Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

кулать (тĕпĕ: кул) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Дэзи ытарлӑн кулать.

Дэзи загадочно рассмеялась.

XX сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Вӑл ачалла кулать, хӑйӗнпе хӑй пуплет, выляса илнӗ чухне манӑн тактикӑна тиркекелет.

Он смеялся, разговаривал сам с собой, выигрывая, критиковал мою тактику.

XX сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

— Выляса пӗтеричченех ҫапла ларчӗ вӑл — сывламасӑр, тимлӗ пӑхать е пирӗнтен пӗри выляса ярсан ахӑлтатсах кулать.

— Так просидела она, затаив дыхание или разражаясь смехом при проигрыше одного из нас, все время.

XX сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Гез шӑппӑн кулать.

Гез медленно рассмеялся.

XVI сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Сиксе анчӗ те Астарот — кулать.

Спрыгнув, Астарот рассмеялся.

VI. Фильбанк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 385–426 с.

— Капла ӗҫ тухмасть, — йӑвашшӑн кулса хуравларӗ Фильс, ҫак кулӑра эпӗ унӑн характерне сӑмахӗсенчен ытларах ӑнланатӑп; вӑл тулли пӑхӑнулӑх пӗлтерӗшӗпе кулать.

— Так не годится, — кротко улыбнулся Фильс, и я в этой улыбке понял его характер более, чем в словах; он улыбнулся с выражением совершенной покорности.

II. Зурбаган // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 385–426 с.

Арӑмӗ вара, ним пулман пек, мӑшӑрӗ ҫине ҫуллӑ куҫӗпе пӑхса хаваслӑн кулать, айӑпсӑр ҫын пекех пакӑлтатать, — вӑл ют арҫынпа ҫыхланнине шуйттан та тавҫӑрса илес ҫук.

А супруга как ни в чем не бывало глядела на мужа маслеными глазками, весело смеялась, невинно болтала, так что сам чёрт не заподозрил бы ее в неверности.

Тавӑру // Аҫтахар Плотников. https://chuvash.org/lib/haylav/7548.html

Горн чунӗнчи курайманлӑхпа кулать; ӑна вут ҫинче ӑшалама хатӗрленекен эшкер пирки унӑн пӗртен пӗр тӗллев: тапӑнакансене пурне те пуҫӗсенчен черетпе пере-пере шӑтарасси.

Горн улыбнулся с ненавистью в душе; компания, собиравшаяся поджарить его, вызывала в нем настойчивое желание размозжить головы поочередно всем нападающим.

IX // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

Вӑл вӗҫӗмсӗр ман ҫине пӑхать те вӑрттӑн кулать.

Он все смотрел на меня и подсмеивался.

VIII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

Кӗлетки ҫирӗпленчӗ, йывӑрлӑхне ҫухатрӗ; илемлӗ ӗмӗтсемпе ҫемҫелнӗ пичӗ шухӑша путнӑ, кулать, — вӑл кӑмӑла каякан, кӑсӑк кӗнеке вулать тейӗн — унта вара черчен эреш ӑшне тунсӑхпа хӑпартлану, кӑмӑллӑ кулӑшпа ҫепӗҫлӗх хуплашкаланнӑ.

Тело его окрепло и утратило тяжесть; лицо, смягченное грезами, задумывалось и улыбалось, словно он читал интересную, нравящуюся книгу, где были переплетены в тонком узоре грусть и восторг, юмор и нежность.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

Бекеко кулать.

Бекеко смеялся.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

Бекеко пуҫне кӑмӑллӑн сӗлте-сӗлте, куҫӗсене хӗсе-хӗсе кулать, чӗр чуна аялалла анма паллӑ парса аллисемпе хӑлаҫланать, анчах темӗн те пӗлекен капуцин шанмасӑр тата канӑҫсӑррӑн шӑхӑркалать, вӑхӑт-вӑхӑтпа пит-куҫне йӗрӗнчӗклӗн хуҫлаткалать.

Бекеко дружелюбно кивал, подмаргивал и знаками приглашал зверя спуститься вниз, но опытный капуцин посвистывал недоверчиво и тревожно, по временам строя отвратительные гримасы.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

Горн йӳҫҫӗн кулать.

Горн улыбнулся.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

— Эсир ку тӗлӗшпе мана шанманнине палӑртмастӑр пуль те? — сисӗни-сисӗнми кулать Горн.

— Вы хотите сказать, что не уверены в том же относительно меня, — произнес Горн.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

Тӑмсай тӳрленсе тӑчӗ, йытӑ пек йынӑша-йынӑша кулать.

Идиот выпрямился, смеясь и повизгивая, как собака.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

Ахӑлтатса кулать; мӗн те-тӗр каласа кӑтартнӑ чухне шуранка питӗнчен ирониллӗ ҫепӗҫ кулӑ хӑпмасть.

Его смех был заразителен; когда он рассказывал что-нибудь, тонкая ироническая улыбка не покидала его бледного лица.

XVIII. Ливингстонпа сыв пуллашни // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

— Тӗркешӳ-шуйлашӑва аран-аран чартӑм, — Стэнли йывӑррӑн сывлать, ҫапах хӑй кулать.

— Насилу я остановил панику. — Он улыбался, тяжело дыша.

XI. Вӗлерме хӑтланни // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Тискерчӗк кулать, пӗтӗм шӑлне кӑтартса ахӑлтатать, куҫӗсене пӗлтерӗшлӗн ҫавӑркалать, анчах кулӑшларах хӗпӗртевре — пысӑк савӑнӑҫ куҫҫулӗ.

Он смеялся, смеялся широко, обнажив все зубы, и выразительно ворочал глазами, но в комическом ликовании чувствовались слезы большой радости.

X. Мирамбо вӑрӑ-хурах // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Музунгу Бана-Мдогона хӗнемест, Вӑл ларнӑ та кулать, Ха-ха-ха, — тата ром ӗҫет!

Музунгу не бьет Бана-Мдого: Он сидит и смеется — Ха-ха-ха — и пьет ром!

IX. Сӑпайлӑх урокӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Стэнли шурса кайрӗ, Гент кулать.

Стэнли побледнел, Гент усмехнулся.

IX. Сӑпайлӑх урокӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней