп.

— Я слышал действительно невнятное бормотание, но был ли это разговор, или проклятие, решать не берусь.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 285–292 с.

— Ну, ырӑ ҫыннӑм, эсӗ кая юлнӑ, — татӑклӑн каларӗ вӑл, — пӗрремӗшӗнчен, эпӗ сана кӗртместӗп, иккӗмӗшӗнчен, ман патӑмра халӗ хӑнасем.

— Ну, голубчик, ты опоздал, — решительно заявила она, — во-первых, я тебя не пущу, а во-вторых, у меня сейчас гости.

Пьерпа Суринэ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 276–284 с.

Шӑплӑхӑн тата аслатиллӗ ҫумӑрӑн харӑс хуҫаланӑвне ҫав тери татӑклӑн килсе ҫапнӑ тӑвӑллӑ ҫил пӗтерсе хучӗ; вӑл тӳрех курьер пуйӑсӗн хӑвӑртлӑхӗпе куҫрӗ, унӑн ӑнтӑлуллӑ ҫивӗчлӗхӗнче йывӑҫсем вӑтӑр градус кӗтес туса авӑнаҫҫӗ, вӗтӗ хунавсем вара сив чир чухнехилле чӗтреҫҫӗ.

Междуцарствие тишины и грозы кончилось весьма решительным шквалом, сразу взявшим быстроту курьерского поезда; в его стремительном напряжении деревья склонились под углом тридцати градусов, а мелкая поросль затрепетала как в лихорадке.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Татӑклӑн та ӑмӑррӑн тапӑнасса пӗлтерсе вӑрман ҫийӗн пӗлӗтсем анаҫҫӗ, юлашкинчен тӳпери сенкер пӗртен пӗр ҫутӑ пайӑркине таптаса хуҫрӗҫ те — таврара тӗттӗмленсех ларчӗ.

Тучи, спустившиеся над лесом с решительной мрачностью нападения, задавили наконец единственный густо-синий просвет неба, и тьма стала полной.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Гелли макӑрса ярасран, ҫакӑнпа вара унра — яланлӑхах — йӗрӗнекен вӑйлӑ арҫыннӑн чаплӑ позицине пӗтересрен шикленнипе Нок хӗр хирӗҫленине халех, «татӑклӑн та ҫирӗппӗн» ҫапса хуҫма кирлине ӑнланчӗ; ҫитменнине, мӗне те пулин хальтерех кӑна ҫирӗп ӗненнӗ ытти чылай ҫын пекех, урӑхла шухӑшлаканскер умӗнче унӑн паҫӑрах чунне уҫса калаҫас, шухӑшӗсене чӑннипех уҫӑмлӑн пӗлтерес килет; хальхинче ансатрах: Гелли шӑпах хӗрарӑм пулни Нокӑн кулленхи пурнӑҫӗн тӗнче курӑмне хирӗҫлет.

Боясь, что Гелли расплачется, отняв у него тем самым — и безвозвратно — превосходную позицию сильного презрительного мужчины, Нок понял необходимость придать этому препирательству «серьезную и глубокую» подкладку — немедленно; к тому же, он хотел, наконец, высказаться, как хочет этого большинство искренно, но недавно убежденных в чем-либо людей, ища слушателя, убежденного в противном; здесь дело обстояло проще: самый пол Гелли был отрицанием житейского мировоззрения Нока.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Хӑйӗнпе калаҫма хӑтланакансене пачах хуравламасть е татӑклӑн «ҫук!», «ҫапла!», «пӗлместӗп!» тенипех ирттерсе ярать.

Тем, кто с ним заговаривал, он не отвечал или бросал отрывисто «нет», «да», «не знаю».

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Фук — хӑйне тытаяканскер, факт ҫынни; вӗсене капитан хӑваласа янӑ хыҫҫӑн тӳрех, татӑклӑн мӗн те пулин тума тӑхтарӗ; хӑвӑрт шӑртланакан, тӑрӑхлама кӑмӑллакан Сигби вара паянхи чӑнлӑхпа килӗшсе лӑпланасса яхӑнне те ямарӗ.

Фук, более хладнокровный, человек факта, далек был от мысли предпринимать какие-либо шаги после сказанного капитаном; но саркастический, нервный Сигби не так легко успокаивался, мирясь с действительностью.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 187–210 с.

— Ӑнланмалла! — терӗ кӗскен те татӑклӑн командир.

Помоги переводом

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Яснӑ? — татӑклӑн ӑнлантарчӗ Калюков.

Помоги переводом

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

— Эппин, акӑ мӗн, — татӑклӑн каларӗ Калюков.

Помоги переводом

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

— Жумба патнех каятпӑр, — татӑклӑн каларӗ Калюков.

Помоги переводом

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

— Ну, юрӗ, — терӗ вара татӑклӑн.

Помоги переводом

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

«Пӗр сӑмахпа, ку Сидор, тем тесен те, пирӗн йышши ҫын мар, — халӗ ӗнтӗ татӑклӑн шухӑшларӗ Сӑпани.

Помоги переводом

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Пӗрисем Никифоровпа килӗшсе пуҫӗсене сулкалаҫҫӗ; теприсем вара аллисене сулкалаҫҫӗ, вӗсем мӗн калани сӑмахӗсене илтмесен те паллӑ; виҫҫӗмӗшӗсем кусене те, лешсене те тӑнлаҫҫӗ, татӑклӑн нимӗн шухӑшлама аптӑраса, ӗнсисене хыҫкалаҫҫӗ.

Помоги переводом

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

— Ҫитӗ тӑрса, каяр, ҫынсем тем калӗҫ, — терӗ хӗр тепӗртакран татӑклӑн.

Помоги переводом

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Ҫакна татӑклӑн пӗлмесӗр нимӗнех те тума юрамасть».

Помоги переводом

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

— Эй, Ванькка тусӑм, юлмалла сан! — татӑклӑн каларӗ Шикки Ваҫҫи.

Помоги переводом

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней